Buddhism & Other Religions

Buddhism & Islam

21th Feb, 2009
Buddhism and Islam are two major religions of the world today, which traces back to the 6th century BCE and the 6th century CE respectively. Based on the teachings of Lord Buddha (Northern India) and Prophet Mohammed (Arabia), Buddhism and Islam deals with a new way of life, which gives a being freedom from confusion and disillusionment.

Both the religions require practice and faith in self. Both of them have different methods of worship, but on the whole talks about similar facts.



Similarities Between Buddhism And Islam
Eternal Life

• Buddhism : The eternal life depends upon the karma or the deeds of the present life.
• Islam : The eternal life depends on the works of the present life and is only applicable for those who follow the Islamic path whole heartedly.

The Concept Of Universe

• Buddhism : The universe is separate from God and has been created by Him.
• Islam : Islam is also creationist. The universe is a creation of God and so, separate from Him.

Humanity

• Buddhism : Buddhism believes in humanity and love for all beings.
• Islam : Similarly, the most important aspect in Islam is humanity.

Idol - Worship

• Buddhism : The Buddhist doctrine exhorts the Buddhists to follow the essence of Dhamma and condemn idol-worship.
• Islam : Likewise, Islam also imposes a taboo on idol-worship.



Equality

• Buddhism : Buddhism opposes the evils of caste and creed and asserts the equality of all beings.
• Islam :Islam also stresses on the equality of individuals, thereby, abhorring caste and creed.

Differences Between Buddhism And Islam
God

• Buddhism : The earlier Buddhist doctrine does not mention any God, although the concept of Godly figures was introduced later.
• Islam : The Muslims believe in one God, known as 'Allah'.

Salvation

• Buddhism : According to the Buddhist doctrine, the works done by a person decides upon his salvation, and therefore, the person cannot blame others for it.
• Islam : Islam does not believe in salvation, even though it focuses on the life after death. According to the principles of Islam, the aim of an individual's life is to attain an afterlife within one of the heavens as described in the holy Quran and to avoid one of the numerous hells.

The Concept of World

• Buddhism : Buddhism neither stresses on the aspects of the natural world, nor gives an emphasis on the role of God in goods and evils.
• Islam : Islam stresses on the aspects of natural world and considers Allah to be the creator of the universe and the source of all goods and evils.

အျပည့္အစံုသို႔...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

ဦးဝိစိတၱဝါဒဝိနိစၦယ

21st Feb, 2009

အျပည့္အစံုသို႔...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

Buddhism & Other Religions

17th Feb, 2009
Buddhism & Christianity

Buddhism is a philosophy of life, based on the teachings of Lord Buddha. The concept of Buddhism evolved around 563 BCE, much before the birth of Jesus Christ, the central figure of Christianity.

For two millennia after their emergence in the east and west of the Indus Valley, both Buddhism & Christianity witnessed several alterations and additions. The first and most noticeable was the fact that both were expanding and establishing their roots in the nations of the far east and western hemisphere respectively, while quietly got wiped out from the places of their origin. It is also significant that both Buddhism and Christianity are majorly followed by the population belonging to a race and linguistic group different from those of their founders. Also to mention is, both the religions had numerous developments in their religious theories and principles, long after their founders had left this materialistic world.



Considered to be the two great distinctive religions of the world, both Buddhism & Christianity today covers a large section of the world population with numerous similarities and differences.



Similarity Between Buddhism And Christianity

Golden rule
• Buddhism : Lord Buddha based His ethics on the 'golden rule', which was for the welfare of the human beings.
• Christianity : Jesus Christ also preached His ethics as per the 'golden rule', which was for the welfare of His people and easily approachable.

Asceticism
• Buddhism : Buddha, the founder of Buddhism rejected extreme asceticism and gave an emphasis on self-liberation through knowledge.
• Christianity : Jesus Christ also rejected extreme asceticism.

Forms Of Worship
• Buddhism : The worship in Buddhism includes monasticism, ringing of bells, bowing, use of incense and rosary, erection of towers or stupas, prayers and meditation.
• Christianity : Similarly, the Christians also follow almost same form of worship - Monasticism, Confession, the cult of images, ringing of bells, use of rosary and incense and the erection of towers.

Love And Compassion
• Buddhism : The Buddhist doctrine gives an emphasis on love for the entire mankind and every other beings as well, no matter whether the being is a friend or an enemy!
• Christianity : The Christian doctrine is also based on the principle of 'Love thy neighbour like unto yourself', which means that love should be showered upon not only your friends, but the entire beings.

Difference Between Buddhism And Christianity

God
• Buddhism The original Buddhist doctrine does not entail any Godly figures. However, the later Buddhist sects introduced some godly figures.
• Christianity : There is only one God, Jesus, who is loving and approachable.

Salvation
• Buddhism : According to the Buddhist concept, one has to work for one's own salvation, and therefore, cannot blame or depend on others for salvation.
• Christianity : Salvation is not based on one's work, but instead, is a free gift to all those who would accept Jesus Christ as their savior.

Eternal Life
• Buddhism : According to the Buddhist doctrine, there is an eternal life, which depends on the karma of one's present life.
• Christianity : There is an eternal life in Heaven, which has nothing to do with karma and comes as a free gift of salvation.

Love And Compassion
• Buddhism : The concept of Buddhism does not mention a God who showers love and takes care of His people.
• Christianity : Bible, the holy book of the Christians, mentions the God's love for His folks or devotees.

The Concept of World
• Buddhism : Buddhism neither deals with the beginning nor a definite end of the world.
• Christianity : According to the Christian doctrine, the God has created the world from nothing, and rules it according to His own definite plan.

Spiritual Texts
• Buddhism : The Buddhist canons includes only those insights which the Buddha won by His own strength and will after comprehending the nature of truth.
• Christianity : The Bible, holy text fort the Christians, is regarded as the 'Words of God' and includes those realities, which are unknown to the mankind

အျပည့္အစံုသို႔...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

တမၺပဏၰိမွ မွတ္တမ္း

17th Feb, 2009
ေဒၚေကတုမာလာ (ဖားေအာက္ေတာရ)

သာသနာ့သမုိင္းမွာအလြန္ထင္ရွားခဲ့တဲ့ သီဟုိဠ္ေခတ္စံေတာ္၀င္ အရိယာရဟႏာၱပုဂၢိဳလ္အမ်ားအျပား သီတင္း သံုးေနထို္င္ခဲ့ရာ အိႏၵိယႏုိင္ငံေတာင္ဘက္ အိႏၵိယပင္လယ္အတြင္းမွာ တည္ရွိတဲ့ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ၂၀၀၇ ခု ႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရက္တရက္မွာ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ယခင္က သီဟုိဠ္ကြၽန္းလု႔ိေခၚဆုိၾကၿပီး ပါဠိစာေပေတြ ထဲမွာေတာ့ သီဟဠ၊ တမၺပဏၰိ၊ လကၤာဒီပ ဆုိၿပီး ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကတဲ့ ဒီႏုိင္ငံကုိေရာက္ေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့ အေတြ႔ အၾကံဳေလးတခ်ဳိ႕က ကုိုယ့္အတြက္ မွတ္တမ္းေလးေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက အဲဒါဟာ ဘုရားဖူး မွတ္တမ္း မဟုတ္သလုိ၊ ခရီးသြားလမ္းၫႊန္ မွတ္တမ္းတေစာင္လည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ေျပာႏုိင္တာကေတာ့ ကုိယ့္အေတြ႔အၾကံဳေလးတခ်ဳိ႕နဲ႔ ခံစားခ်က္ေလးေတြထည့္ထားတဲ့ မွတ္တမ္းေလးတခုပါပဲ။

ဒီႏုိင္ငံကုိေရာက္ေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ပထမဦးဆံုး စိတ္၀င္စားစရာ အလြန္ေကာင္းခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာက ပန္းကေလးေတြနဲ႔တူတဲ့ ကေလးေလးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကုိယ္ေနတဲ့ေက်ာင္းက တရားရိပ္သာ(Meditation Centre)တခုပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း တရားလာအားထုတ္တဲ့ ေယာဂီေတြကုိသာ အ ထူးသျဖင့္ ေတြ႔ရေလ့ရွိပါတယ္။ ကုိယ္ေရာက္ၿပီး ရက္ပုိင္းအတြင္းမွာပဲ ဆြမ္းစားေက်ာင္းအျပင္ဘက္က ခံုတန္း ေတြေပၚမွာ အျဖဴေရာင္တူညီ၀တ္စံုေတြ ၀တ္ထားတဲ့ ကေလးေလးေတြကုိ မိခင္ျဖစ္သူေတြနဲ႔အတူ စၿပီးေတြ႔ခဲ့ ရတယ္။ သူတို႔ေလးေတြကလည္း ဒီႏုိင္ငံသားမဟုတ္တဲ့ကုိယ့္ကုိ စူးစမ္္းေနတဲ့မ်က္၀န္းနဲ႔ အျမဲတမ္းလုိက္ၾကည့္ ေလ့ရွိၾကတယ္။ ဒါေတြက ကုိယ့္အတြက္ သိပ္မဆန္းေတာ့ေပမယ့္ ေတြ႔လုိက္တုိင္းလည္း ဒီလုိအခ်ိန္ ဒီအျဖဴ ေရာင္၀တ္စံုေလးေတြနဲ႔ ကေလးေလးေတြကို ဒီလုိေနရာမ်ဳိးမွာ ေတြ႔ေတြ႔ေနရတာကေတာ့ နည္းနည္းဆန္းေန သလုိပါပဲ။ ဒီကေလးေတြ ဒီေက်ာင္းကုိ ဘာလာလုပ္တာလဲေပါ့လုိ႔ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ေတြးေနမိတယ္။

ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔က ေန႔တုိင္းလာတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ကုိ ေတြ႔လုိက္ရင္လည္း ကုိယ္ဆြမ္းစား ေက်ာင္းက ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ ၇း၃၀ ေလာက္မွာ အဲဒါက ပံုမွန္အခ်ိန္ပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ … တရက္မွာေတာ့ အျပံဳးခ်ဳိခ်ဳိ ေလးနဲ႔ မိခင္ျဖစ္သူအမ်ိဳးသမီးက ကုိယ့္ကုိလာၿပီးမိတ္ဆက္ပါတယ္။ သူနဲ႔ကပ္လ်က္မွာေတာ့ ကုိယ့္ကုိစူးစမ္းေန တဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ျပံဳးျပေလ့ရွိတဲ့ ကေလးေလးႏွစ္ေယာက္ကုိလည္း ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ မိခင္ ျဖစ္သူက သူ႔သားနဲ႔ သမီးအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပရင္း ကေလးေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကုိ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ရွစ္ႏွစ္အ ႐ြယ္သားငယ္နဲ႔ ဆယ္ႏွစ္အ႐ြယ္သမီးေလးကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕မိခင္လုိပဲ ယဥ္ေက်းသိမ့္ေမြ႔ၾကပါတယ္။ အဂၤလိပ္ စကားကုိလည္း ေျပာႏုိင္ၾကပါတယ္။ ကေလးေတြကုိ Sunday School လုိက္ပုိ႔ေပးတာျဖစ္ေၾကာင္း အဲဒီအမ်ဳိး သမီးက ေျပာျပေတာ့မွပဲ သူတုိ႔ဒီကုိလာရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကုိ အျပည့္အစံု သိလုိက္ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔အဓိကလာတဲ့ေနရာက ကုိယ္ေနတဲ့ တရားရိပ္သာကုိ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေက်ာင္း၀င္းရဲ႕ကပ္လ်က္ ဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းက Sunday School ကုိလာတာျဖစ္ၿပီး ဟုိဘက္မွာ လူအရမ္းမ်ားေနလုိ႔ ေက်ာင္းခ်ိန္မစခင္ ဒီမွာခဏ၀င္ၿပီး ကေလးေတြကို္ မနက္စာမုန္႔ေကြၽးရင္း လာ၀င္နားတာပါလုိ႔ရွင္းျပေတာ့မွ ကုိယ္လည္း သေဘာ ေပါက္ေတာ့တယ္။

ဟုတ္ပါတယ္ … ကုိယ္ေနတဲ့ေက်ာင္း၀င္းရဲ႕ ဘယ္ဘက္ကပ္လ်က္မွာ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕သမၼတကုိးကြယ္တဲ့ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေက်ာင္းရွိပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းကုိ ေလးငါးေခါက္ေလာက္ေရာက္ဖူးၿပီး ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္နဲ႔လည္း စကားေျပာဖူးပါတယ္။ Buddhist Channel ဆုိၿပီး ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အ ေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ႐ုိက္ကူးထုတ္ လႊင့္တဲ့ TV အစီအစဥ္ေတြလည္း အဲဒီေက်ာင္းထဲမွာ ရွိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အေမးအေျဖက႑ေတြကုိ လည္း ႐ုိက္ကူးတဲ့ အသံလႊင့္ Studio-ခန္းထဲကုိ ကုိယ္တုိ႔ကုိ လုိက္ျပေပးဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေက်ာင္းမွာ ကေလး ၅၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ကုိ သင္ၾကားေပးေနတဲ့ (သူတို႔ဘာသာစကားနဲ႔ ဆိုရင္) Daham Pasala လို႔ေခၚ တဲ့ ဓမၼေက်ာင္း သုိ႔မဟုတ္ Sunday School အစီအစဥ္ရွိတယ္ဆုိတာကုိ ကုိယ္တကယ္မသိခဲ့ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာ သာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းကဖြင့္တဲ့ Sunday School ဆုိတာကုိလည္း အဲဒီအမ်ိဳးသမီးနဲ႔ စကားေျပာေတာ့မွပဲ ပထမဦးဆံုး ၾကားဖူးခဲ့ရတာပါ။ အလြန္လည္း စိတ္၀င္းစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကုိယ္လည္း ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ေလ့လာၾကည့္မိပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ Sunday School ဆုိတဲ့စနစ္ကုိ တႏုိင္ငံလံုးအတုိင္းအတာနဲ႔ ႏုိင္ငံ တ၀ွမ္းလံုးက ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ အားလံုးနီးပါး တက္ေရာက္သင္ၾကားၾကတယ္ဆုိတာကုိ အံ့ ၾသစြာနဲ႔ သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။



အမွန္ေတာ့ ဒီသင္ၾကားေရးစနစ္ကုိ စတင္ခဲ့တာက ၁၈၉၅-ခုႏွစ္ကတည္းကပါ။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံဟာ ၁၅၀၅- ခုႏွစ္ကတည္းက ေပၚတူဂီနယ္ခ်ဲ႕အစုိးရလက္ေအာက္ကုိ ေရာက္ရွိခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ ၁၆၃၈ မွာေတာ့ ဒတ္ခ်္နယ္ ခ်ဲ႕အစိုးရကလည္း ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ၁၈၇၆ ခုႏွစ္မွ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္အထိေတာ့ ၿဗိ တိသွ်အစုိးရ လက္ေအာက္ကုိ ေရာက္ရွိခဲ့ျပန္ပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္း ဘာသာေရးနဲ႔ပညာေရးနယ္ပယ္မွာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ႀကီးစုိးလာခဲ့ပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရလက္ ေအာက္မွာ ေမွးမွိန္လာခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဘာသာစာေပ ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကုိ ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္မႈမ်ား ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အထင္ရွားဆံုးလည္းျဖစ္ ဓမၼေက်ာင္း သုိ႔မဟုတ္ Sunday School ကုိ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ သူလည္းျဖစ္တဲ့ ဆရာေတာ္ကေတာ့ Ven. Migettuwatte Gunananda ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဟာ အခက္ အခဲမ်ဳိးစံု၊ အဖိႏွိပ္မ်ိဳးစံုကုိ ေက်ာ္လႊားၿပီး ၁၈၉၅ ခုႏွစ္မွာ Galle ၿမိဳ႕၊ ၀ိဇယနႏၵာေက်ာင္း (Vijayananda Temple) တြင္ ဓမၼေက်ာင္း သို႔မဟုတ္ Sunday School ကို စတင္ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီသင္ၾကားေရးစနစ္ ကုိ တႏိုင္ငံလံုးရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ တညီတၫြတ္တည္း ပူးေပါင္းပါ၀င္လာေအာင္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ မ်ားႏွင့္အတူ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားကလည္း ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီထဲက ထင္ရွားတဲ့ ဦးေဆာင္ လႈပ္ရွားသူ လူပုဂိၢဳလ္္တစ္ဦးကေတာ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား အေတြးအေခၚပညာရွင္ Colonel Steel Henry Olcott ျဖစ္ပါတယ္။


Colonel Olcott ဟာ ၁၈၈၀ ခုႏွစ္မွာ ဒီႏုိင္ငံကုိေရာက္ရွိလာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ၀ိဇယနႏၵာေက်ာင္း ဆရာေတာ္ Ven. Migettuwatte Gunananda ကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ ဗုဒၶဘာသာကုိ သက္၀င္ ယံုၾကည္လာရာမွ ဗုဒၶဘာ သာ၀င္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ဓမၼေကာလိပ္ေတြ၊ ဓမၼေက်ာင္းေတြ၊ ဘာသာေရး ဆုိင္ရာသင္တန္းေတြကုိ ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္္းလံုးမွာ အမ်ားအျပားေပၚေပါက္လာေအာင္ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားခဲ့သူအျဖစ္ လည္း ဒီႏုိင္ငံရဲ႕သမုိင္းမွာ ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕မွတ္စု အတြဲ (၃) စာမ်က္ႏွာ ၁၄၃ မွာ ေရးသားခဲ့ေသာ “ငါ့ မွာ အေရးႀကီးေသာ အၾကံအစည္တခုရွိသည္။ ဤသည္ကား ဗုဒၶဘာသာအတြက္ အထူးသျဖင့္ က ေလးမ်ားအတြက္ ဗုဒၶဘာသာပညာေရးကုိ စတင္ရန္” ဟူေသာ စာသားဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား တြင္ ထင္ရွားခဲ့တယ္။

၁၈၉၅ ခုႏွစ္က Galle ၿမိဳ႕ရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းကေန ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိးစနစ္နဲ႔ စတင္ခဲ့တဲ့ ဓမၼ ေက်ာင္းေတြဟာ ဆယ္စုတစ္ခုအတြင္းမွာပဲ တႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာအထိ ပ်ံ႕ႏွ႔ံ သြားခဲ့ပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕အစုိး ရလက္ေအာက္က်ေရာက္ေနစဥ္ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ အေစာပုိင္းႏွစ္ေတြကတည္းက ဓမၼေက်ာင္းလုိ႔ ေခၚၾက တဲ့ Sunday School စနစ္ဟာ ဒီႏုိင္ငံမွာ ခုိင္ခုိင္မာမာ အျမစ္တြယ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ဘာသာျခား တုိင္းတပါးသားအစုိး ရလက္ေအာက္အတြင္း အဖိႏွိပ္အခ်ဳပ္ျခယ္ၾကားထဲမွာ Private ေက်ာင္းအသြင္နဲ႔ တႏုိင္ငံလံုးမွာ အျမစ္တြယ္ သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥရပ္တခုမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကုိယ္တုိ႔အထူးသတိထားရမယ့္ အခ်က္ ၂-ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ပထမအခ်က္က ဒီႏုိင္ငံကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ကုိလုိနီ နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရလက္ေအာက္ကုိ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္ၾကာေအာင္ က်ေရာက္ခဲ့ၿပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာင္မွ ဗုဒၶဘာ သာပညာေရးစနစ္တခုကုိ ခုိင္ခုိင္မာမာနဲ႔ ဦးေမာ့လာႏုိင္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိခဲ့ၾကတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကုိယ္တုိ႔ႏုိင္ငံကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ကုိလုိနီအစိုးရလက္ေအာက္ကုိ မက်ေရာက္ခင္ကေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕အဓိကပညာေရး အခန္းက႑တရပ္အေနနဲ႔ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကုိ လုိနီေခတ္လည္းေရာက္ေရာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးစနစ္လည္း အၫြန္႔ခ်ဳိးခံလုိက္ရတာ ျပန္ၿပီးနလံမထူ ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ (ဒီႏုိင္ငံနဲ႔ ကုိယ္တုိ႔ႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရတာ တႏွစ္ထဲျဖစ္သလုိ၊ အဲဒီအခ်ိန္ တုန္းက အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ကုိလုီနီအစုိးရဟာလည္း တခုတည္းရယ္ပါ။)

ေနာက္ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ လူမ်ဳိးျခား Colonel Olcott ပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာဟာ သူရဲ႕ဘုိးဘြားအစဥ္အဆက္က ကုိးကြယ္ခဲ့တဲ့ ဘာသာမဟုတ္သလုိ၊ သူရဲ႕ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူက ဗုဒၶဘာသာ အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ခဲ့သလဲဆုိတာကုိ သူတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဓမၼေကာလိပ္ေတြ၊ ဓမၼေက်ာင္းေတြ၊ သူ႔ကုိအမွတ္ရၾကလုိ႔ ဂုဏ္ျပဳကာထုလုပ္ထားတဲ့ ကုိလံဘုိၿမိဳ႕လယ္ရွိ သူ႔ရဲ႕႐ုပ္တုႀကီးက သက္ ေသျပေနဆဲပါ။ သူေသဆံုးသြားေပမယ့္ သူပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ အရာေတြကေတာ့ ရွင္သန္ႀကီးထြားေနဆဲပါ။ ဒီ လုိဆုိရင္ ကိုယ္တုိ႔က်ေတာ့ေရာ … ဗုဒၶဘာသာဟာ ကုိယ္တုိ႔ဘုိးဘြားအစဥ္အဆက္ ကုိးကြယ္ခဲ့တဲ့ဘာသာ၊ ၿပီး ေတာ့ “အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကုိ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ” ဆုိတဲ့ ၾသ၀ါဒကုိ သိတတ္နား လည္စအ႐ြယ္ကတည္းက ၾကားေနခဲ့ရတာ ယေန႔အထိ အႀကိမ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ပါဘူး။ ၾကားခဲ႔ရတဲ့ အခ်ိန္ တုိင္းမွာလည္း ကုိယ္တုိ႔ကေတာ့ ေခါင္းေလးတညိတ္ညိတ္နဲ႔ေပါ့။ ေခါင္းညိတ္႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ခဲ့ေသး တဲ့ ကုိယ့္အျဖစ္ကုိ တကယ္လုိ႔ Colonel Olcott သာေတြ႔ရင္ ကုိယ့္ကုိ ဟားတုိက္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူက သူ႔ႏုိင္ငံသားမဟုတ္တဲ့ ကေလးေတြအတြက္ ဒီေလာက္ေတာင္ ေစတနာထား လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့တယ္ဆုိ ရင္ ကုိယ္တုိ႔ကေတာ့ေရာ ကုိယ္တုိ႔ႏုိင္ငံက ကေလးေတြအတြက္ ဘာေတြလုပ္ေပးခဲ့ၾကၿပီးၿပီလဲ..။ အင္း ... ဒီအ ခ်က္ကေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ အေလးအနက္ထားစရာ အခ်က္တခုပါပဲ။

ဒီလုိနဲ႔ အခက္အခဲေတြၾကားက ႐ုန္းထြက္ဦးေမာ့ခဲ့တဲ့ ဓမၼေက်ာင္း သုိ႔မဟုတ္ Sunday School စနစ္ဟာ လြတ္ လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ သမိုင္းမွာထင္ရွားတဲ့ သမၼတ-Bandranaike ေၾကာင့္ ပိုၿပီးအေရာင္ေတာက္ ပခဲ့ပါတယ္။ သူ သမၼတျဖစ္တဲ့ ၁၉၅၆ ခုနွစ္တြင္ ဒီ Sunday School လို႔ေခၚတဲ့ ဓမၼေက်ာင္းေတြကို သာသနာ ေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ကဖြင့္တဲ့ အစိုးရေက်ာင္းေတြအျဖစ္ တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ အ တန္းတိုင္းအတြက္ သင္႐ိုးျပဌာန္းစာအုပ္ေတြကိုလည္း သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ႐ိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ၿပီး တႏိုင္ ငံလံုးရွိဓမၼေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအားလံုးကို အခမဲ့ျဖန္႔ေ၀ေပးပါတယ္။ စာေမးပြဲေတြကိုလည္း သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ႀကီးမႉးက်င္းပေပးတာျဖစ္ၿပီး စာေမးပြဲနဲ႔ပတ္သတ္တာမွန္သမွ်ကိုလည္း တာ၀န္ယူ ၿပီး စီစဥ္ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဓမၼေက်ာင္း သို႔မဟုတ္ Sunday School ၀တ္စံုဆိုၿပီးေတာ့့ သီးသန္႔သတ္မွတ္ ေပးခဲ့ေသးတယ္။ ေယာက်ၤားေလးေတြအတြက္က ဒီနိုင္ငံရဲ႕အမ်ိဳးသား၀တ္စံုနဲ႔ဆင္တူတဲ့ လည္ကတံုး ရွပ္အက်ႌ လက္ရွည္အျဖဴနဲ႔ လံုခ်ည္အျဖဴျဖစ္ၿပီး မိန္းကေလးေတြ အတြက္ကေတာ့ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ႐ိုးရာ၀တ္စံုျဖစ္တဲ့ Kandy ဆာရီနဲ႔ အနည္းငယ္ဆင္တဲ့ (သူတို႔အေခၚ) Half ဆာရီဆိုတဲ့ အထက္ေအာက္ အျဖဴေရာင္၀တ္စံုေလးျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါ့အျပင္ အစိုးရက အထက္တန္းေက်ာင္း ေအာင္လက္မွတ္မ်ားလိုပဲ ဓမၼေက်ာင္းေအာင္လက္မွတ္ကုိ လည္း ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီလိုစနစ္တက်နဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္လာတဲ့ Sunday School စနစ္ဟာ ယခု သမၼတ Mahinda Rajapaksha လက္ထက္မွာေတာ့ ပ့ံပိုးမႈေတြ အားေပးမႈေတြ ပိုၿပီး အားေကာင္းလာခဲ့ပါတယ္။ သမၼတကိုယ္တိုင္ကလည္း က ေလးေတြကို Sunday School တက္ဖို႔ သူ႔မိန္႔ခြန္းေတြထဲကေနေရာ အျပင္မွာဆံုေတြ႔တဲ့အခါမွာေရာ အႀကိမ္ ႀကိမ္တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ သာမန္ေအာင္လက္မွတ္ အဆင့္သာရွိတဲ့ ဓမၼေက်ာင္းေအာင္လက္မွတ္ကိုလည္း အ ဆင့္အတန္းျမႇင့္တင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရဌာနဆိုင္ရာ အလုပ္ခန္႔အပ္မႈမွာ ဒီ Sunday School ေအာင္လက္ မွတ္ဟာ အေရးပါတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္တခုအေနနဲ႔ လိုအပ္ေနၿပီး အဲဒါကိုလည္း အစိုးရက တရား၀င္ထုတ္ျပန္ ထားေၾကာင္း ေက်ာင္းသားမိဘေတြကေျပာျပၾကပါတယ္။ (ဒီေနရာမွာ.. တျခားဘာသာျခားေတြအတြက္ဆိုရင္ ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာဘာသာရဲ႕ ေအာင္လက္မွတ္ကို ဆိုလိုပါတယ္လို႔ ရွင္းျပၾကပါတယ္။) “ အခုဆိုရင္ Sunday School ေအာင္လက္မွတ္ဟာ တကၠသိုလ္ဆက္တက္မယ့္ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြအတြက္ အေရးပါတဲ့ လက္မွတ္တခု ျဖစ္ေနပါၿပီ” လို႔ အဲဒီမွာ စာသင္ေပးေနတဲ့ သီလရွင္ႀကီးတပါးက ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ ေျပာ တုန္းက ကိုယ့္မွာေတာ့ သူနဲ႔အတူေရာၿပီး (သူတို႔အတြက္) ၀မ္းသာဂုဏ္ယူေနမိတယ္။

ဒီႏိုင္ငံကိုေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အျပင္သြားစရာကိစၥေပၚရင္ အျမဲလိုလို လိုက္ပို႔ေပးတတ္တဲ့ ဒကာမႀကီးက တ ခ်ိဳ႕ေသာ သူ႔႐ံုးပိတ္ရက္ေတြမွာ တျခားၿမိဳ႕ေတြက ဘုရားေတြဆီ လိုက္ပို႔ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ္တို႔ ခရီးထြက္ ခ်ိန္ တနဂၤေႏြမနက္ေစာေစာေတြမွာဆိုရင္ ျဖတ္ေက်ာ္သြားေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြ ႐ြာေတြရဲ႕ လမ္းေဘးတေလွ်ာက္ မွာေတာ့ ဓမၼေက်ာင္းက ကေလးမ်ားရဲ႕၀တ္စံုအျဖဴေရာင္ေတြ လႊမ္းေနေတာ့တာေပါ့ ..။ အျဖဴေရာင္တူညီ၀တ္ စံုေလးေတြနဲ႔ ကေလးေတြရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြက လန္းဆန္းတက္ႂကြစြာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းဆီ ဦးတည္လို႔ ...၊ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕မ်က္နွာမွာေတာ့ အျပံဳးပန္းေတြေ၀လို႔ ...၊ သူတို႔အာ႐ံုထဲမွာေတာ့ သူတို႔သြားေနတဲ့ ဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းဟာ သူတို႔အတြက္ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အက်င့္စာရိတၱေတြ အေရာင္ျမႇင့္တင္ေပးတဲ့ေနရာ စံျပ ပုဂၢိဳလ္ေတြအေၾကာင္းကို ေလ့လာခြင့္ရမယ့္ေနရာဆိုၿပီး ယံုၾကည္မႈေတြျပည့္လို႔ ...။ ကားေပၚကေန လွမ္းျမင္ ေနရတဲ့ ဒီျမင္ကြင္းေတြကေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ က်က္သေရရွိလြန္းလွပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေတြ၊ ရြာေတြျဖတ္သြားတိုင္း အဲဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို ကိုယ္က မ႐ိုးႏိုင္ေအာင္ လိုက္ေငးေနေတာ့တာပဲ။ ကားက ၿမိဳ႕ေတြ႐ြာေတြကို ေက်ာ္လြန္ သြားေပမယ့္လည္း ကိုယ့္အာ႐ံုထဲမွာေတာ့ အေတြးေတြက တ၀ဲလည္လည္ပါပဲ။ အင္း .. ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကိုယ္တို႔ႏိုင္ငံက ကေလးေတြေရာ ဘယ္ဆီကိုမ်ား ဦးတည္သြားေနၾကမလဲ ...၊ သူတို႔ေတြကေရာ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေက်ာင္းေတြကို ဘယ္လိုသေဘာထားၾကမလဲ ...။

တခါမွာေတာ့ ေရွးေဟာင္းဆင္းတုေတာ္ေတြ ဖူးဖို႔နဲ႔ ေရွးေဟာင္းအေဆာက္အဦေလးတခုကို ေလ့လာဖို႔ နယ္ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ရဲ႕ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းကို မိတ္ေဆြေတြကေခၚသြားပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကိုယ္တို႔ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္က Sunday School စာသင္ခ်ိန္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္တို႔လလည္း စာသင္ေနတဲ့ေန ရာကို အရင္သြားၿပီး လိုက္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာေတြ႔ရတာကေတာ့ အသက္အ႐ြယ္လိုက္ အတန္းေတြ ခြဲ ျခားထားပါတယ္။ ၁တန္းကေန ၁၀တန္းအထိရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီဓမၼေက်ာင္း သို႔မဟုတ္ Sunday School အတြက္ သင္႐ိုးျပဌာန္းထားတာေတြကေတာ့ ...

1. Pāli language (ပါဠိဘာသာ)၊
2. History of Buddhism (ဗုဒၶဘာသာသမိုင္းေၾကာင္း)၊
3. Biography of the Buddha (ဗုဒၶ၀င္)၊
4. Biographies of very famous Buddhist monks, nuns and lay people (ဗုဒၶေခတ္ သာ၀ကႀကီးမ်ားရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိမ်ား)၊
5. Fundamental doctrines of Buddhism (ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အေျခခံတရားေတာ္မ်ား)၊
6. Recitation of Pāli passages and stanzas (ပါဠိေတာ္မ်ားကို ႐ြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ျခင္း)၊
7. Abhidhamma (အဘိဓဓၼာ)၊
8. Buddhist meditation (ဘာ၀နာ တရားပြားမ်ားျခင္း)တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ၊ သီလရွင္ေတြအျပင္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလည္း ၀ိုင္း၀န္းကူညီသင္ၾကားေပးၾကတာ ေတြ႔ ရပါတယ္။ သင္ၾကားေရးပိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိရွိရတာ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ၁၉၆၀မွာ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ လိုက္တဲ့ Buddhist Theosophical Society (BTS) ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီအဖြဲ႔က သင္ၾကားမႈနည္းစနစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုး တက္ေရးနဲ႔ ဆရာျဖစ္သင္တန္းဖြင့္လွစ္ေရးအတြက္ ရည္႐ြယ္တာပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ Sunday School ေက်ာင္း သားေဟာင္းမ်ားကိုလည္း ဆရာမ်ားအ ျဖစ္ ထိုသင္တန္းမ်ားမွေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရစာေမးပြဲမ်ားမွ တဆင့္ စဥ္ဆက္မျပတ္အကဲျဖတ္ျခင္းဟာ အရည္အခ်င္းျပည္႔၀တဲ့ ဓမၼေက်ာင္းဆရာမ်ား ေမြးထုတ္ေပးျခင္း အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္လို႔ ရွင္းျပၾကပါတယ္။ သတိထားၾကည္႔မိသေလာက္ေတာ့ ဒီ Sunday School စနစ္ကို ဒီႏိုင္ငံက ပညာတတ္လူတန္းစားေတြ အထူးအားေပးၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါအခ်က္ေတြ ဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ မွတ္တမ္းေလး ေတြျဖစ္လို႔ေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ ... ႏို၀င္ဘာလရဲ႕ ရက္တရက္မွာေတာ့ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာထင္ရွားတဲ့ ကႏၵီစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့တဲ့ေနရာ၊ ဒီႏုိင္ ငံရဲ႕ ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ကႏၵီ(Kandy)ၿမိဳ႕ကေန ကီလိုမီတာ ၂၀ေလာက္ေ၀းတဲ့ ေနရာက ျခံႀကီးတျခံကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီျခံႀကီးထဲမွာ ကိုယ္နဲ႔ အလြန္ရင္းနွီးတဲ့ မိသားစုတစု ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ သူတို႔မိသားစု က စီစဥ္ျပဳလုပ္တဲ့ အလႉအတြက္ လာဖိတ္ၾကတာနဲ႔ ကိုယ္လဲ အဲဒီကိုေရာက္ျဖစ္သြားရေတာ့တယ္။ လာႀကိဳတဲ့ ကားက အလႉလုပ္တဲ့အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ မနက္ ၉နာရီခြဲေလာက္ရွိပါၿပီ။ အဲဒီေန႔က တနဂၤေႏြေန႔ပါ။ ကိုယ္တို႔ ေရာက္ေတာ့ အိမ္ရွင္ေတြက ထြက္ႀကိဳႏႈတ္ဆက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအိမ္မွာက သားသမီးဆိုလို႔ ၁၃ႏွစ္အ႐ြယ္ သ မီးေလးတေယာက္ပဲရွိၿပီး ကိုယ္နဲ႔လဲ အလြန္ရင္းနွီးပါတယ္။ ကိုယ္ေရာက္ေတာ့ အဲဒီကေလးမေလးရဲ႕ မိဘေတြ ကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း သူ႔ကိုမေတြ႔တာနဲ႔ ေမးၾကည္႔လိုက္ေတာ့ “ဒီေန႔ Sunday School ရွိတယ္ေလ ...၊ အဲဒီမွာ အ စမ္းစာေမးပြဲေလးလည္းရွိလို႔ပါ ...၊ ၁၁နာရီ မထိုးခင္ တရားပြဲအမီ ျပန္လာပါလိမ့္မယ္” လို႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။

ပံုမွန္အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါက မထူးဆန္းေပမယ့္ အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဒီစကားကို ၾကားရေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ နည္းနည္းဆန္းေနသလိုပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဒီအလႉက သူတို႔မိသားစုအတြက္ အလြန္ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ျပဳ လုပ္ထားတဲ့အလႉပါ။ ကိုလံဘိုက ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ လူေတြတခ်ိဳ႕ကိုေတာင္ ဖိတ္ၾကားထားတာပါ။ ၿပီးေတာ့ သူ တို႔မိသားစုအတြက္ ၀မ္းနည္းစရာအေကာင္းဆံုးျဖစ္ခဲ့တဲ့ေန႔ကို အမွတ္တရျပဳလုပ္တဲ့ အခမ္းအနားေလးပါ။ ဒီ လိုေန႔မ်ိဳးမွာေတာင္ အိမ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ကေလးမေလးက Sunday School ကို သြားဖို႔ မပ်က္ကြက္ခဲ့ဘူး။ မိဘေတြ ဘက္ကလည္း အားေပးတိုက္တြန္းၿပီး ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔လိုက္ပို႔ေပးတာပဲ။ ကိုယ္ကေတာ့ ဒီအေျခအေနေလး ေတြကိုၾကည္႔ၿပီး မိဘေတြဘက္ကေရာ ကေလးေတြဘက္ကပါ Sunday School အေပၚထားတဲ့ ေလးနက္မႈ ေတြကို သိလိုက္ရေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ သင္ၾကားေရးစနစ္တခုမွာ သင္ၾကားျပသေပးတဲ့သူေတြသာမက တက္ေရာက္သင္ၾကားၾကတဲ့ သူေတြဟာလည္း အလြန္အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ကေနပါ၀င္ေနပါတယ္။ သင္ ၾကားေရးစနစ္တခု ေအာင္ျမင္ဖို႔ အတြက္ ကေလးေတြဘက္က စိတ္ပါ၀င္စားမႈ အေလးအနက္ထားမႈေတြ လို အပ္သလို မိဘေတြဘက္လည္း တိုက္တြန္းအားေပးမႈ၊ ပံ့ပိုးမႈေတြလုပ္ေပးဖို႔လည္း အထူးလိုအပ္ပါတယ္။

ကိုယ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူ႔ကိုမေတြ႔လိုက္ရေပမယ့္ ဓမၼေက်ာင္းကို ေလးေလးစားစားနဲ႔ မပ်က္မကြက္သြားခဲ့ တဲ့ သူ႔အတြက္ ေက်နပ္ေနမိတယ္။ ပီတိလည္း ျဖစ္ရတယ္။ အခမ္းအနား စခါနီးမွာပဲ အဲဒီကေလးမေလး ျပန္ ေရာက္လာၿပီး Sunday School ၀တ္စံုေလးနဲ႔ တရား၀င္နာေနတာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔အခမ္းအနားၿပီး ေတာ့ ကိုလံဘိုလိုက္ျပန္မယ့္ ဆရာေတာ္တပါးက ခဏေလာက္နားခ်င္ေသးတယ္ဆိုတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းမျပန္ျဖစ္ ေသးဘဲ ေခတၱနားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ္နားဖို႔အတြက္ေပးထားတဲ့ အခန္းထဲမွာပဲ ျပန္နားရင္ တ ကၠသိုလ္သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းထဲက စာတခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ေနလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုေနရင္း တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ အလႉကိုလာတဲ့ (အသက္ ၁၃ ႏွစ္အ႐ြယ္) ဒီအိမ္ရွင္ရဲ႕ တူမေလးက အခန္းထဲ၀င္လာၿပီး ကိုယ္ေဘးနားကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ကေလးေတြကလည္း ကိုယ္နဲ႔ဆို အေတာ္ဓာတ္တည့္ၾကပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္း ခင္ၾကတယ္။ (ဒီက ကေလးေတြ အဂၤလိပ္လို ေကာင္းေကာင္းေျပာႏုိင္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ကိုယ့္ထက္ေတာင္ သာေသး..) အခုလည္း ကိုယ့္အနားကိုကပ္လာတဲ့ ကေလးမေလးကလည္း ကိုယ္ဘာစာေတြ ဖတ္ေနတယ္ဆို တာ စပ္စုခ်င္လို႔ေလ၊ သူက ကိုယ့္ေဘးနားကေန စာ႐ြက္ထိပ္က ေခါင္းစဥ္တစ္ခုကိုၾကည္႔ၿပီး Mahasanghika Sect (မဟာသံဃိကဂိုဏ္း) ဆိုၿပီး အသံထြက္ဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္က လက္ထဲကဖိုင္ကိုပိတ္ၿပီး သူ႔ကို ေနာက္ခ်င္တာနဲ႔ အဲဒါဘာလဲ .. သိလားဟင္လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။ ကေလးမေလးကလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ သိတာ ေပါ့လို႔ျပန္ေျဖတယ္။ ဒါဆိုရင္ နည္းနည္းေလာက္ေျပာျပပါလားလို႔ဆိုေတာ့ ကေလးမေလးကလည္း အဲဒီဂိုဏ္း နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အဓိကအေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕ကို တခါတည္းတတြတ္တြတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုေျပာျပပါေလေတာ့တယ္။

ဒီလိုျပန္ၾကားရလိမ့္မယ္လို႔ လံုး၀မထင္ထားပါဘူး။ အမွန္တကယ္ေတာ့ အဲဒီကေလးမေလးကို ေနာက္လိုက္ တာပါ။ ဒီဂိုဏ္းအေၾကာင္း သူဒီေလာက္အထိ သိေနလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့မိဘူး။ ကိုယ္ဆိုရင္ေလ သူ႔အသက္အ ႐ြယ္ေလာက္တုန္းက မဟာသံဃိကဂိုဏ္းအေၾကာင္းမေျပာနဲ႔ အဲဒီနာမည္ကို ၾကားေတာင္ မၾကားခ့ဲဖူးဘူး။ မ ဟာယာန ဆိုတာကိုတာေတာင္ ဖားေအာက္ေတာရေရာက္ေတာ့မွ စၿပီးၾကားဖူးတာ။ ေအာ္ ... ဒီလိုလည္းရွိပါ လားေပါ့။ ဒါေတာင္ အဲဒီတုန္းက မဟာယာနဂိုဏ္းအေၾကာင္း ေသခ်ာမသိခဲ့ဘူး။ (ကိုယ္ကေတာ့ အဲဒီေလာက္ ထိကို ညံ့ခဲ့တာပါ။ အင္း ... ခုေနမ်ား ကိုယ္တို႔ႏိုင္ငံက သူ႔အ႐ြယ္ကေလးေတြကို အဲဒီလိုေမးၾကည့္ရင္ ဘယ္လို ေျဖၾကမလဲမသိဘူး …)

အခု ကိုယ့္ေရွ႕က ကေလးမေလးက ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းႀကီးေတြမွာ ေနခဲ့ ရသူတဦးလည္း မ ဟုတ္ပါဘူး။ ကႏၵီအလြန္ ႐ြာၿမိဳ႕ေလးတစ္ခုကေန ႀကီးျပင္းလာတဲ့ သာမန္အရပ္သူေလးတစ္ဦးပါ။ ဒါနဲ႔ကိုယ္က လည္း သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို သိေနရတာလဲလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ .. ကေလးမေလးက “Sunday School မွာသင္ေပးတာေလ” ဆိုၿပီး ျပန္ေျဖပါတယ္။ အဲဒီစကားကေတာ့ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲကို တည့္ တည့္ႀကီး ၀င္သြားသလိုပါပဲ။ ၾကည္႔ပါဦးေလ ... ဒီလိုသာမန္ကေလးတေယာက္ရဲ႕ အသိဉာဏ္ထဲကို ဘာသာ ေရးဗဟုသုတေတြ စြဲေနေအာင္ အမ်ားႀကီး ထည့္သြင္းေပးနိုင္တဲ့ သူတို႔႐ြာေက်ာင္း Sunday School က ဘုန္း ေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြကို အလြန္ေလးစားမိပါတယ္။ ဒီကေလးေတြအတြက္ သူတို႔ရပ္႐ြာက ဘုန္း ႀကီးေတြ အလြန္တာ၀န္ေက်ၾကတယ္လို႔ ရင္ထဲကေန လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ခံစားရလိုက္ရတယ္။

မြန္းလြဲ ၂ နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ ကိုယ္တို႔လည္း အဲဒီျခံႀကီးကေန ကိုလံဘိုကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ျခံထဲက မထြက္မီ ကားေပၚမတက္ခင္ေလးမွာေတာ့ အိမ္ရွင္သမီးေလးက ျခံထဲကပန္းေတြခူးၿပီး ပန္းေလးေတြနဲ႔ ႏႈတ္ ဆက္ကန္ေတာ့ပါတယ္။ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ ပန္းေလးေတြကိုေငးရင္း ေန႔ခင္းကေတြ႔ ခဲ့တဲ့ စကားေျပာခဲ့တဲ့ ပန္းေလးေတြအေၾကာင္း သတိရေနမိတယ္။ ဒီကပန္းေလးေတြကေတာ့ ေလာကႀကီးအ တြက္ အလွဆံုးဖူးပြင့္ၾကဖို႔ တာစူေနၾကပါၿပီ။ ကိုယ္တို႔ႏိုင္ငံက ပန္းကေလးေတြကေရာ …။ “ႏိုင္ငံတစ္နိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြလက္ထဲမွာ ရွိေနပါတယ္” ဆိုတဲ့စကားကို စာအုပ္ေတြထဲ မွာ မၾကာခဏ ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ မ်ဳိးဆက္သစ္ပန္းပြင့္ေလးေတြ ခြန္အားအျပည္႔နဲ႔ လန္းဆန္းမႈအျပည္႔နဲ႔ ဖူး ပြင့္ေနတာေတြ႔ရရင္ တကယ္ၾကည္ႏူးရတယ္။

တခါတုန္းကေတာ့ နယ္က ကေလးမေလးတေယာက္ သူ႔မိသားစုနဲ႔အတူ ကိုလံဘိုကိုလာရင္း ကိုယ့္ဆီ အလည္ ၀င္လာပါတယ္။ သူလည္း အသက္ ၁၃ ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ (ဒီႏိုင္ငံက ကိုယ္ရင္းႏွီးတဲ့ ကေလးေတြ ၁၀ေယာက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ထဲမွာ အသက္ ၁၃ ႏွစ္အ႐ြယ္က ၄ ေယာက္ပါတယ္။) ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလး ကိုယ့္ဆီလာလည္တဲ့အခ်ိန္ကလည္း အေမရိကန္သမၼတေလာင္း Barack Obama ရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြက သတင္း စာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ပလူပ်ံေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲဒါေတြကိုေတြ႔ေတာ့ ကေလး မေလးက ကိုယ့္ကိုဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ သူက “ Obamaကို မႀကိဳက္ဘူး ” တဲ့။ Obama ကို ေထာက္ခံသံ ေတြ ကြၽက္ကြၽက္ညံေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီကေလးမေလးက မႀကိဳက္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုယ့္မွာ စိတ္ထဲဇေ၀ ဇ၀ါျဖစ္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔မႀကိဳက္တာလဲလို႔ သူ႔ကိုေမးေတာ့ သူက “ Hillary Clinton ကို ပိုႀကိဳက္လို႔ ေပါ့” တဲ့။ ၿပီးေတာ့ သူက Hillary Clinton စကားေျပာတဲ့ ပံုစံကို သူအလြန္ သေဘာက်ေၾကာင္း ကိုယ့္ကိုေျပာ ျပပါေသးတယ္။

အဲဒီလို သူေျပာေနတဲ့ ပံုစံကေလးကိုၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ကေတာ့ ျပံဳးေနမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဆက္ေျပာတဲ့ စကား ေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္မွာေတာ့ အားရပါးရ ရယ္လိုက္မိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူက Dr. Kondoliza Rice စကား ေျပာဟန္ကို ႀကိဳက္ပါတယ္တဲ့ ..၊ ဒါေပမယ့္ Dr. Rice က ႏိုင္ငံတကာက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုတဲ့အခါမွာ ေျခေထာက္ကို အျမင့္ႀကီး ခ်ိတ္ထိုင္တာကိုေတာ့ သူက မႀကိဳက္ဘူးတဲ့။ အဲဒီစကားကိုၾကားေတာ့ ကိုယ့္မွာျဖင့္ သေဘာက်လိုက္တာ။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ ကေလးမေလးတေယာက္ (သို႔မဟုတ္) လူငယ္ေလးတေယာက္ဟာ TV အစီအစဥ္ေတြထဲက ေၾကာ္ျငာမင္းသမီးေတြကို စိတ္၀င္စားတာထက္ လူထုကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ျပႆနာ ေတြေျဖရွင္းေပးေနတဲ့ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကို စိတ္၀င္စားတာ ပိုမေကာင္းဘူးလား ...။ ႐ုပ္ရွင္ထဲက မင္းသ မီးေတြေျပာတဲ့ စကားလံုးေတြထက္ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြေျပာတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြကို စိတ္၀င္စားတာ ပိုမ ေကာင္းဘူးလား …။ စတိတ္ေပၚက ေမာ္ဒယ္လ္ေလးေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားပံုကို စိတ္၀င္စားတာထက္ ကမာၻေက်ာ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားျပဳမူပံုကို စိတ္၀င္စားတာ ပိုမေကာင္းေပဘူးလား။ ကိုယ့္တူေလး၊ တူမေလး ေတြက TV ဇာတ္လမ္းတြဲေတြထဲက မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြကို သေဘာက်ေနခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ေရွ႕ကေကာင္မ ေလးကေတာ့ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြကို အားက်လို႔ေနတယ္။ ေ၀ေတာင္ ေ၀ဖန္လိုက္ေသး။ ကိုယ့္မွာေတာ့ သူတို႔နဲ႔ေတြ႔လိုက္ရင္ စဥ္းစားစရာေတြက ေပၚေပၚလာေတာ့တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ ... သူ တို႔ေလးေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ရတာဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ အမွတ္ရစရာေကာင္းခဲ့ပါတယ္။


ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရ ၆၉% က ဗုဒၶဘာသာ၀င္၊ ၁၅% က ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္၊ ၈% က ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္၊ ၇% က မြတ္စလင္ဘာသာ၀င္ေတြဆိုၿပီး ေဖာ္ျပထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာက လျပည့္ေန႔တိုင္းကို အစိုးရ႐ံုး ပိတ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားေပးၿပီး အဲဒီေန႔ဆိုရင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ ရိပ္သာေတြမွာ ဥပုသ္သီတင္း ေစာင့္တည္သူေတြ ျပည့္လို႔ေပါ့။ ကိုယ္ေနတဲ့ ရိပ္သာမွာေတာ့ ပံုမွန္လျပည့္ေန႔ဆိုရင္ ဥပုသ္ေစာင့္တည္သူ ၁၀၀၀ ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ရွိၿပီး Wesak Poya Day လို႔ေခၚတဲ့ ကဆုန္လျပည့္ေနလိုမ်ဳိးမွာဆိုရင္ေတာ့ ၂၅၀၀ ေလာက္ရွိတတ္ပါတယ္။ မနက္ ၆ နာရီေလာက္ကတည္းက ေရာက္လာၾကၿပီး ညေန ၅ နာရီေလာက္မွ ျပန္ၾက တာပါ။ တရားပြဲေတြကလည္း ဆက္တိုက္ပါပဲ။ နာမည္ႀကီးဆရာေတာ္ေတြကိုလည္း တရားပြဲအတြက္ ပင့္ထား ေလ့ရွိပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ သီလယူၿပီး တရားနာၾကပါတယ္။ အဲဒီသူေတြထဲမွာလည္း ကေလးေတြက အျမဲ ပါေလ့ရွိပါတယ္။ ဧည့္သည္လာတာ အလြန္ရွားတဲ့ ကိုယ့္အခန္းထဲမွာေတာ့ လျပည္႔ေန႔ေတြဆိုရင္ အထူးဧည့္ သည္အျဖစ္နဲ႔ ကေလးေတြကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ တဘက္ကေလးေတြ ပတ္ထားၿပီး အထက္ေအာက္ အျဖဴ ေရာင္၀တ္စံုေလးေတြနဲ႔ေပါ့။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ ကိုယ့္မိတ္ေဆြရဲ႕ စကားေလးတခြန္းကို ျပန္ၾကားေယာင္ေနမိ တယ္ ... “ ဗုဒၶဘာသာကို ဘာသာေရးတခုလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ကေလးေတြကို သင္ေပးေနလို႔ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ဘူး။ ဘာ သာရပ္တခုလို သင္ေပးရမွာ”လို႔ သူအားရပါးရနဲ႔ေျပာတုန္းက ကိုယ့္မွာေတာ့ အဲဒီစကားကို အလြန္သေဘာက် ၿပီး အျပည္႔အ၀ေထာက္ခံခဲ့ဖူးတယ္။ အခု ဒီႏိုင္ငံကိုေရာက္ၿပီး ဒီကသင္ၾကားေရးစနစ္ အေျခအေနေတြကို ေတြ႔ လိုက္ရေတာ့မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း အေတာ္ရွက္မိပါရဲ႕။ ကိုယ္တ႔ိုမွာေတာ့ ေထာက္ခံလို႔ေကာင္းတုန္း၊ ေဆြး ေႏြးလို႔ေကာင္းတုန္းျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ဒီႏိုင္ငံက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ ေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေလာက္ကတည္းက လက္ေတြ႔လုပ္ျပခဲ့ၾကတာပါ။ ကိုယ္ကေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ ေတြကို ဦးၫႊတ္ရင္း စာေရးဆရာႀကီး ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ စကားေလးတခြန္းကို ၾကားေယာင္ေနမိတယ္ ... “လူတေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးဟာ သူျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးက သူ႔ပခံုးေပၚတင္ေပးလိုက္ တဲ့ သမိုင္းတာ၀န္ကို သူဘယ္ေလာက္ သယ္ပိုးထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ တိုင္းတာရမွာပဲ”။

ေဒၚေကတုမာလာ (ဖားေအာက္ေတာရ)
(ကမာၻေအးတကၠသိုလ္ ႏွစ္ပတ္လည္မဂၢဇင္းအတြက္ အမွတ္တရ ...)

က်မ္းကုိး -
၁။ “Buddhism in Sri Lanka A Short History” By H.R. Perera
၂။ “Educating Buddhist Children in Sri Lanka” Ven. R. Gnanaseeha
၃။ http:// www.localhistories.org/srilanka.html
၄။ http:// www.law.emory.edu/ifl/legal/ srilanka.html
၅။ http:// www.wbf.net.cn/english/BuddhistStudies/844.html

From / http://drlunswe.blogspot.com/

အျပည့္အစံုသို႔...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

Buddhism & Jainism

15th Feb, 2009
Buddhism & Jainism

The school of Buddhism evolved in the eastern part of India in 563 BCE. More or less at the same time (in & around 550 BCE) another school, Jainism, with almost similar thoughts, was developing in the same part of India. The founder of Jainism, Lord Mahavira was a contemporary of Lord Buddha, the founder of Buddhism and even the Buddhist texts called Lord Mahavira 'an enlightened being'.
In the sixth century BCE and the preceding era, when both the schools of thought were developing and spreading their horizon, no rivalry seemed to have existed between them. This was because of the fact that both the religions almost believed in the same facts and philosophy of life. However, both differed on some of the views such as salvation and soul which led to their separate ways.



Similarities Between Buddhism And Jainism
On God

• Buddhism : The original Buddhist doctrine does not entail any godly figures, though the later Buddhist sects introduced some Godly figures. The Buddhists believe in the Godlike figures or the Bodhisattvas, who take interest in the welfare of the world and work for its liberation.


• Jainism : Alike Buddhism, Jainism also denies the existence of God, though they acknowledge the presence of the Jinas or Kevalins, who are higher than human beings in status but subject to change and evolution. However, unlike the Bodhisattvas, the Kevalins are rather indifferent to the prayers and problems and remain unaffected.


On Nirvana
• Buddhism : In Buddhism, nirvana is freedom from the cycle of rebirth, when a being turns into a state of non-being, or Sunya, looses its identity and becomes nothing.
• Jainism : In Jainism, nirvana is a state of moksha, where a being looses its identity and is free from the cycle of birth and death.

On Liberation

• Buddhism : The path of liberation in Buddhism goes through good conduct and good deeds, as mentioned in Eightfold path, Four Noble Truths, Five Preceptions and other moral conducts.
• Jainism : Similarly, the path of liberation in Jainism is to follow right perception, right knowledge, and right conduct. One has to overcome the worldly desires and feelings to attain liberation or to become a perfect soul.

On Yogic Practices

• Buddhism : Buddhism emphasises on the practice of mediation and other forms of Yoga to concentrate on inner self.


• Jainism : In Jainism as well, meditation and other yogic practices are essential for self purification and liberation.

On Non-Violence

• Buddhism : Buddhism is a peaceful religion with non-violence at the heart of its thoughts and behaviour.
• Jainism : Non-violence followed in action, thought, and speech is the highest morale in Jainism.

Difference Between Buddhism And Jainism
On Karma

• Buddhism : Buddhism believes in the universality of Karma, which is a result of one's action.
• Jainism : Jainism also believes in the universality of karma and its effect on human beings. But, unlike Buddhism, karma, according to Jainism, is not a mere effect of one's actions, but a real substance that flows into each individual body or jiva. This karmic substance remains with a being until good conduct and self purification eliminates them.

On Soul
• Buddhism : According to Buddhism, soul is an individuality that does exist in plants and animals, but not in non-living or inanimate things.
• Jainism : According to Jainism, soul is present in every animate and inanimate object of the universe including its elements - earth, water, wind, fire and air.

On The Status And Evolution of Individual Beings

• Buddhism : After Nirvana, there is no soul, but the individuality of an individual that passes into nothingness, which is beyond any description and speculation.
• Jainism : After Nirvana, the soul continues to remain as an individual soul, but in the highest state of purity and enlightenment.
• Survival And Disappearence : Over a period of time, while Buddhism disappeared from the Indian soil, Jainism survived in India, with its teachings intact, mostly untouched by the overwhelming philosophy and practices of Hinduism, at the same time imparting to the later some of its noblest ideas.

Besides, a major difference lies in the dominions of both the religions. Though both, Buddhism and Jainism, originated and developed individually in the same geographical area of India, but difference lies in their spread. While Buddhism crossed the frontiers of its motherland and went to other parts of the Indian subcontinent, Central Asia, far eastern countries, and parts of North America and Europe as well, whereas Jainism, on the other hand, remained confined to India, the land of its origin

အျပည့္အစံုသို႔...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

Buddhism & Other Religions

13th Feb, 2009,
Dear Dhamma Friends,
Here articles are for developing general knowledge about religions, not dedicate to discrimination of Religion. So I will explore about Buddhism and Other Religions such as Hiduism, Christianity, Jainism and Islam on my blog day by day as follow;

Buddhism & Other Religions

Buddhism is one of the most popular religions of the world. Its teachings and doctrines have been accepted by a large number of people. However, there are still a number of people who follow other religions like Hinduism, Christianity and Jainism. These religions endorse views and ideas that do not necessarily match with Buddhism. Have you ever wondered what are these differences that set Buddhism apart from other religions? Have you ever tried to find out what are the similarities that join other religions to Buddhism?


Do not worry, if you have not, because now, you are at the right place. This section on Buddhism and other Religion is meant to acquaint you with these similarities and differnces in views. You will get to know how similar or dissimilar is Buddhism to Hinduism, Jainism and Christianity when it comes to views regarding topics like god, rituals, caste system, salvation, reincarnation, nirvana and non violence.


The texts have been structured in a manner that makes sure that you get an idea about the similarities and differences just at a glance.

Also, the descriptions regarding similarities and dissimilarities are to the point.

So, if you desire to know more about this topic, just go ahead and read the texts given in the section. In the end, you will have a fair idea about the topic

Buddhism & Hinduism

"Buddhism, in its origin at least is an offshoot of Hinduism."(S.Rahdhakrishnan)
Guatam Buddha, the founder of Buddhism was born and brought up and lived and left this materialistic world as a Hindu. And this particular evidence is enough to explain that the concept of Hinduism predates to that of Buddhism. Hinduism, better known as the 'Sanatan Dharma' to the Hindus, is believed to be the oldest religion in the history of human civilization. Practiced majorly in the secular India, the origin of Hinduism is still a mystery!


According to the historians, the origin of Hinduism dates back to 5000 or more years, whereas, the origin of Buddhism came into existence in a much later period, that is in & around 563 BC. After Lord Buddha achieved enlightenment, He preached whatever He learnt from His experiences and His teachings came to be known as Buddhism and were well received by the people.

It was during the later part of the Vedic Era, when Hinduism was on the verge of decline owing to the orthodoxy, superstitions and staunch practices, prevailing in the religion, when Buddhism with lesser complexities and rituals was accepted by the common people of India.

This was the time when Buddhism arose out of the atheistic strands of Hinduism.

It is a fact that Buddhism evolved and developed because of the complex nature evolving in Hinduism, but still despite some differences, these two sects have a lot of things in common.



Similarities between Hinduism and Buddhism
On Reincarnation

• Buddhism : Buddhism believes in the process of reincarnation based on deeds of the present life.
• Hinduism : Hinduism also believes that everyone is a part of an impersonal world and therefore, one's soul reincarnates into another body of any being, based on the deeds of the present life.

On Salvation
• Buddhism : One has to work for salvation oneself and therefore, cannot blame others for the same. The salvation depends on the good deeds of a person.
• Hinduism : In Hinduism also, one attains salvation as per one's own fate and deeds. There are four paths or four yogas to attain salvation : Karma Yoga - Way of good works, Bhakti Yoga - Way of love and faith, Jnana Yoga - Way of knowledge, and Raja Yoga - Way of salvation.

On Enlightenment

• Buddhism and Hinduism : Both of them believe that there are many paths to attain enlightenment such as overcoming through your feelings and desires and controlling over the six conscious senses.

On Sufferings
• Buddhism and Hinduism : Both the schools of thought believe that excessive attachment to things and people in the physical world causes pain and suffering. Therefore, we must get ourselves free from the illusions of 'Maya' or worldly desires.

Yogic Practices
• Buddhism and Hinduism : Both of them gives an emphasis on the practice of meditation and other forms of yoga, which not only helps one to concentrate on the truth of life, but also facilitates the path of enlightenment and liberation.

Tantric Practices
• Buddhism : Buddhism has a major sect, 'Tantrayana', which is mainly based upon the tantric practices. That is meant Mahayana Buddhism, not Theravada Buddhism.
• Hinduism : Tantric practices are also prevalent in Hinduism, especially among the worshippers of the Goddess Kali and the god Shiva. Likewise Hinduism, the Mahayana Buddhism believes that the original teachings of the Buddha are from the Hindu practices, including prayers and the concept of God(even the Buddha as God in all His incarnations). Mahayana Buddhism also introduces the idea of (temporary) heavens and hells.

Differences Between Hinduism And Buddhism
On God

• Buddhism : The original Buddhist doctrine does not entail any godly figures, though the later Buddhist sects introduced some Godly figures.
• Hinduism : The Hindus believe in 300,000 Gods.

On Rituals
• Buddhism : Buddhism do follow some rituals but only in the form of meditation, and bowing and different forms of worship while offering prayer in the Buddhist temples. Buddhist practices also do not require any priests.
• Hinduism : The rituals, being followed by the Hindus are more complex and vary from birth to death of a person. Besides, priests do play important role in all the rituals.

On Caste System
• Buddhism : There are four major sub sects in Buddhism, but none of them follow the caste system.
• Hinduism : On the contrary, there are a number of castes and sub-castes in Hinduism, and the Hindus follow them rigidly.

On Asceticism

• Buddhism : As the middle way, Buddhism rejects extreme asceticism as well as great wealth.
• Hinduism : Most of the Hindus believe in extreme asceticism.

On Vedas

• Buddhism : The Buddhists do not believe in the Vedas. Rather they firmly believe in the teachings of the Lord Buddha and the Buddhist scriptures.
• Hinduism : Hinduism believes in the supremacy of four Vedas - Rigveda, Samveda, Yajurveda and Atharvaveda.

On Stages of Life

• Buddhism : The Buddhists do not believe in the stages of life. People can join any of the stages any time depending upon their spiritual preparedness.
• Hinduism : The Hindus believe in the four stages of life, also known as the 'ashramas' - Brahamacharya Ashram or Student life, Grihastha Ashram or family life, Vanprastha Ashram or the age at which a person leaves all the worldly desire and home, and Sanyasa Ashram - when a person meditates and awaits for the ultimate truth, death.
•
• Continue to express about Buddhism & Jainism

အျပည့္အစံုသို႔...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

Buddhism seen through the Darwinian lens

By PAISARN LIKHITPREECHAKUL, THE NATION,
February 11, 2009
Bangkok, Thailand -- IF STILL ALIVE, Charles Darwin would be celebrating his 200th birthday tomorrow. Such longevity, of course, is impossible for any human, and Darwin's paradigm-changing theory of evolution by natural selection, goes a long way to explain why - along with many revelations about the human condition.

Some may object to an evolutionary perspective on Buddhism as superfluous, saying that the Buddha's two-millennia-old teachings are self-evident to the wise. But for others, a change in focus, like when looking at a Magic Eye puzzle, can reveal meaningful shapes popping out of seemingly disjointed pixels.

Unfortunately, contemporary discussions of Buddhism are little more than repeated dogma with tired formulas and clich้s. It will be a good idea, for example, to employ an evolutionary explanation of why we age to shed fresh light on Buddhist concepts such as the three characteristics of dukkha (unsatisfactoriness), anicca (impermanence) and anatta (non-self).


Literal borrowings aside, additional insights, however, can be gained from the analogy between the biological sphere and the spiritual dimension, as those familiar with the Buddhist cannon will realise that much of the Buddha's teachings are versed in similes drawn from the natural world.
In "Culakammavibhanga Sutta", the Buddha stated that, "Beings are owners of their karma, heirs of their karma; they originate from their karma, are bound to their karma, have their karma as their refuge. It is karma that distinguishes beings as inferior and superior." Some biologists, no doubt, will be tempted to replace "karma" - volition in physical, verbal and mental acts - with "genes".

Building on this analogy between karma and genes, it is possible to paint a picture of our spiritual world filled with a plethora of living species arising out of karma, much as the biosphere is inhabited by animals and plants made of genes.

As a metaphor in a "Jataka" tale, the Buddha urged his disciples to tear down the forest of spiritual defilements made of greed, hate and ignorance - the roots of all evil, according to Buddhism. He also encouraged them to cultivate the antidotes, namely generosity, compassion and wisdom. Together, these six can be thought of as making up our spiritual DNA, not unlike the four nucleic acids that spell out our genes.

Although the law of karma can be summarised as "you reap what you sow", modern minds find it hard to accept it as so. To many, there seem to be missing links between the original deeds and the final results. For example, if it's a law, who enforces it and how?

The strongest argument comes from the observed reality that, sometimes, good deeds appear punished and bad deeds rewarded. Why do corrupt politicians live happy lives while human rights defenders often get gunned down?

The Buddha often pointed out, "It is by way of elements that beings come together and unite," and raised examples of the greedy mingling with the greedy, the wise with the wise, and so on. In other words, what we are, like and do determines our company and, consequentially, the general predicaments we find ourselves in.

Here, evolution can fill in and explain that competition between living things is actually more intense within a species than between species. While hundreds of wildebeest may fall pray to predators during their great migrations, many more die from competition with other wildebeest for food and many others lose out in the competition for mates.

Such competition exists in all species. But while the evidence of it will more likely show only as stress in a herd of wildebeest, it will show more prominently in a pack of hyenas as scars. That's why the life of corrupt politicians cannot be really all that pleasant. Based on how they treat others, we can guess what kind of treatment they can inflict on one another out of self-interest. As in evolution, there's no need for a higher power to enact the law of Karma.

What about the gunned down hero? Here, one can also draw a parallel from the natural world. A bird that noisily warns its flock of an approaching hawk bears an increased risk of getting itself killed. Although it appears unjust at the individual level, one can argue that heroism cannot have evolved without the threat of danger. So the actual tragedy is expected to happen at some point. However, the survival of the rest of the flock, as a result of the heroic behaviour, ensures the multiplication of the altruistic genes. Likewise, a society that has evolved heroism is more likely to recognise and eulogise a self-sacrificing act, with the result that similar behaviours tend to increase rather than diminish.

As seen above, most stress in the biological world comes from competition for survival and reproduction. It is no surprise then that our emotional toll mostly comes, in human terms, from work and love. These are the areas where each and every one of us can individually observe whether the law of Karma holds true in the here and now, without the need to invoke past lives. Does the serpent of greed come back to bite us in the end? Do we feel an equal measure of pain when we lose the object of our joy? Does violence breed violence?

Although further insights can be made from the analogy, it's also important to note critical differences. In nature, the goal is the propagation and survival of genes. The Buddhist ideal, however, is the devolution of the ever-multiplying karma through volitional, not natural, selection. The ultimate goal is nirvana or karmic extinction - here used in the Jurassic sense rather than the traditional meaning of extinguishing a fire. Tellingly, the Buddha often referred to himself "just as a palm tree with its top cut off, incapable of growing again".

But be it karma or genes, the Buddha teaches that Homo sapiens, rather than being shackled victims, have a capacity to rise beyond the raw urges of our constituting elements. It's left for each of us to prove him right or wrong.

အျပည့္အစံုသို႔...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

ေက်ာက္ကြင္း အေရးေတာ္ပုံ ``ေက်ာက္ကြင္း၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ´´

10th Feb, 2009,

ေက်ာက္ကြင္း အေရးေတာ္ပုံ ``ေက်ာက္ကြင္း၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ´´part(1)+(2)


အေရးေတာ္ပံုအစ ---

ျပည္ခရိုင္ ၀က္ထီးကန္ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ေလးမိုင္ခန္႔ကြာေ၀းေသာ ေနရာ၌ ေျမျပန္႔ခ်င္းအမ်ဳိးသားမ်ား ေနထိုင္ ေသာ ေက်ာက္ကြင္း အမည္ရွိ ခ်င္းရြာကေလးတစ္ရြာရွိသည္။

အိမ္ေျခ (၇၀)ေက်ာ္မွ်ရွိ၏၊ ပတ္၀န္းက်င္မ်ားသည္ ျမန္မာရြာမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ေက်ာက္ကြင္းရြာႏွင့္ ၄င္း၏အနီးတြင္ရွိေသာ ေညာင္ပင္သာရြာတို႔မွာ ခ်င္းအမ်ဳိးသားမ်ားသာ ေနထိုင္ေသာ ခ်င္းရြာႏွစ္ရြာျဖစ္ေလသည္။ ၄င္းရြာႏွစ္ရြာစလံုးသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ား ေနထိုင္ေသာ ရြာမ်ားျဖစ္၍ ေက်ာက္ကြင္းရြာ၌ ခရစ္ယာန္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းရွိၿပီး ဓမၼဆရာ ဦးေရႊေအာင္ေနထိုင္သည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားအိမ္ေထာင္စု ငါးခုမွ်သာရွိသည္။ က်န္အိမ္ေထာင္စုမ်ားမွာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေက်ာက္ကြင္းရြာမွာ ေသးငယ္ေသာ္လည္း သူႀကီးမင္းေနထိုင္ေသာ ရြာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထင္ရွားသည္။ အျခားအေၾကာင္းတစ္ခုမွာလည္း ရြာသူႀကီး ဦးေလွာင္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ခ်င္းအမ်ဳိးသာျဖစ္၍ ဇနီးမွာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ခ်င္းအမ်ဳိးသမီးျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္ေရးကို ဦးစားေပးထားၾကေသာေၾကာင့္ ဇနီးေမာင္နွံ ႏွစ္ဦးမွာ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ရွိၾကသည္။

တနဂၤေႏြေန႔တြင္ မယားက ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းတက္သည္။ ဥပုသ္ေန႔ေတြင္ လင္ေယာကၤ်ားက အျခားရြာရွိ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ သြားေရာက္ၿပီး ဥပုသ္ေစာင့္ သီလ ေဆာက္တည္သည္။ နာတာလူးပြဲ ခရစ္စမတ္ပြဲမ်ားကို မယားကဆင္ႏြဲၿပီး လင္ေယာကၤ်ားက ကထိန္ပြဲ ၀ါဆိုပြဲ ေညာင္ေရသြန္းပြဲမ်ားကို ဆင္ႏြဲသည္။ မယား၏ ဘာသာေရးအလွဴကို လင္ေယာကၤ်ားက လိုက္ေလ်ာ၍ လင္ေယာကၤ်ား၏ ဘာသာေရး အလွဴကိုလည္း မယားက ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ ပဋိပကၡမရွိသည့္ သေဘာထားႀကီးေသာ ဇနီး ေမာင္ႏွံတို႔ပင္တည္း။ သို႔ေသာ္ ဦးေလွာင္မွာ ရပ္ရြာ၏ အႀကီးအကဲ သူႀကီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဘက္ကလည္း အေရးကိစၥရွိလွ်င္ ဦးေလွာင္ထံသို႔သာ ဦးတည္၍လာသည္။ ခရစ္ယာန္ဘက္ကလည္း ထိုနည္းတူပင္၊ ႏွစ္ဘက္ဘာသာေရးမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ဦးေလွာင္အိမ္တြင္သာ တည္းခိုၾကသည္။ ဦးေလွာင္တို႔၏ ဇနီးေမာင္ႏွံက ေကၽြးေမြးဧည့္ခံရသည္။

ဦးေလွာင္မွာ သူႀကီးမင္းဆိုေပမယ့္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀လွသူမဟုတ္။ အစိုးရက ခြင့္ျပဳထားေသာ ခို္င္းေၾကးျဖင့္ စား၀တ္ေနေရးကို ဖန္တီးေနရသူ ျဖစ္ေပရာ ၾကာေသာ္ စီးပြားေရး ထိခုိ္က္လာသည္။ ဤအတိုင္း ဘာသာေရးႏွစ္ခုအတြက္ ႏွစ္ဘက္ကုန္က်ေနရလွ်င္ ေရရွည္မတတ္နိုင္၊ လင္္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး ဘာသာတစ္ခုတည္းကို ကူးေျပာင္းကိုးကြယ္မွ သက္သာေခ်မည္။

ဤအေတြးျဖင့္ မိမိ၏ ဇနီးအား ဖြင့္ဟတိုင္ပင္ရာ သူႀကီးကေတာ္က ဘာသာတစ္ခုတည္းကို ကိုးကြယ္ရန္မူ သေဘာတူသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိကိုးကြယ္သည့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာသို႔ မိမိလင္ေယာကၤ်ားသူႀကီးကို ေျပာင္းလဲ ကိုးကြယ္ေစခ်င္သည္။ သူႀကီးမင္းကလည္း ၾကင္ယာသက္ထား ဇနီးမယားအား ဗုဒၶဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းကိုးကြယ္ေစခ်င္သည္။ ကိုယ့္ဘာသာ ဘက္ကို ကူးေျပာင္းေစခ်င္သည့္ ဆႏၵခ်င္း တူညီေနသျဖင့္ မိိမိကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာေကာင္းေၾကာင္း မွန္ေၾကာင္း ႏွစ္ဦးလံုးပင္ ေျပာၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ မယားေျပာသည္ကိုလည္း လင္ကသေဘာမက်နိုင္ လင္ေျပာသည္ကုိလည္း မယားက နားမလည္နိုင္ႏွင့္ လံုးလည္လိုက္၍ ေနေလသည္။
သူႀကီးနဲ႔ ဓမၼဆရာ

ဤတြင္ သူႀကီးကေတာ္က မိစၧာဒိ႒ိႀကီးအား ကယ္တင္ေပးပါဟု ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္အား အကူအညီေတာင္းေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးေရႊေအာင္သည္ ညဘက္တြင္ သူႀကီးအိမ္သို႔ လာ၍ ခရစ္ယာန္တရားကို ေဟာသည္။ သူႀကီးဦးေလွာင္သည္ ပရိယတၱိစာေပ မတတ္ကၽြမ္းေသာ္လည္း ဆရာေတာ္မ်ားထံမွ ရရွိထားေသာ ပညာဗဟုသုတျဖင့္ ဦးေရႊေအာင္ေဟာေျပာသမွ်ကို ျပန္လွန္၍ညင္းခ်က္ထုတ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာမွန္ကန္ေၾကာင္းကုိ မိမိတတ္သမွ် ေျပာျပသည္ ဦးေရႊေအာင္ကလည္း ဦးေလွာင္ေျပာသမွ်ကို ေခ်ဖ်က္၍ ျငင္းခ်က္ထုတ္သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္ႏွင့္ သူႀကီးမင္းဦးေလွာင္တုိ႔၏ အျငင္းအခံုသည္ ထင္ရွားလာ၍ ညဘက္တြင္ ရြာသားမ်ားပင္ လာေရာက္နားေထာင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အေျဖကားထြက္မလာေခ်။ ဦးေရႊေအာင္ကလည္း သူႀကီးမင္းသေဘာက်ေအာင္ မေဟာေျပာနုိင္၊သူႀကီးမင္းကလည္း ဦးေရႊေအာင္ကို နိုင္ေအာင္ မေျပာနုိင္၊ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးလည္း လုံးလည္လိုက္၍ ေနၾကျပန္သည္ ရက္မွသည္လသို႔ ၊ လမွသည္ ႏွစ္သို႔သာ ကူေျပာင္းခဲ့သည္။
ဤအေၾကာင္းကားမထူးေသးေပ၊ ႏွစ္ဘက္ေသာ ေထာက္ပံ့ေၾကးေၾကာင့္ စီးပြားေရး မဟန္သည့္aျပင္ ေၾကြးပင္အနည္းငယ္တင္လာသည္။ သည္အတိုင္းမျဖစ္ေသး၊ ဤကိစၥကို ျပတ္ေအာင္လုပ္မွ ျဖစ္မည္။ သူႀကီးမင္း ေတြးရေလသည္၊ တစ္ေန႔တြင္ အႀကံေကာင္းတစ္ခုကို ေတြး မိသည္ ဦးေရႊေအာင္သည္ ညအိမ္သို႔လာလွ်င္ တင္ျပမည္။ ထိုေန႔တြင္ ဦးေရႊေအာင္ ေရာက္လာေသာအခါ၌ သူႀကီးမင္းဦးေလွာင္က မိမိ၏ အႀကံအစည္ကို ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားေလသည္။

``ဒီမယ္ ဆရာေအာင္ ခင္ဗ်ားႏွင့္က်ဴပ္တို႔ ကိုယ့္ဘာသာတရားေကာင္းေၾကာင္း ျငင္းခံုေနၾကတာလည္း ၾကာလွၿပီ ။ ဘာမွလည္း အေျဖမထြက္ဘူး၊ လဘက္ရည္ၾကမ္းႏွင့္ လဘက္သုတ္သာ ကုန္ၿပီး လူေမာတာပဲ အဖတ္တင္သည္။ ဘာမွလည္ အက်ဳိးထူးမလာဘူး။ အဲဒီေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့ အေျပာင္းအလဲလုပ္မွ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ေဟာ…သူႀကီးမင္းက ဘယ္လိုျဖစ္ရျပန္တာလဲဗ် ၊ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ အေျဖထြက္လာမွာေပါ့ဗ် ၊ သူႀကီးမင္းက ဘယ္လိုမ်ား ေျပာင္းလဲခ်င္တာလည္းဗ် ´´

``ဒီလိုရွိတယ္ ခင္ဗ် ၊ ဦးေရႊေအာင္ေျပာတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ကမယံုနိုင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာလည္း ဦးေရႊေအာင္က လက္မခံနိင္ဆိုေတာ့ ဒီအတိုင္းသြားေနလို႔ေတာ့ မဟန္ဘူးဗ်။ အဲဒါ သူႀကီးမင္းက ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လာဗ် ေျပာျပပါီးေလ´´
``ဒီလိုဗ်ာ..ဆရာေအာင္ကလည္း ခရစ္ယန္တရားနွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ့္ထက္သာတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ကို ရွာဗ်ာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဗုဒၶဘာသာတရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာတစ္ဦးကို ရွာမယ္´´ ။ ``အင္းေလ…ေျပာပါဦး´´။

``အဲဒီဆရာႏွစ္ေယာက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ေျပာၾကားေစဗ်ာ ၊ ျငင္းၾကခံုၾကေစဗ်ာ ၊ သူတို႔က ဆရာေအာင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ထက္ ေတာ္တဲ့ တတ္တဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပာၾကရင္း တစ္ခုခုေတာ့ အေျဖထြက္မွာပဲဗ်။ အဲဒီလိုဆိုရင္ မေကာင္းဘူးလား ဆရာေအာင္ရဲ႕´´

``ေကာင္းသားပဲ သူႀကီးရဲ႕ ၊ဒါေပမယ့္ အဲဒီဆရာေတြ ဒီကိုလာဘို႔ ေကၽြးဘို႔ စရိတ္စကေတြ ေတာ့ ခံမွျဖစ္မယ္ဗ် ´´

``အဲဒါဟုတ္တာေပါ့ က်ၽြန္ေတာ္တို႔က ေခၚတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကပဲ စရိတ္ခံရမွာေပါ့ ဆရာေအာင္ရယ္´´

``ဒီလိုဆိုရင္ စရိတ္အတြက္ ဒီလိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္၊ သူႀကီးတို႔ဆရာအတြက္ သူႀကီးတို႔ဘက္က တာ၀န္ယူဗ် ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆရာအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္တု႔ိ ဆရာအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခရစ္ယာန္ေတြက စုေပါင္းက်ခံမယ္ဗ် ´´။

ဦးေရႊေအာင္၏ ေျပာျပခ်က္မွာ မွ်တသျဖင့္ သူႀကီးက သေဘာက်သည္၊ ဦးေရႊေအာင္ႏွင့္သူႀကီးအိမ္တြင္ ေရာက္ေနၾကသည့္ ခ်င္းအမ်ဳိးသားခရစ္ယာန္ ပရိသတ္ကလည္း သေဘာက်ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူႀကီးမွာ တစ္uီးတည္း ျဖစ္ေနသျဖင့္ ရြာထဲရွိ ဗုဒၶဘာသာအိမ္သံုးအိမ္မွ လူႀကီးမ်ာကုိ ေခၚခုိင္းလိုက္သည္။ ထုိသူမ်ားေရာက္လာေသာအခါ ေက်ာက္ကြင္းရြာ၏ ေျမာက္ဘက္ႏွင့္ေတာင္ဘက္တြင္ရွိေသာ ဗမာရြာမ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာလူႀကီးမ်ားကုိ အေခၚခိုင္းလိုု္က္သည္ ၊ တစ္နာရီခန္႔ ၾကာေသာအခါ ထိုရြာမ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာလူႀကီး ရွစ္ဦး လိုက္ပါလာၾကသည္။ သူႀကီးဦးေလွာင္ကား အဂၤလိပ္အစိုးရက ခန္႔အပ္ထားေသာ ဒိုင္နယ္သူႀကီး ျဖစ္သျဖင့္ စည္းစနစ္ရွိသူ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ေျပာဆိုလုပ္ကုိင္ရာတြင္ တိက်ေစ့စပ္သည္ ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ဘက္ေသာလူႀကီးမ်ားႏွင့္ အေၾကအလည္ ေဆြးေႏြးၾကၿပီးေနာက္ သူႀကီးကေတာ္ထံတြင္ စာရြက္ေတာင္းၿပီး ဦးေရႊေအာင္အား ေရးသားေစလွ်က္ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ား ပါ၀င္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္ကို စာခ်ဳပ္အျဖင့္ ခ်ဴပ္ဆိုလိုက္ေလသည္။

``သေဘာတူညီခ်က္ စာခ်ဴပ္တြင္ ပါရွိေသာ အခ်က္မ်ား´´


၁။ ေက်ာက္ကြင္းရြာသူႀကီး ဦးေလွာင္အပါအ၀င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ ၄င္းရြာေန ဓမၼဆရာ ဦးေရႊေအာင္ပါ ခရစ္ယာန္မ်ားက ေအာက္ပါအတိုင္း သေဘာတူ စာခ်ဴပ္ျပဳလုပ္၍ လက္မွတ္ေရးထိုးၾကသည္။

၂။ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာႏွဏ္မ်ဳိး၌ မည္သည့္တရားက ေကာင္းသည္ မွန္သည္ဟု ယွဥ္ျပိဳင္ေဟာေျပာပြဲကုိ က်င္းပၾကရန္။

၃။ ဤသို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲႀကီး ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ေက်ာက္ကြင္းရြာ၏ အေနာက္ဘက္လယ္ကြင္းႀကီးထဲ၌ မ႑ပ္ႀကီး တစ္ခုထိုးရန္။

၄။ ထိုမ႑ပ္ႀကီးထိုးရန္အတြက္ ခရစ္ယာန္မ်ားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက အညီအမွ် ထက္၀က္စီ ကုန္က်ခံ၍ျပဳလုပ္ၾကရန္။

၅။ မ႑ပ္ကို (၁၅)ပင္၊ (၁၄)ခန္းထိုးၾကရန္။ ဤမ႑ပ္ကို ခရစ္ယာန္တို႔က (၇)ခန္း ဗုဒၶဘာသာ တို႔က (၇)ခန္း အညီအမွ် ထိုးၾကရန္။

၆။ ေခါင္းေဆာင္ဖိတ္ၾကားေသာ ဘာသာဆိုင္ရာ ဆရာမ်ားကို ဗုဒၶဘာသာအတြက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔က စရိတ္ခံ၍ ၊ ခရစ္ယာန္ ဘာသာအတြက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တို႔က စုေပါင္းက်ခံၾကရန္။

၇။ မိမိတိုအဖြဲ႕ သေဘာက်ရာဆရာမ်ားကို မိမိတို႔သေဘာအတို္င္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလို ရွာေဖြ ေခၚေဆာင္ၾကရန္။

၈။ ေဟာေျပာေသာအခါ ေဟာေျပာခ်ိန္နာရီကို အညီအမွ်ထား၍ ေဟာေျပာၾကေစရန္။

၉။ ထိုသို႔ ေဟာေျပာၿပီးေသာအခါ တစ္ဘက္မွ တစ္ဘက္ဘာသာသို႔ တစ္အိမ္ေထာင္တိတိ ကူးေျပာင္းေၾကညာနုိင္လွ်င္ ထိုသို႔ေၾကညာနုိင္ေသာ ဘာသာဘက္က နိုင္သည္ဟု ဆံုးျဖတတ္ရန္။

၁၀။ ရႈံးေသာဘာသာဘက္မွ လူႀကီးမ်ားက နုိင္ေသာဘာသာဘက္က လူႀကီးမ်ားသို႔ ေငြက်ပ္ငါး ဆယ္တိတိ ေပးရန္။

၁၁။ ငါးဆယ္အနုိင္ရရိွေသာဘက္က ထိုေငြျဖင့္ ေအာင္ပြဲအျဖစ္ ရြာျပင္၌ ဇာတ္ပြဲတစ္ခ်ီကေစ၍ ရြာရွိလူကုန္ပြဲၾကည့္ၾကေစရန္။

၁၂။ ယွu္ၿပိဳင္ေဟာေျပာပြဲႀကီး က်င္းပမည့္ရက္ကို ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၉၃၆ ခု၊ ေမလ(၁)ရက္ေန႔၊ ဗမာသကၠသရာဇ္ (၁၂၉၈)ခု၊ ကဆုန္လဆန္း(၁၂)ရက္၊ေသာၾကာေန႔ကုိ သေဘာတူ သတ္မွတ္ရန္။

၁၃။ ယခုသတ္မွတ္ေသာ ပြဲႀကီးေန႔၌ ေခါင္းေဆာင္တရားေဟာဆရာ မလာနိုင္ေသာဘက္က အရံႈးျဖစ္ေစရမည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ ကုိယ္စား သူႀကီးဦးေလွာင္က လက္မွတ္ေရးထိုး၍ ခရစ္ယာန္တို႔ကိုယ္စား ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္က လက္မွတ္ေရးထိုးၾကေလသည္။

ထိုစာခ်ဴပ္ခ်ဴပ္ဆိုေသာေန႔ကား - ျမန္သကၠရာဇ္(၁၂၉၇)ခု၊ ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း(၁၄)ရက္။
ခရစ္သကၠရာဇ္ (၁၉၃၆)ခု၊ ဧၿပီလ (၄)၊ စေနေန႔ျဖစ္ပါသတည္း။
အလိုေတာ္ရဂိုဏ္း
အလိုေတာ္ရရြာသည္ေက်ာက္ကြင္းရြာ၏အေနာက္ေျမာက္စြန္းစြန ္းႏွစ္မိုင္ခဲြခန္႔အကြာတြသည္။ ထိုရြာတြင္ ၀ါေတာ္ (၆၅)၀ါ ၊သက္ေတာ္(၈၅)ႏွစ္ ရွိေတာ္မူေသာ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သီတင္းသံုးေတာ္မူသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သီတင္းသံုးေတာ္ရာရြာကို အစြဲျပဳ၍ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးစီးေတာ္မူေသာ ဂုိဏ္းကို အလိုေတာ္ရဂုိဏ္းဟု ေခၚၾကသည္။
အလိုေတာ္ရဂိုဏ္း၀င္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေပါင္း (၈၀)ေက်ာ္ ရွိေလသည္။ သူႀကီး ဦးေလွာင္ႏွင့္ ေက်ာက္ကြင္းရြာ၏ ပတ္၀န္းက်င္မွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူႀကီးမ်ားသည္ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ စာခ်ဴပ္ခ်ဴပ္ဆိုၿပီးေနာက္ မ႑ပ္ထိုးေရး ဧည့္ခံေကၽြးေမြးေရးတို႕ကိုသည္ အဓိကထား၍ လံုးပန္းေနၾကသည္။ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဘက္မွ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာမည့္ ပုဂၢိဳလ္ရွာေဖြေရးအတြက္မူ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ပိဋကတ္ စာေပ တတ္ကၽြမ္းေသာ ဆရာေတာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ရွိေနသျဖင့္ ပူပန္ေၾကာင့္ၾကမႈ မထားၾကေခ်။ ဘယ္ဆရာေတာ္ျဖစ္ျဖစ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာ နုိ္င္မည့္ဟု ယူဆထားကာ ခပ္ေအးေအးပင္ ေနၾကသည္။
ခရစ္ယာန္မ်ားဘက္ကမူ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာမည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို အဓိကထား၍ စည္းေ၀းၾကသည္။ အေကာင္းဆံုး အေတာ္ဆံုးဆရာကို ရေအာင္ရွာေဖြၿပီး ပင့္ဖိတ္ရန္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ေငြဘယ္ေလာက္ကုန္ပါေစ၊ ျဖစ္သည့္နည္းျဖင့္ ရွာေဖြထည့္၀င္ၾကသည္။ ဤအေရးသည္ ေက်ာက္ကြင္းရြာ တစ္ရြာတည္း၏ အေရးမဟုတ္ ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာတစ္ခုလံုး၏ အေရးျဖစ္သည္။နို္င္မွ ျဖစ္မည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ဓမၼဆရာ ဦးေရႊေအာင္အား ရန္ကုန္ မႏၱေလးစေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသို႕ သြားေရာက္ရန္ တာ၀န္လြဲလိုက္ၾကသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဘက္က နီးစပ္ရာ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္မ်ားကို ေလွ်ာက္ထားၾကည့္ေတာ့မွ မလြယ္ကူေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ အမ်ားစုမွာ ပိဋကတ္ေတာ္ တတ္ကၽြမ္းၾကပါ၏ ။ ခရစ္ယာန္အေၾကာင္း တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ် မသိရွိၾကေခ်။ စိတ္၀င္စားမႈမရွိသျဖင့္ မေလ့လာၾက ။ ေခတ္ပညာမတတ္ၾက ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေခတ္အျမင္လည္း မရွိၾကပဲ ပိဋကတ္ တစ္ဖက္ျမင္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကေလသည္။

ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ႀကီးထံသို႔
ဦးေလွာင္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္စုသည္ ဤကိစၥအတြက္ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီးကို ေလွ်ာက္ထားတိုင္ပင္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ၿပီး ၊ စာခ်ဴပ္ကုိပါ တိုင္ပင္ၿပီး အလိုေတာ္ရဂိုဏ္းခ်ဴပ္ ဆရာေတာ္ႀကီးထံသို႔ သြားေရာက္ေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။ စာခ်ဴပ္ကိုလည္း ျပသၾက၏ ၊ ဆရာေတာ္ႀကီးမွာ သက္ေတာ္ႀကီး၍ နားေလးေနသျဖင့္ ဦးပဇင္းႀကီးတစ္ပါးမွ တစ္ဆင့္ အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားရသည္။ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို နားလည္သြားၿပီးေနာက္ စာခ်ဴပ္ကို ဖတ္ရႈေတာ္မူသည္။ ထို႔ေနာက္ ဂိုဏ္းအတြင္း သံဃာ အစည္းအေ၀းေခၚယူၿပီး သင့္ေတာ္သလို စီမံေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေလွာင္တို႔အား မိန္႕ၾကားေတာ္မူလိုက္ေလသည္။ ဦးေလွာင္တို႔ လူသိုက္သည္ ပူပန္မႈ ေလ်ာ့ပါးသြားေသာ္လည္း စိတ္ေမာလူေမာျဖစ္ကာ ျပန္လာၾကရသည္။ ရြာတြင္ အသင့္ေစာင့္ေနၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအား ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက စီမံေပးေတာ္မူမည့္ အေၾကာင္းသာ ျပန္ၾကားရပါေတာ့သည္။
တိုက္ပြဲဗိုလ္ခ်ဴပ္ရွာၿပီ
ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ဂိုဏ္း၀င္ေက်ာင္းေပါင္း(၈၀)ေက်ာ္မွ ေခါင္းေဆာင္ဆရာေတာ္မ်ားကို ပင့္ဖိတ္ေစ၍ အလိုေတာ္ရေက်ာင္းတြင္ စည္းေ၀းေစသည္။ ဂိုဏ္း၀င္ဆရာေတာ္အသီးသီးက အႀကံအမ်ဴိးမ်ဴိး ေလွ်ာက္ထားၾကေသာ္လည္း ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာမည့္ ပုဂၢိဳလ္ ဂိုဏ္း၀င္ဆရာေတာ္ဘုရားထဲမွ ေပၚထြက္မလာဘဲ ျဖစ္ေနသည္။

ဤအေရးအခင္းမွာ အလိုေတာ္ရဂိုဏ္း၏ အေရးအခင္းသာမကဘ ဲဗုဒၶဘာသာသာသနာေတာ္အတြက္ အေရးႀကီးေသာ အေရးအခင္းျဖစ္သည္ဟု ဂိုဏ္း၀င္ဆရာေတာ္အားလံုးကပင္ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း သေဘာထားၾကသည္။ မိမိဂိုဏ္းထဲမွ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမထြက္ေသာ္လည္း ရဟန္းသာမေဏ ရွစ္ေသာင္းေက်ာ္မွ်ရွိေသာ ျမန္မာနိင္ငံတြင္ ခရစ္ယာန္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာရဲမည့္ အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ရွိရမည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ဴိးေတြ႔ေအာင္ရွာ၍ရ ေအာင္ ပင့္ေဆာင္နုိင္ဘို႕သာ အေရးႀကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂိုဏ္း၀င္ေက်ာင္းဆရာေတာ္တို႔သည္ ၿမိဳ႕၊ ရြာႀကီးလွ်င္ ေငြတစ္ဆယ္ ၊ ငယ္လွ်င္ ငါးက်ပ္က် ေထာက္ပံ့ကူညီၾကရမည္ဟု ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။ အားလံုး၀ို္င္း၀န္းေထာက္ပံ့ၾကရာ ေငြေၾကးအတြက္ ပူပန္စရာ မရွိေတာ့ဘဲ အားလံုးပင္ ျပည့္စံုသြားၾကေလသည္။

ထိုေနာက္ ဂုိဏ္း၀င္ဆရာေတာ္တို႔သည္ အသီးသီး တာ၀န္ယူၾကၿပီး အလိုေတာ္ရဂိုဏ္းခ်ဴပ္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေက်ာင္းတြင္ ဌာနခ်ဴပ္ျပဳလုပ္၍ ရန္ကုန္ မႏၱေလး ပခုကၠဴ ပုသိမ္ ေမာ္လၿမိဳင္စေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားရွိ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္မ်ား နာမည္ေက်ာ္ ဆရာေတာ္မ်ားထံသို႔ ဂိုဏ္းဂဏမေရြးခ်ယ္ဘဲ စာေရးေလွ်ာက္ထားၾကသည္။ ေၾကးနန္းရို္က္၍ အေၾကာင္းၾကားၾကသည္။ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ မၾကြနုိင္လွ်င္လည္း ၾကြေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာနုိင္မည့္ ပုဂိၢဳလ္ကို ညြန္ၾကားၾကပါရန္ ၊ အေၾကာင္းစံုလင္စြာျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။

သာယာ၀တီ ဦးေဥယ် သို႔ရာတြင္ မႏၱေလး ၊ ပခုကၠဴစေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွ မည္သည့္ျပန္ၾကားခ်က္ကိုမွ် မရရွိခဲ့ေပ။ ရန္ကုန္မွ ဆရာေတာ္အခ်ဴိ႕ကမူ ဓမၼကထိက ဦးေဥယ်ကို ပင့္ဖိတ္ရန္ အႀကံေပးစာ ျပန္ၾကားျပန္သည္။

ဦးေဥယ်သည္ ထိုအခ်ိန္က နိုင္ငံေက်ာ္ ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္ျဖစ္၏ ။ အသံေကာင္းသည္ အေဟာအေျပာေကာင္းသည္ ၊အာ၀ဇၨာန္းရႊင္သည္ ၊ ထို႔ျပင္ ေလာကမ်က္မွန္စာေစာင္၌ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ရႈပ္ခ်သည့္စာမ်ားကုိ ေရးသားေနသျဖင့္ လူသိမ်ား၍ ေက်ာ္ၾကားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုခရစ္ယာန္ဘာသာႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္၍ ေဟာေျပာရမည့္ ဘာသာ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲတြင္ ဦးေဥယ် သည္ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္သည္ဟု ယူဆၿပီး ရန္ကုန္ဆရာေတာ္အခ်ဴိ႕က ညြန္ၾကားၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။
အလိုေတာ္ရဂိုဏ္း၀င္ဆရာေတာ္တို႔ကား နုိင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိက သာယာ၀တီ ဦးေဥယ်၏အမည္ကို ၾကားဖူးၾကသည္။ အေဟာအေျပာ ေကာင္းေၾကာင္းလည္းၾကားဖူးၾကသည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ရႈပ္ခ်ေရးသားနုိင္သူျဖစ္ေၾကာင္း ၾကားသိရေသာအခါ ပိုမိုအားတက္က်သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအား အက်ဴိးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားတင္ျပေသာ အခါ အျမန္ဆံုး ပင့္ဖိတ္အေၾကာင္းၾကားရန္ အမိန္႔ရွိေတာ္မူေလသည္။

ဂိုဏ္း၀င္ဆရာေတာ္တို႔သည္ ဦးေဥယ်ထံသို႔ အေၾကာင္းစံု စာေရး၍ ေလွ်ာက္ထားပန္ၾကားၾကသည္။ ဆရာေတာ္ ဦးေဥယ်ကို ပင့္ၿပီဟူေသာ သတင္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဘက္က ဓမၼကထိက အေက်ာ္ သာယာ၀တီ ဦးေဥယ်ဆရာေတာ္ေခါင္းေဆာင္၍ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာမည္ဟူေသာ သတင္းအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲၿပီး ျပန္႔နံ႕သြားေတာ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုမွာ ဦးေဥယ်ကို ၾကားဖူးေနၾကသျဖင့္ အားတက္ေနၾကသည္။ ေလာကမ်က္မွန္ကို ဖတ္ဖူးသူမ်ားကလည္း ဗုဒၶဘာသာဘက္က နိုင္ၿပီဟု တစ္ထစ္ခ် တြက္ဆေနၾက၏။ ဤသတင္းကား ခရစ္ယာန္တို႔ဘက္သို႔အထိ ျပန္႔နံ႕သြားေလသည္။

သို႔ေသာ္ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ရပ္မွန္ကား ဆရာေတာ္ဦးေဥယ်ထံမွ မည္သည့္ျပန္ၾကားခ်က္ကိုမွ မရရွိျခင္းပင္ျဖစ္၏ ။ အလိုေတာ္ရဆရာေတာ္မ်ားက ေနာက္ထပ္၍ ေတာင္းပန္စာေရးၾကျပန္သည္။ စိတ္ခ်ရေအာင္ဆိုၿပီး ေၾကးနန္းရိုက္၍ သတင္းပို႔ၾကသည္။ ဦးေလွာင္တို႔ကလည္း ဦးေဥယ်ကို ပင့္သည္ဟု ၾကားရသျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္အားတက္ေနၾကသည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္စာေရး၍ ေၾကားနန္းပို႔ေသာ္လည္း ျပန္ၾကားခ်က္ကို မရရွိၾကေသာအခါ အလိုေတာ္ရဂိုဏ္းမွ ဆရာေတာ္အခ်ဴိ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ကိုု္ယ္တိုင္လို္က္သြားၾကၿပီး ဆရာေတာ္ႏွင့္ဦးေဥယ်ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုကာ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ၾက၏။ အမ်ဴိးမ်ဴိးေလွ်ာက္ထားၾက၏ ။ ခိုင္လံုေသာ အေၾကာင္းပခ်က္မရွိဘဲႏွင့္ ဦးေဥယ်က ျငင္းလြတ္လိုက္သည္။ မႏၱေလး၊ ပခုကၠဴစသည္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိ ပင့္ၾကပါဟု လီးလြဲညြန္ၾကားလိုက္သည္။ ခရစ္ယာန္ဘက္မွ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ ဓမၼဆရာႀကီးမ်ား ပါလိမ့္မည္ဟူေသာ သတင္းကို ဦးေဥယ် ၾကားသိၿပီးျဖစ္ဟန္တူ ၏။ အခ်င္းခ်င္းေတာ့ ေဆာ္ရဲသည္ ထိုသည့္ ဦးေဥယ် ကုိယ္ေတာ္ႀကီးကား နယ္နယ္ရရ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ ခရစ္ယာန္ႏွင့္သာ ယွဥ္ ၿပိဳင္ ေဟာေျပာျခင္း မျပဳရဲေသာ္လည္း ကိုယ့္ဗုဒၶဘာသာအခ်င္းခ်င္း ဘ၀တူရဟန္းခ်င္းကိုမူေဆာ္ရဲ ႏွက္ရဲ၏ ။ ပိဋကတ္အရာ မယွဥ္သာေအာင္ မိမိထက္ အမ်ားႀကီးသာလြန္ေသာ အရွင္အာဒိစၥာ၀ံသ ဆရာေတာ္ကုိ ဂ်ဴဗလီေဟာ ပကာသနီယ် အစည္းအေ၀းပြဲႀကီး၌ ``ဘုန္းႀကီး ဦးတူး ခ်ီးလူးသည့္ ပံု ျပင္´´ျဖင့္ ရက္ရက္စက္စက္ ေဆာ္နက္၍ ပြဲက်ေအာင္ ေျပာ၀ံ့သူျဖစ္၏။ `လူျပန္ေတာ္ပညာရွိတစ္ဦးကို ေရးခုိင္းၿပီး သူက အမည္ခံကာ ေနစရာရွာမရ မလကကြင္းျပင္ ပမာဒစာရင္း၀င္တယ္ အဖ်င္းတြင္ထိပ္ဆံုး အာဒိစၥ ေယာက္ဖကုလားနာရယ္ ေဘာက္က်တာေတြ ေလွ်ာ့လိုက္ပါဦး ´ အစရွိေသာ ေတးထပ္ကဗ်ာကို သတင္းစာတြင္ ထည့္ရဲသူ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေပတည္း။
အလိုေတာ္ရ ဂိုဏ္း၀င္ဆရာေတာ္မ်ားအား စိတ္ပမ္းလူႏြမ္းျဖစ္ၾကကာ ရန္ကုန္မွ ျပန္လာခဲ့ၾကရ၏။ မႏၱေလး၊ပခုကၠဴ၊စသည္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွ ျပန္ၾကားခ်က္ကို ေမွ်ာ္လင့္ရန္သာ ရွိေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုၿမိဳ႕မ်ားမွ ျပန္ၾကားခ်က္ကို မရခဲ့ေပ ။ ဦးေဥယ်၏ ျငင္းဆိုလု္ိက္ေၾကာင္းကို ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအား မေလွ်ာက္ထားဘဲ ဖုန္းကြယ္၍ ထားၾက၏ ။ ေမာင္ေဥယ် မေရာက္ေသးဘူးလားဟု ေန႔စဥ္ေမးေနေသာေၾကာင့္ ၾကာရွည္ဖုန္းကြယ္ထားရန္ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ေပ၊ အခ်ိန္မွာလည္း တစ္ေျဖးေျဖး ကုန္သည္ထက္ကုန္လာ၍ ကဆုန္လဆန္းသို႔ပင္ ဆိုက္ေရာက္လာေခ်ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးေဥယ် မလာနုိင္ေတာ့ေၾကာင္းဖြင့္ဟ၍ ေလွ်ာက္ထားရေတာ့သည္။

ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမွာ အလြန္ပင္ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေတာ္မူရွာသည္။ တပည့္ ဆရာေတာ္မ်ားက မႏၱေလး၊ပခုကၠဴတို႔မွ အေၾကာင္းျပန္ၾကားခ်က္ မရရွိေသးေၾကာင္း မၾကာမွီရမည္ ထင္ေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရေအာင္ ေလွ်ာက္ထားၾကရသည္။ အလိုေတာ္ရေက်ာင္းသို႔ အၿမဲသတင္းေမးေနေသာ ဦးေလွာင္တို႔မွာလည္း ဦးေဥယ် မၾကြေရာက္နိုင္ေၾကာင္း သိသြားၾကသျဖင့္ အလြန္စိတ္အားငယ္သြားၾကသည္။ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီးက ျဖစ္ေအာင္စီစဥ္ ေပးမွာပဲ ဟူ၍သာ ေတြးေတာၿပီး စိတ္ကို ေျဖေနၾကရသည္။

ခရစ္ယာန္တို႔အားတက္ၿပီ ခရစ္ယာန္တို႔ကလည္း ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး ၊ေမာ္လၿမိဳင္၊ေမၿမိဳ႕၊ ေတာင္ငူစေသာ ၿမိဳ႕မ်ားရွိ ဂိုဏ္းအုပ္ဂိုဏ္းခ်ဴပ္မ်ားထံသို႔ စာေရး၍၄င္း လူကိုယ္တိုင္သြားေရာက္၍၄င္း၊ အက်ဴိးအေၾကာင္းရွင္းျပ၍ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းမ်ားကလည္း အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြး၍ ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ေပးၾကသည္။ အဓိကယွဥ္ၿပိဳင္ရမည့္ ပုဂိၢဳလ္မ်ားအျပင္ အေထာက္အကူျပဳ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အရံလိုက္ပါမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိပါ ေရြးခ်ယ္ေပးသည့္အျပင္ ေငြေၾကးမ်ားပါ ၀ိုင္း၀န္းကူညီ၍ ေထာက္ပံ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္ႏွင့္ ခရစ္ယာန္အုပ္စုမွာက်ိန္း ေသနုိင္ၿပီဟုတြက္ဆကာ ေပ်ာ္တၿပံဳးၿပံဳး ေမာ္မဆံုးနိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနၾကသည္။
မိမိတို႔တာ၀န္ယူထားရသည့္ မ႑ပ္အစိပ္အပို္င္းကို အစြမ္းကုန္ မြမ္းမံခ်ယ္လွယ္ေနၾကသည္ ခရစ္ယာန္တို႔ဘက္မွ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားစာရင္းတြင္ ဦးေရႊမွန္ ၊ ဦးသာဒင္(ရန္ကုန္) ဦးသာဒင္(မႏၱေလး)တုိ႔၏ အမည္မ်ားမွာ ထိပ္ဆံုးမွ ေပၚထြက္လာ၏ ။ ဦးေရႊမွန္သည္ အင္းစိန္က်မ္း စာသင္ေက်ာင္း ၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးျဖစ္၏ ၊ ျမန္မာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းေပါင္းစံု အဖြဲ႕ခ်ဴပ္ႀကီး၏ နာယကႀကီးလည္းျဖစ္၏ ။ ပါဠိပိဋကတ္အရာတြင္ ပထမေက်ာ္ေအာင္ခဲ့သည့္ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ျဖစ္၏ ။ ဗုဒၶဘာသာမွ ခရစ္ယာန္ဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းလာခဲ့သူျဖစ္၏ ၊ ဦးသာဒင္ ႏွစ္ဦးလံုးမွာလည္း ထိုေခတ္က ပထမႀကီးတန္းေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ စာခ်ဘုန္းႀကီးလူထြက္မ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။ ပိဋကတ္ကို ထံုးလိုေခ် ေရလိုေနာက္၍ ေမႊနိုင္သူမ်ားဟု နာမည္ေက်ာ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။ ဦးေရႊမွန္နည္းတူ ဗုဒၶဘာသာမွ ခရစ္ယာန္ဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းခဲ့သူမ်ား ျဖစ္၍ အေဟာအေျပာ အလြန္ပင္ေကာင္းသည့္ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာႀကီးမ်ားျဖစၾကသည္။

ဤပုဂၢိဳလ္ႀကီး သံုးဦးသည္ ဗုဒၶဘာသာကို ယွဥ္ၿပိဳင္ေခ်ဖ်က္ရာ၌ စံျပစရာအေကာင္းဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ႀကီးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္စာေပ ႏွင့္ သမၼာက်မ္းစာမ်ားကိုပါ ကၽြမ္းက်င္ၾကသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတို႔ကို ကၽြန္းက်င္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔ က်ိန္းေသ ေအာင္ပြဲဆင္ရမည္ဟု ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္တို႔ဘက္မွ ဟိန္းေဟာက္ထားသည္မွာ ဟိန္း ေဟာက္ေလာက္ပါေပ၏ ။

ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေသာက

ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီးကား ဆြမ္းဘုဥ္းမေပးနုိ္င္သည္အထိ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ စိတ္ထိခိုက္ေနေလသည္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ စစ္မွန္ေသာ၀ါဒျဖစ္ပါလွ်က္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာ မည့္သူ မရွိေသာေၾကာင့္သာ အေရးနိမ့္ရလွ်င္ သာသနာေတာ္၌ အသက္ရွင္လွ်က္ ေနဖို႔ပင္မေကာင္းေတာ့ ၊ ေသေသာ္မတည့္ ေအာ္… ေကာင္း၏ ။ဟူေသာ အဆင့္မ်ဴိးသို႔ ဆိုက္ေရာက္ေနေခ်ၿပီဟု ေတြးေတာကာ စိတ္ေမာေနရေလသျဖင့္ အဟာရကိုပင္ ေကာင္းစြာ မဘုဥ္းေပးနိုင္ေတာ့ေခ်။

ၿပိဳင္ပြဲသတင္းကား ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းတစ္၀ိုက္ႏွင့္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ဟသၤာတ ၊ျမန္ေအာင္၊ ႀကံခင္း ၊ ကေနာင္ဘက္အထိ ျပန္႔နံ႕၍ ေနသည္။ ၿပိဳင္ပြဲရက္ကလည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ နီးကပ္၍ ေနေခ်ၿပီ ။

ဓမၼေသာက ေအးရၿပီ ၁၂၉၈ ခု၊ ကဆုန္လဆန္း(၄)ရက္၊ ၁၉၃၆ ခု၊ ဧၿပီ (၂၃)ရက္ ၊ ၾကာသပေတးေန႔ ၊ ထိုေန႔ကား ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသာကေရာက္ေနရရွာေသာ အလိုေတာ္ရ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီး အဖို႔ ေသာကထြက္ေျပး ဘ၀င္ေအးရမည့္ ေန႔ ျဖစ္ေပသည္ ။ အာလံ(ယခုေအာင္လံ)ၿမိဳ႕၊ ဗုဒၶသာသနာျပဳေက်ာင္း ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္ကေလး အရွင္ မဟာနႏၵသည္ ၀က္ထီးကန္သို႔ ကိစၥတစ္ခုအတြက္ ဆိုက္ေရာက္လာသည္ ၊ ၀ါဒယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲကို ၾကား သိၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ အေျခအေနကို စနည္းနာၾကည့္ရာ မေရရာေသာ အေျဖကိုသာ ရရွိသျဖင့္ သတင္း အတိအက် သိရွိလိုသျဖင့္ အလိုေတာ္ရေက်ာင္းသို႔ လာခဲ့သည္။ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီးမွာ မူလကပင္ ဆရာတပည့္ပမာ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ အေျခအေနကို ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထား ၾကည့္ရာ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာမည့္ ပုဂၢိဳလ္မရရွိေသးသည့္အေၾကာင္း သိရွိရေလေတာ့သည္။

``တပည့္ေတာ္က ဦးေဥယ် ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ေခါင္းေဆာင္ ေဟာေျပာမယ္၊ မႏၱေလးႏွင့္ပခုကၠဴက ကိုယ္ေတာ္ေတြလည္း ပါမယ္ဆိုတာနဲ႔ ေအးေနတာဘုရား ။ အခုဒီေရာက္မွပဲ
ဘယ္သူမွ မလာေတာ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ သိရတာပါဘုရား ´´

``……အဲဒီ ေမာင္ေဥယ်တို႔ မႏၱေလး ၊ ပခုကၠဴတို႔အေၾကာင္း မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး ၊ ေမာင္နႏၵရယ္ ၊ ရက္ကလည္း နီးလွၿပီ၊ အဲဒါ ေမာင္နႏၵ ကူညီနိုင္တယ္ မဟုတ္လားကြယ္´´

``မွန္ပါ ကူညီနိင္ပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ တပည့္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ၀င္ေရာက္ေဟာေျပာ မွာ မဟုတ္ပါဘုရား´´

``ဘယ္လိုလည္းဟဲ့ ေမာင္နႏၵရဲ႕ ေမာင္ပဇင္းဟာက ကူညီနိုင္တယ္လည္း ဆိုေသးရဲ႕ ရွင္းေအာင္ေလွ်ာက္စမ္းပါဦးကြယ္´´

`` တပည့္ေတာ္ထက္ ေတာ္တဲ့ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ဆရာေတာ္တစ္ပါး ရွိပါတယ္ဘုရား´´

``ဘယ္သူတုန္းကြဲ႕၊ ဘယ္ၿမိဳ႕ကလဲ´´

``မွန္ပါ……ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕ ဗုဒၶသာသနာျပဳေက်ာင္း ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္ အရွင္ဥကၠဌပါဘုရား´´

`` ေအာ္ …..ေတာင္တြင္းႀကီးကိုး…….အနို႕ သိကၡာ၀ါ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲကြယ့္… ေမာင္နႏၵရဲ႕ … ``သိကၡာ၀ါ (၂၀) မျပည့္ေသးပါဘုရား …..ဒီႏွစ္ေလာက္မွ ျပည့္မယ္ထင္ပါတယ္၊ အသက္ (၃၉)ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီဘုရား ´´

``စာေပ ပရိယတၱိဘက္ကေကာကြယ့္´´ ၊ ``အသက္မႀကီးေပမယ့္ ပညာဂုဏ္ေတာ့ မငယ္ပါဘုရား ၊ ၀ိသုဒၶါရုံတိုက္ထြက္ပါ ကိုယ္ရင္ဘ၀ကပဲ ပိဋကတ္သင္ရိုး ကုန္ၿပီးေတာ့ ရဟန္းတစ္၀ါ အရမွာ စာခ်ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ဘုရား´´

`` ပါဠိေတာ္ေတြႏွင့္ အ႒ကထာႀကီးေတြေကာ နိုင္နင္းရဲ႕လား….. အဲဒါက အေရးႀကီးတယ္ကြယ့္´´ ၊ `` မွန္ပ…. ပါဠိေတာ္၊အ႒ကထာ ၊ဋီကာ ၊ အႏုမဓုေယာဇနာဂ႑ိ အား အဓိပါၸယ္အေကာက္အယူ ၊ စုတ္ေစာဒနာ ၊ ေသာဓနာ နည္းေလးဆယ္ ၊ သံ၀ဏၰနာ ဥတ္ေကာက္ ဥပစာဆယ္ပါး ၊ ေနတိၳနညး္အားလံုးကိုပဲ နိုင္နင္းကၽြမ္းက်င္လွပါတယ္ဘုရား´´

``အင္…ဒီလိုဆိုရင္.. ပိဋကတ္အရာေတာ့ က်မ္းဂန္စြယ္စံု မႈံေသာက္မာတင္ ပညာရွင္ကေလးပဲကြယ့္…. ဟို…ကုလားျဖဴစာ ဘသႏၱရေကာတတ္ရဲ႕လားကြဲ႕´´

`မွန္ပါ……… ကုလားျဖဴစာ အဂၤလိပ္စာသာမက သကၠဋဘာသာ ဟႏၵီဘာသာ ဘဂၤါလီ နာဂရီဘာသာ အူရဒူဘာသာစတဲ့ ဘာသာစာေပ စကားမ်ားလည္း ဆရာတစ္ဆူ ပါဠဂူေရာက္တတ္ ေျမာက္ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္ဘုရား ၊ အေနာက္ဘက္ မဇၼ်ိမ အိႏၵိယ နုိင္ငံမွာ (၇)ခုႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီး၊ ဆရာမ်ဴိးစံုထံမွ သင္ယူခဲ့တာပါဘုရား´´….. သာဓု …..သာဓု ၀မ္းေျမာက္ပါဘိေတာ့ ေမာင္နႏၵရယ္၊ အနို႕….သူတို႔ရဲ႕ စာျဖဴဘာသာက်မ္းေတြေကာ နိင္နင္းရဲ႕လားကြယ့္´´

`` မွန္ပါ…စာျဖဴဘာသာက်မ္းစာျဖစ္တဲ့ သမၼာက်မ္းေတြတင္မကဘဲ ပသီဘာသာ၊ ကိုရ္ရန္ က်မ္းႏွင့္ ဟိႏၵဴဘာသာ မဟာဘာရတ စတဲ့ က်မ္းႀကီးေတြကုိပါ တတ္ေျမာက္နုိင္နင္းပါ တယ္ဘုရား ၊ အိႏၵိယနိုင္ငံမွာ ဘာသာေပါင္းစံုေဟာေျပာ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာလည္း ၀င္ေရာက္ေဟာ ေျပာေဆြးေႏြးခဲ့သူပါဘုရား၊ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သတိမထားမိလို႔ပါဘုရား၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္နွစ္ေက်ာ္ ကိုးႏွစ္ေလာက္က (လယ္တီတရားသတင္းစာႀကီးထဲမွာ) ဗုဒၶဘာသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ ပသီဘာသာေတြရဲ႕အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးေရးခဲ့ပါတယ္ဘုရား….အခုလည္း တိုးတက္ေရး မဂၢဇင္း ထဲမွာ စာျဖဴတို႔ ပသီတို႔ႏွင့္ အၿပိဳင္အဆိုင္ေဆာင္းပါးေတြ ေရးေနပါတယ္ဘုရား သူ႕ကုိဘယ္သူ မွ နုိင္ေအာင္ မေရးနိုင္ပါဘုရား´´

``ဟာ….ဒီအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ဒို႔ ဗုဒၶဘာသာဘက္က ေအာင္ပြဲခံၿပီေဟ့ ၊ ၀မ္းသာလိုက္တာ ေမာင္နႏၵရယ္…. အဲဒီကိုယ္ေတာ္ဘြဲ႕ ဘယ္သူကြယ့္ ´´

`` ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌ ပါဘုရား ´´

``ေအး….ေအး …အဲဒီေမာင္ဥကၠဌကို အျမန္ဆံုးသာရေအာင္ ပင့္ေပေတာ့ကြယ္၊ ဂိုဏ္း သံဃာမ်ားလည္း ေမာင္ မဟာနႏၵ ကုိ လိုအပ္သမွ် အားလံုး အကူအညီေပးၾကကြယ့္ ၾကားလား….. ကဲ ေဟ့ ငါ့ကုိဆြမ္းကပ္ၾကစမ္း ၊ ဒီေန႔ သိပ္ၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ကြယ္ … ဆြမ္းဘုဥ္းေပးေတာ့မယ္ အခုမွပဲ ရင္ထဲက အလံုးႀကီးက်သြားေတာ့သကြယ္…။
အရွင္မဟာနႏၵ ေရာက္ရွိလာေသာ သတင္းသည္ ဦးပဇင္း ကုိရင္ ေက်ာင္းသားမ်ား မွ တစ္ဆင့္ ျပန္႔နံ႕သြားရာ အလိုေတာ္ရရြာသာမက အနီးအနားရွိ ရြာမ်ားကပါ လူ/ရွင္/ရဟန္းးတို႔ေရာက္ရွိလာၾကသျဖင့္ အလုိေတာ္ရေက်ာင္းတြင္ စည္ကားေနသည္။

အရွင္မဟာနႏၵမွာလည္း ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌအေၾကာင္းေျပာရ ေမးသမွ်ေျဖရႏွင့္ တစ္ေန႔လံုးမနားရေတာ့ေပ ။ ညဘက္တြင္လည္း ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေမးျမန္းသမွ် ေျဖၾကားရ၏ ။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကား အရွင္ဥကၠဌက ကဲ့သို႔ေသာ စြယ္စံုတို္က္စစ္မွဴး တစ္ဦးကို ရရွိေတာ့မည္ျဖစ္၍ ၀မ္းသာရႊင္ျပေနေလသည္။ အရွင္မဟာနႏၵသည္ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ စာခ်ဴပ္မူရင္းကုိ ကူးယူလိုက္ၿပီး အိပ္ရာသို႔ ၀င္ခဲ့သည္။

________________________________________
အရွင္မဟာနႏၵ၏ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ --

ေနာက္တစ္ႏွစ္နံနက္ ေစာေစာတြင္ အရွင္မဟာနႏၵသည္ ဂုိဏ္းခ်ဴပ္ ဆရာေတာ္ဘုရား ႀကီးအား ကန္ေတာ့ခဲ့ၿပီး ၀က္ေျမေတာရြာသို႔ ထြက္ခဲ့သည္။ ၀က္ေျမေတာေက်ာင္းတြင္ ဆြမ္းစားၿပီး ေနာက္ လွည္းျဖင့္ တည္တြတ္လမ္းခြဲသို႔ သြားသည္။ ျပည္ၿမိဳ႕မွ ထြက္လာေသာ ေတာင္တြင္းႀကီးသြား ခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားကို စီးၿပီး ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕သို႔ တိုက္ရိုက္ပင္ ထြက္ခဲ့သည္။ အာလံ(ယခုေအာင္လံ)ၿမိဳ႕ရွိ မိမိ၏ေက်ာင္းသို႔ပင္ မ၀င္ေတာ့ေပ ၊ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဥကၠဌႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္မွာ အဓိက ျဖစ္ေနသည္။ အရွင္ဥကၠဌသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ ေဟာ ေျပာပြဲဆိုလွ်င္ မည္သည့္အခါမွ မျငင္း ေနရာမေရြး လို္က္ေလ့ရွိေၾကာင္း အရွင္မဟာနႏၵ သိၿပီးျဖစ္ပါ ၏ ။ သို႔ေသာ္ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ ေက်ာင္း၌ ရွိ/မရွိ မိမိမသိ ၊ ဆရာေတာ္သည္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ အျခားၿမိဳ႕ရြာမ်ားက ပင့္ဖိတ္လွ်င္ ၾကြသြားေလ့ရွိသည္။

ယေန႔ပင္ ကဆုန္လဆန္း (၅)ရက္ေန႔ျဖစ္ေနၿပီ ၊ၿပိဳင္ပြဲရက္မွာ ကဆုန္လဆန္း(၁၂) ရက္ျဖစ္ေနသျဖင့္ (၇)ရက္တာမွ်သာ အခ်ိန္ရွိေတာ့သည္။ အကယ္၍ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕တြင္ ဆရာေတာ္ မရွိလွ်င္ ဆရာေတာ္ၾကြရာ ၿမိဳ႕သို႔ ျဖစ္သည့္နည္းျဖင့္ လုိက္၍ ပင့္ရဦးမည္။ (၇)ရင္အတြင္းဆိုလွ်င္ အခ်ိန္မွီနုိင္ပါေသး၏ ။ သည္ထက္ ရက္နည္းလွ်င္ေတာ့ မွီဖို႔မလြယ္ ၊ မမွီလွ်င္ စာခ်ဴပ္အရ ဗုဒၶဘာသာဘက္က အလိုလို ရံႈးေပေတာ့မည္ ။ သည္ေန႔ ေတာင္တြင္းႀကီးကုိ ေရာက္မွျဖစ္မည္ ။ ဤအေတြးျဖင့္ တိုက္ရိုက္လာခဲ့ရာ ညေန(၃)နာရီတြင္ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕၊ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိၿပီး ဆရာေတာ္ႏွင့္အဆင္သင့္ပင္ ေတြ႕ဆံုရာ ၀မ္းေျမာက္မႈမွာ အတိုင္းအဆမရွိပင္ ျဖစ္ရပါသည္။

တိုက္ပြဲအတြက္ လက္နက္စုၿပီ

ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌသည္ ဒကာတစ္ဦးနွင့္ ဗုဒၶ၀ါဒေရးရာကို ေဆြးေႏြးေနရာ အရွင္မဟာနႏၵသည္ ဆရာေတာ္အား ရွိခုိးဦးခ်ၿပီးေနာက္ ၀င္ေရာက္နားေထာင္ေန၏ ။ ဆရာေတာ္ႏွင့္ အရွင္မဟာနႏၵတို႔၏ ဆက္ဆံေရးမွာ ဆရာတပည့္ သီတင္းသံုးေဖၚ အေပါင္းအသင္း ဆက္ဆံေရးျဖစ္၏ ။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အၾကားတြင္ ဘာအဟန္႔အတား အဆင့္အတန္း အားနာစရာဟူ၍ မရွိ ၊ အရွင္မဟာနႏၵကလည္း ဆရာေတာ္ အေၾကာင္းကုိ သိၿပီးျဖစ္သည္။ ဗုဒၵ၀ါဒႏွင့္ အမ်ဴိသားေရးမွ တစ္ပါး အျခားအရာကို ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌ မငွဲ႕ညာမွန္းလဲ သိၿပီးျဖစ္၍ ေဆြးေႏြးခန္းၿပီးေအာင္ ထိုင္၍ နားေထာင္ေနသည္။

ေဆြးေႏြးခန္းၿပီးေသာအခါတြင္မွာ ေက်ာက္ကြင္းအေရးေတာ္ပံု၏ အေၾကာင္းကုိ အေသးစိတ္ေလွ်ာက္ထား၍ မိမိ္ကူးယူလာေသာ စာခ်ဴပ္ကို ဆက္ကပ္ေလသည္။ ဆရာေတာ္သည္ စာခ်ဴပ္ကုိ ေသခ်ာစြာဖတ္ရႈၿပီးေနာက္ နာယကဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀နကုိ အေခၚခိုင္း၍ အက်ဴိးအေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ဆရာေတာ္အရွင္ဇ၀နကမွတစ္ဖန္ ဆရာဦးကိုကုိႀကီးႏွင့္ ဆရာေတာ္ ဦးကြန္႔တို႔ကို ေခၚခုိင္းလိုက္ရာ ၊မၾကာမွီေရာက္လာၾကသည္။ စာျပဆရာ ဦးပဇင္းမ်ားလည္း ေရာက္လာၾကသည္။ ထုိအထဲတြင္ ခရစ္ယာန္မွ ဗုဒၶဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းလာခဲ့သိ အဂၤလိပ္ကျပာ အရွင္အရိယဓမၼလည္း ပါေ၀ေလသည္။

ဆရာေတာ္သည္ မိမိ၏အခန္းတြင္း၌ အသစ္ရွိေနေသာ သမၼာက်မ္းစာမူေဟာင္းမူသစ္မ်ာ သမၼာက်မ္းစာအဖြင့္က်မ္းမ်ား ဘာသာေရးေ၀ဖန္ထားသည့္ မဂၢဇင္းမ်ားႏွင့္ ယုဒသန္ ဘာသာျပန္ သမၼာက်မ္းစာမ်ားကို ထုတ္ေပး၍ မည္သည့္က်မ္း မည္သည့္အခန္းက မည္သည့္စာပိုဒ္ကို ကူးဟု ညြန္ၾကားေပးသည္။ က်မ္းအမည္ စာပိုဒ္ေရ စာမ်က္ႏွာ စာေၾကာင္းေရတိုပကိုလည္း ေအာက္ဘက္တြင္ အတိအက် ေရးကူးခိုင္းသည္။ ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေတးမွတ္ထားၿပီးေသာ စာအုပ္မ်ားျဖစ္၍ ရွာေဖြသူမ်ာ းသိပ္ၿပီးမပင္ပမ္းလွပါ။
ဒီလူမ်ဴိးႏွင့္ေတြ႕ခ်င္တာ

အဂၤလိပ္ဘာသာစာကို ဆရာဦးကိုကိုႀကီးႏွင့္ အရွင္အရိယဓမၼတို႔က ေရးကူး၍ ျမန္မာဘာသာစာကုိ ဆရာႀကီးဦးကြန္႔က ေရးကူးသည္ ။ အရွင္မဟာနႏၵသည္ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌ ညြန္ၾကားေနသမွ်ကို ဘာတစ္ခုမွ် ၀င္ေရာက္ေျပာဆို ေ၀ဖန္ျခင္းမျပဳဘဲ၊ ၀မ္းသာေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။ ဆရာေတာ္၏ အရည္အခ်င္းကို သိၿပီးျဖစ္သည္။ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည့္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာစာေပတို႔ကိုသာ ေရးကူးခုိင္းျခင္းသည္၊ အေၾကာင္းရွိ၍သာ ျဖစ္မည္ ၊ ဖြတ္ျမီး ဖြတ္ခ်ည္သည့္ သေဘာေပလား။ မိမိဥာဏ္မမွီုိနိင္ ပိဋကတ္က်မ္းမ်ားကား ဆရာေတာ္ဦးေႏွာက္တြင္ ေရးကူးၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ၊ သို႔ေသာ ္အရွင္မဟာနႏၵ က စကားတစ္ခြန္းေတာ့ ဆရာေတာ္အား ေလွ်ာက္ထးလို္က္သည္။

``ခရစ္ယာန္ဘက္က ပထမႀကီးတန္း ပထမေက်ာ္တန္းေအာင္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ သင္းအုပ္ဆရာႀကီးေတြ ဓမၼဆရာႀကီးေတြပါတယ္တဲ့ ဆရာေတာ္… အဲဒါေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကိဳတင္သိထားေအာင္ ေလွ်ာက္ထားတာပါ။ ´´

``အဲဒါ သာၿပီးေကာင္းတာေပါ့ ကိုယ္ေတာ္´´ ´´မွန္ပါ….အမိန္႔ရွိပါဆရာေတာ္ ´´

`` ပါဠိမတတ္တဲ့ ခရစ္ယာန္က်မ္းသက္သက္ကိုသာ တတ္တဲ့လူမ်ဴိးနဲ႕ ယွဥ္ၿပိဴင္ေျပာလို႔ တပည့္ေတာ္တို႔ ကနုိ္င္ဦးေတာ့ ၊ ပါဠိမတတ္လို႔ ခံလိုရတယ္ဆိုတာမ်ဴိး ျဖစ္ေနဦးမယ္။ တပည့္ေတာ္ကလည္း အဲဒီဘုန္းႀကီးလူထြက္ ခရစ္ယာန္မ်ဴိးႏွင့္ ေတြ႔ခ်င္ဆံုခ်င္ေနတာ အေတာ္ပဲကိုယ္ေတာ္ ´´။ ``ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆရာေတာ္´´

အဲဒီလိုလူမ်ဴိးေတြက ဥၾသလည္းမဟုတ္ ၊ က်ီးကန္းလည္းမဟုတ္တဲ့ (ေအာက္ကလိအာ)ဆိုတဲ့ လူမ်ဴီးေတြ ပိဋကတ္ကို ကုန္စင္ေအာင္ နိက္နိုက္ခၽြတ္ခၽြတ္ တတ္ေျမာက္ ထားတာလည္း မဟုတဘူ။ ။ ေလ့လာထားတာလည္း မဟုတ္ဘူး ၊ ပါဠိတတ္တာနဲ႔ ပိဋကပ္က်မ္းစာ အနည္းအက်ဥ္း သင္ဖူးတာကုိ သူတို႔ုကို သူတို႕ ပိဋကတ္ပါရဂူလို႔ ထင္ေနၾကတာ။ ပထမႀကီး ပထမ ေက်ာ္ေအာင္တာကို အဟုတ္ႀကီးမွတ္ေနၾကတာ ၊ အႀကီးမားဆံုးခၽြက္က ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မႈ မရွိၾကဘူး။ အဲဒီလို ဥာဏ္မ်ဴိးလည္း မရွိၾကဘူး ။ဇိနတၳ ပကာသနီေလာက္ တထာဂတ ဥဒါန ဒီပနီေလာက္ကုိ အျပစ္ေျပာနုိင္တာကို ဟုတ္လွၿပီထင္ေနၾကတာ။ ဗုဒၶ၀ါဒ အစစ္အမွန္ကို သူတို႔နားမလည္ၾကပါဘူး ဒီအထဲ အဆိုးဆံုးတစ္ခု ရွီေသးတယ္ ´´၊ ``မွန္ပါ ဘယ္ဟာပါလည္းဘုရား´´

``ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ကုိ ေငြေၾကးနဲ႕ အခြင့္အေရးနဲ႕ လွဲလည္ေရာင္းစားပစ္လိုက္တဲ့ အခ်က္ေပါ့ကုိယ္ေတာ္ ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ ပါဠိစာေပမွာ (ဥဒရေဟတု)၀မ္းေရးဟူေသာ အေၾကာင္း ေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ဘက္ ေျပာင္းသြားတဲ့လူေတြ ကိုယ္ေတာ္….ခရစ္ယာန္ကလည္း အေပးအကမ္းအခ်ီးေျမာက္ အလြန္ရက္ေရာတယ္မဟုတ္လား… ဒီၾကားထဲ ထိုခရစ္ယာန္အဂၤလိပ္အစိုးရကလည္း ေနာက္ခံရွိေနေလေတာ့ အခြင့္အာဏာပါ ရွိေနၾကတာေပါ့ ။ ရာထူးႏွင့္ ျမွားၿပီးဆြယ္လို႔ ခရစ္ယာန္ျဖစ္သြားၾကတာ တစ္ပုံႀကီးပဲ တပည့္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ေတာင္ခြင္သာသနာပိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ တူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ရာထူးႀကီးရတာနဲ႕ ခရစ္ယာန္ဘက္၀င္သြားတယ္။ ေဟာ.. သူ႕သားေတြ အဂၤလန္ျပန္ဘြဲ႕ေတြ ဘာေတြနဲ႕ …..အခုရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ပါေမာကၡေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္က အဲဒီလို ဗုဒၶဘာသာကို စြန္႕ၿပီး ခရစ္ယာန္ဘက္၀င္သြားလူ မ်ားမ်ားပါေစခ်င္ေနတာ ။ ေျပာရတာလည္း အားနာစရာမလိုဘူး။ မခက္ပါဘူးကိုယ္ေတာ္…. သူတို႔ကအိႏၵိယမွာ တပည့္ေတာ္ေတြ႔ဆံုႀကံဳႀကိဳက္ခဲ့ရတဲ့ ခရစ္ယာန္ပါရဂူ ႀကီးေတြေလာက္မေတာပါဘူး။ အဲဒီလူေတြကုိယ္ေတာင္ အနုိင္ႀကဲနုိင္ခဲ့ေသးတာပဲဟာ ။
တပည့္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာေတာ္ကို ယံုၾကည့္ၿပီးသားပါဘုရား ..´´။

ထိုေန႔ညက ဒုတိယေက်ာင္းအုပ္ နာယကဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀နဆရာေတာ္၏ စီစဥ္ေပးခ်က္အရ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္း အေပၚထပ္တြင္ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးအဖြဲ႕၀င္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဆရာမ်ား ကုိရင္ႀကီးမ်ား ေက်ာင္းသားႀကီးမ်ားျဖင့္ စည္ကားေန သည္။ အရွင္မဟာနႏၵက ေရာက္လာၾကသူမ်ားအား ေက်ာက္ကြင္း၀ါဒၿပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ျပန္လည္ ေျပာျပေနရသည္။ အားလံုးမွာ ဆရာေတာ္ကုိယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ေျပာမည္ကို သိရေသာအခါ အလြန္အားတက္၍ ေက်နပ္ ႏွစ္သက္ေနၾကသည္။

ဆရာႀကီး ဦးကြန္႔ ၊ ဆရာဦးကိုကိုႀကီးႏွင့္ အရွင္အရိယဓမၼတို႔သည္ ဆရာေတာ္ညြန္ၾကားသည့္ စာမ်ားကို ေခါင္းစဥ္တြဲ၍ ေရးကူးေနၾကသည္။

ဆရာေတာ္ကမူ အရွင္ဇ၀နအမွဴးျပဳေသာ နာယက ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ သြားလာေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ေနေလသည္။ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲသို႔ လိုက္ခ်င္သူက မ်ားေနသည္၊ သြားလာေရး စရိတ္စကႏွင့္ တည္းခိုေနထိုင္ေရး အဆင္ေျပနုိင္ရန္ အတြက္ အက်ဥ္းရံုးရန္ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ငါးဦးသာ လိုက္ပါရန္ အတည္ျပဳလိုက္ၾကသည္။ အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မွာ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌ အတြင္းေရးမႈဴးမွာ ဆရာဦးကိုကိုႀကီးျဖစ္၍ ဆရာႀကီး ဦးကြန္႔က ဆရာေတာ္အားကူညီရန္ ၊ အဖြဲ႕၀င္ အျဖစ္ အရွင္အရိယဓမၼ (အဂၤလိပ္ကျပား) ၊ ႏွင့္အရွင္သုတတို႔ လို္က္ပါၾကရန္ စုစုေပါင္းငါးဦးသာ သြားၾကရန္ အတည္ျပဳလိုက္ၾကသည္။
ခရီးအစီအစဥ္

ထို႔ေနာက္ အရွင္မဟာနႏၵႏွင့္ ညွိနိႈင္းတိုင္ပင္ၿပီး ၾကြေရာက္မည့္ အစီအစဥ္ကို ေအာက္ပါအတိုင္းေရးဆြဲသတ္မွတ္ၾကသည္။

- ဧၿပီလ (၂၈)ရက္ေန႔ နံနက္တြင္ ေတာင္တြင္းႀကီးမွ ထြက္၍ ေအာင္လံသို႔ ေန႔ဆြမ္းစားခ်ိန္မွီေရာက္ အရွင္မဟာနႏၵ၏ ဗုဒၶသာသနာျပဳ ေက်ာင္းတြင္ ထိုေန႔၌ ရပ္နားရန္။

- ဧၿပီလ (၂၉)ရက္ေန႔ ေန႔ဆြမ္းစားၿပီး ေအာင္လံမွထြက္ ၊ ၀က္ထီးကန္သို႔ ့ညေနေရာက္ ၀က္ေျမေတာေက်ာင္းတြင္ ထိုည ရပ္နားရန္။

- ဧၿပီလ(၃၀)ရက္ေန႔ (ကဆုန္လဆန္း ၁၁ ရက္)ၾကာသပေတးေန႔ ၊ နံနက္ေစာေစာ ၀က္ထီးကန္ ၀က္ေျမေတာေက်ာင္းမွ ထြက္ အလိုေတာ္ရဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေက်ာင္းသို႔ ေခတၱ၀င္ေရာက္၍ ဂါရ၀ျပဳ ၀တ္ျဖည့္ၿပီး(၈) နာရီခြဲခန္႔တြင္ ျပန္ထြက္၍ ေက်ာက္ကြင္းရြာ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ မ႑ပ္ႀကီးသို႔ ေန႔ဆြမ္းစားခ်ိန္မွီအေရာက္ ထိုေန႔တြင္ မ႑ပ္ႀကီး၌ ရပ္နား ။

- ေမလ(၁)ရက္ေန႔ ၀ါဒယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲရက္ ထိုမ႑ပ္ႀကီးမွာပင္ က်င္းပမည့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာပြဲႀကီးသို႔ တက္ေရာက္ရန္ အစီအစဥ္တို႔ကို စနစ္တက် ေရးဆြဲ၍ အတည္ျပဳလိုက္ၾကေလသည္။

အရွင္မဟာနႏၵကလည္း မိမိ၏ ခရီးစဥ္ကို ဤသို႔ ေရးဆြဲသည္။

-ေနာက္တစ္ေန႔ ကဆုန္လဆန္း(၆)ရက္ေန႔ ၊ နံနက္ဆြမ္းစားၿပီးေတာင္တြင္းႀကီးမွ ထြက္ အာလံၿမိဳ႕ မိမိေက်ာင္းသို႔ ေခတၱ၀င္၊ျပန္ထြက္၍ ညေန၀က္ထီးကန္ အေရာက္သြားရန္ ။

-ကဆုန္လဆန္း(၇)ရက္၊ ဧၿပီလ (၂၆)ရက္၊ ေန႔ဆြမ္းအမွီ အလိုေတာ္ရေက်ာင္းအေရာက္သြား ၿပီး ဂုိဏ္းခ်ဴပ္ႀကီးအား ေလွ်ာက္ထားရန္၊ ၿပီးလွ်င္ ေက်ာက္ကြင္းသို႔ ဆကါသြား၍ သူႀကီးႏွင့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူႀကီးမ်ားအား အေၾကာင္းစံုေျပာျပၿပီး ဆရာေတာ္တို႔ ၾကြေရာက္လာမည့္ ရက္၌ ျပဳ လုပ္ရမည့္ အစီအစဥ္မ်ားကို မွာၾကားေျပာဆိုၿပီး ၊ အလိုေတာ္ရေက်ာင္းသို႔ ျပန္လာရန္၊ ထိုေန႔ ည အလိုေတာ္ရဂိုဳဏ္း သံဃာမ်ားႏွင့္ေဆြးေႏြးရန္။

- ဧၿပီလ (၂၇)ရက္ေန႔ ၊နံနက္ ၀က္ထီးကန္သို႔ ျပန္ကူးရန္။ ၀က္ထီးကန္၌ ေန႔ဆြမ္းစားၿပီး ညေန ဘက္ အာလံအေရာက္ျပန္ရန္။

- ဧၿပီလ(၂၈)ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္တို႔အဖြဲ႕အာလံမွ ေစာင့္ႀကိဳရန္ ။ ။

ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ အသက္စြန္႔ရဲသူ

အရွင္မဟာနႏၵ၏ ခရီးစဥ္ကား လြန္းျပန္ခရီးစဥ္ျဖစ္၍ အလြန္ပင္ပမ္း ခရီးၾကမ္းလွပါသည္၊ သို႔ေသာ္ အရွင္မဟာနႏၵကား ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္နိုးသည့္ ဗုဒၶသာသနာျပဳေက်ာင္း (အာလံ) ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္ျဖစ္၍ ပင္ပမ္းသည္ဟုပင္ မထင္ေပ။ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ရၿပီး ဆရာေတာ္ကိုယ္တုိင္ ဦးေဆာင္ေဟာေျပာမည္ ဟူေသာ ကတိကို ရရွိသျဖင့္ အလြန္ေက်နပ္ ၀မ္းသာေနသည္။ ခရီးၾကမ္းပါေစ ၊ ပင္ပမ္းပါေစ၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ အသက္ေသခ်င္ေသပါေစ ။ ဟုပင္ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္၏ ။

ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္တြင္ အရွင္မဟာနႏၵသည္ မိမိေရးဆြဲထားေသာ ခရီးစဥ္အတိုင္း ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕မွာ ထြက္ခဲ့၍ အလိုေတာ္ရေက်ာင္းသို႔ အေရာက္သြားၿပီး ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအား အေၾကာင္းစံု ေလွ်ာက္ထားသည္ ။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၀မ္းေျမာက္မႈကား ဆိုဘြယ္ရာ မရွိၿပီ ၊ ထိုေနာက္ ေက်ာက္ကြင္းရြာသို႔ ထြက္ခဲ့ၿပီး ဦးေလွာင္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူႀကီးမ်ားအား အေၾကာင္းစံုကို ေျပာၾကားသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူႀကီးမ်ား၏ ၀မ္းသာမႈမွာလည္း အတိုင္းအတာမရွိၿပီ ၊ ထုိေနာက္ အလိုေတာ္ရေက်ာင္းတြင္ က်ိန္းစက္ၿပီး အာလံသို႔ ျပန္၍ ဆရာေတာ္တို႔အဖြဲ႕ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့သည္ ။

အရွင္မဟာနႏၵ ျပန္ၾကြသည့္ေန႔တြင္ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းသို႔ နတ္မွီေတာရဆရာေတာ္ ဦးကလ်ာဏ၊ ညီမ ။ ေကာင္းမႈေက်ာင္းဆရာေတာ္ဦးေကလာသႏွင့္ ဆရာေတာ္အခ်ဴိ႕ သတင္းၾကား၍ လာေရာက္ေမးျမန္းၾကသည္။ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌက အေၾကာင္းစံုကို ေျပာျပရာ မိမိတို႔လည္းလိုက္မည္ဟု ေျပာၾကသည္။ ဆရာေတာ္က မိမိအား အရွင္မဟာနႏၵက အလိုေတာ္ရဂိုဏ္းသံဃာမ်ားက ေထာက္ပံ့လိုက္သည့္ ေငြက်ပ္ ငါးဆယ္ကုိ ခရီးစရိတ္အျဖင့္ ေပးပါေၾကာင္း မိမိတို႔ငါးဦးတည္းသာ သြားမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသျဖင့္ စရိတ္ ငါးက်ပ္ကုိသာ မိမိလက္ခံ ယူလိုက္ေၾကာင္း တည္းခိုေရးစသည္အတြက္ ၀န္မတက္ေစလိုသျဖင့္ ငါးဦးတည္းသာ သြားမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။ နတ္မွီဆရာေတာ္ ဦးကလ်ာဏ က မိမိစရိတ္ျဖင့္ လိုက္မည္ လက္ခံပါဟု အတင္းအၾကပ္ ေတာင္းဆိုသျဖင့္ လက္ခံလိုက္ရေလ သည္။

ထိုေန႔ တစ္ေန႔လံုး ဆရာေတာ္ႏွင့္ အရွင္အရိယဓမၼ ဆရာႀကီး ဦးကြန္႔ ဆရာဦးကိုကိုိ ႀကီးတို႔မွာ ခရစ္ယာန္ဘာသာႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မွတ္စုမွတ္တမ္းမ်ားကို ေရးကူးရင္း အလုပ္ ရႈပ္ေနၾကသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌအား ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾက ၊ ၾကဥ္ပယ္ခဲ့ၾကေသာ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းတြင္ မိမိတို႔၏ သားသမီးမ်ားကို ေက်ာင္းထားလွ်င္ ထားသည့္ဒကာ ဒကာမ တို႔အား သပိတ္ေမာက္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ရဲသည့္ သတၱိထူး ရွိေတာ္မူၾကေသာ ေတာင္တြင္း ႀကီး ၿမိဳ႕မွ သာသနာ့အာဇာနည္ ဆရာေတာ္တုိ႔ကား တုတ္တုတ္မွ် မလုပ္ၾက ၊ သတင္းၾကားသိ ေသာ္လည္း မသိဟန္ေဆာင္ေနၾကသည္။ ခ်ီးက်ဴးၾကည္ညိဳဖြယ္ သာသနာ့အာဇာနည္သူရဲ ေကာင္းႀကီးတို႔ေပတည္း။

ဗုဒၶသာသနာအဖြဲ႕ ခရီးထြက္ၿပီ
ဧၿပီလ(၂၈)ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌ ေခါင္းေဆာင္ေသာ အဖြဲ႕၀င္(၆)ဦးပါ ၀င္သည့္ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕သည္ မည္သည့္အခမ္းအနား အေဆာင္အေယာင္မွ် မပါဘဲ စာအုပ္ တစ္ထုတ္ႏွင့္ လြယ္အိတ္ကိုယ္စီ လြယ္လွ်က္ ခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားျဖင့္ပင္ ေတာင္တြင္း ႀကီးၿမိဳ႕မွ အာလံၿမိဳ႕သို႔ စတင္ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကသည္။ နံနက္(၉)နာရီတြင္ အာလံသို႔ ေရာက္ရွိရာ၊ ကားဂိတ္တြင္ အရွင္မဟာနႏၵႏွင့္ ရဟန္း သံုးေလးပါး၊ ေက်ာင္းသား သံုးေလးဦးတို႔ ႀကိဳဆိုေန ၾကသည္ကို ေတြ႕ၾကေလသည္ ။ ထိုေန႔တြင္ အာလံၿမိဳ႕။ ဗုဒၶသာသနာျပဳေက်ာင္း အရွင္မဟာ နႏၵထံတြင္ ရပ္နားၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္က ဆရာေတာ္ အရွင္ဥကၠဌသည္ ဘားမားဂ်ာနယ္။ တိုး တက္ေရး မဂၢဇင္းတို႔တြင္ အမ်ဴိးသားေရးႏွင့္၊ ဘာသာေရးေဆာင္းပါးမ်ားကို ေရးေနရာ။ အာလံ ၿမိဳ႕မွာ စာေပလိုက္စားသူတို႔က ၾကားဖူးေနၾကသည္။ ။ ဆရာေတာ္ေရာက္လာေၾကာင္း ၾကား သိရေသာအခါ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားၾကရာ ။ ဆရာေတာ္ကလည္း ျပန္ လည္ေျဖၾကားေလသည္။

ျမ၀တီလူထြက္ႀကီး ဆရာအုန္း
တစ္ခ်ိန္က တရားပြဲမ်ားျဖင့္ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ စည္ကားေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုးတြင္ သီတင္းသံုးသည့္ နိုင္ငံေက်ာ္ ဓမၼကထိက။ ၀ိပႆနာနည္းျပ ,ျမ၀တီ ဆရာေတာ္ဟူေသာ ဆရာေတာ္တစ္ပါး ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးသည္။ ။ ထုိဆရာေတာ္သည္ လူထြက္ ၿပီးသည့္ ေနာက္ပို္င္း အာလံၿမိဳ႕တြင္၍ လာေရာက္၍ အေျခခ်ေနထိုင္သည္။ ။ အမည္ကား ဆရာႀကီး ဦးအုန္း။ ။ ထိုဆရာႀကီးသည္ ဆရာေတာ္အရွင္မဟာနႏၵႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္၍ ေက်ာက္ကြင္း၀ါဒ ၿပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းကို အလံုးစံု သိရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ။ သူသည္လည္း ဗုဒၶသာသ နာကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသူတစ္ဦး ျဖစ္၍ ၊ ဗုဒၶဘာသာဘက္က နုိင္ေစခ်င္သည္။ ပိဋကတ္စာေပ တတ္ကၽြမ္းသူျဖစ္၍ ပိဋကတ္စာေပတစ္ခ်ဴိ႕တြင္ ခ်ဴိ႕ယြင္းခ်က္မ်ား ရွိေနသည္ကိုလည္း မေက် နပ္သူ ျဖစ္သည္။ ဤခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္မ်ားကို ေထာက္ျပ၍ ၊ ခရစ္ယာန္တို႔က အနိုင္ယူသြားမည္ ကိုလည္း စိုးရိမ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ ႀကိဳတင္ ေလ့က်င့္ရန္ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဆရာေတာ္ထံသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။

တုိ္က္ပြဲေလ့က်င့္ခန္း

ဆရာေတာ္ႏွင့္ အလႅာပ သလႅာပ အနည္းငယ္ေျပာၾကားၿပီးေနာက္၊ ဆရာႀကီးဦးအုန္း က ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားအေၾကာင္းကို စတင္ေဆြးေႏြးသည္။ ဆရာေတာ္ကလည္း ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးသည္ ``ဆရာေတာ္ အခုသြားၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာရမယ့္ ကိစၥက အေတာ္မလြယ္ ဘူး ထင္တယ္ဘုရား။ တစ္ဖက္ကလည္း ပိဋကတ္စာေပတတ္ကၽြမ္းတဲ့ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ႀကီး ေတြ ပါတယ္ဆိုတာကိုး ။ တပည့္ေတာ္ ေစာေစာက ေလွ်ာက္ထားခဲ့သလို ပိဋကတ္ေတာ္ထဲမွာ ေရွ႕ - ေနာက္မညီညြတ္တာေတြ ။ အစပ္အဟပ္မတဲ့တာေတြက ကြက္ၾကားကြက္ၾကားပါေန တာဘုရား။ အဲဒါေတြဟာ ဘုရားေဟာေတြပဲဆိုၿပီး သူတို႔က ေထာက္ျပေ၀ဖန္ရင္ ဆရာေတာ္ ကဘယ္လုိ ေခပမလဲဘုရား´´ ။ ``အဲဒီလိုဆိုေတာ့လည္း.. ဖြတ္ၿမီးႏွင့္ ဖြတ္ခ်ည္ ဆိုတာမ်ဴိး လို သူေ၀ဖန္တဲ့ ေမးတဲ့အထဲကပဲ အေျဖျပန္ရွာၿပီး ေခ်ပရမွာေပါ့ ဒကာႀကီးရယ္´´။ ``သိပ္ၿပီး မလြယ္ဘူးထင္တယ္ ဆရာေတာ္ ´´၊ ``ဒါကကိုယ္လက္ခံယံုၾကည္ဖို႕မွ မဟုတ္တာဘဲဟာ။ ေျပလည္ေအာင္ ရွင္းျပရမယ့္သေဘာ သက္သက္ဆိုေတာ့ အဲဒီ ပိဋကတ္စာေပေတြကိုပဲ ျပန္ ၿပီးခံတပ္ လုပ္ရမွာေပါ့ ဒကာႀကီးရယ္´´။ ``ဒါျဖင့္ရင္….ဒီလို႔လုပ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္က ခရစ္ ယာန္ဘက္ကေနၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္နဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို ေ၀ဖန္မယ္၊ အဲဒါဆရာေတာ္က သူ႔ ဟာနဲ႕သူေျပေအာင္ ျပန္ၿပီး ေခ်ပၾကည့္စမ္းပါ ဆရာေတာ္ ။ တိုက္ပြဲအတြက္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ဳိး ေပါ့ဘုရား။ ဘယ့္ႏွယ္လည္း ဆရာေတာ္´´။

``သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ ဒကာအုန္းရာ၊ ဒါမွ ဦးပဇင္းလည္း ဟိုမွာ တကယ္ေ၀ဖန္ေခ် ပတဲ့အခါ တက္နည္း ၊ဆုတ္နည္း၊ ေကြ႕နည္း ၊၀ို္က္နည္း ၊ တိုက္နည္းေတြ အက်င့္ရတာေပါ့ ´´၊

``ပြဲမ၀င္ခင္ ျပင္ကက်င္းပဆိုသလို ၊ ဇာတ္တိုက္ၾကည့္တဲ့ သေဘာေပါ့ ဆရာေတာ္´´၊ ``လုပ္ ေလ၊ ကဲ…….ၾကာတယ္ စေလဗ်ာ ဒကာအုန္း ´´။

ဤတြင္ဆရာအုန္းသည္ ပိဋကတ္တြင္ ေတြ႕ရွိရေသာ ေပ်ာ့ကြက္ဟာကြက္မ်ားကို စတင္ထိုးႏွက္၍ တိုက္ခုိက္ေ၀ဖန္ေလေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္ကလည္း အညံ့မခံဘဲ ျပန္လွန္ ၍ ခုခံေခ်ပသည္။ ဆရာႀကီးဦးအုန္းသည္ ပိဋကတ္စာေပကို နိုက္နုိက္ခၽြတ္ခၽြတ္ ေလ့လာထား သူျဖစ္သည္။ စာမွတ္မဟုတ္ဘဲ ၊ တကယ့္စာတတ္ျဖစ္သည္။ ျမ၀တီဆရာေတာ္ဘ၀ ျမန္မာနိုင္ ငံ တစ္နံတစ္လ်ား တရားပြဲႀကီးမ်ားကိုပင္ ေအာင္ျမင္စြာ ေဟာေျပာခဲ့သူျဖစ္၍ စကားလည္း တတ္လွသည္။ အေျပာလည္း ေကာင္းးလွသည္။ အနယနယ္အရပ္ရပ္တြင္ ရဟန္း/ရွင္လူမ်ဴိးစံု နဲ႕ ေတြ႕ထိခဲ့ရ၍ ေမးခြန္းေပါင္းစံုႏွင့္လည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရဖူးသူျဖစ္သည္။

ဆရာေတာ္ႏွင့္ ဆရာႀကီး ဦးအုန္းတို႔၏ ပိဋကတ္တိုက္ပြဲကား သူရဲေကာင္းႏွစ္ဦး စီး ခ်င္းထိုးသည့္ပြဲႏွင့္ပင္ တူေတာ့သည္။ တစ္ဦးက တင္လိုက္၊ တစ္ဦးကေခ်ပလိုက္။ အေထာက္ အထားအကိုးအကားမ်ား ျပလိုက္ႏွင့္ ပါဠိေတာ္ ၊ အ႒ကထာ ၊ ဋီကာ ၊အႏုမဓု ေယာဇနာ ၊ ဂ႑ိ စံုတကာစိ ျပည့္၀လွဘိသည္။ ေဘးမွနားေထာင္ေနသည့္ ပရိသတ္တြင္ အသက္မရႈနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ ယခုေခတ္ကဲ့သို႔ ရီေကာ္ဒါ ကက္ဆက္တို႔ ေပၚေပါက္သည့္ အခါသာ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ အသံဖမ္းထားလိုက္ပါက ဗုဒၶသာသနာအတြက္ အလြန္အက်ဴိးရွိမည့္ ပိဋကတ္စစ္တမ္းႀကီးကို ရရွိေပလိမ့္မည္။ ဆရာအုန္းမွာလည္း ေျပာရင္းေျပာရင္း စိတ္ပါလာကာ၊ မရပ္မနား ၊ ဒလစပ္ တိုက္ခုိက္ေ၀ဖန္ေနရာ ေန႔လည္မွသည္ ညေန ထမင္းစားခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ၾကာျမင့္လာခဲ့ရာ အိမ္သို႔ပင္ မျပန္ေတာ့ေခ် ။ အရွင္မဟာနႏၵ ၀ယ္ေကၽြးသည့္ ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ စားခ်ိန္ေလာက္ သာ အနားယူေလသည္။ ညေနစာ စားၿပီးေနာက္ ဆက္လက္၍ ေဆြးေႏြးေ၀ဖန္ျပန္သည္။ ည (၁၂)နာရီအခ်ိန္ ေရာက္ေသာ္မွ နံနက္ဆက္ရမည့္ ခရီးအတြက္ နတ္မွီဆရာေတာ္ ဦးကလ်ဏက သတိေပး ေတာ့မွ ပင္ ဆရာအုန္းမွာ မခ်င့္မရဲႏွင့္ အဆံုးသတ္ရပ္လိုက္ရသည္။

``တပည့္ေတာ္ ခုလို ေ၀ဖန္တာကို ဆရာေတာ္က မဆိုင္းမတြ သြက္သြက္လက္လက္ ႏွင့္ အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုနဲ႕ ေခ်ပနုိင္တာကို ၾကားရေတာ့ …အဲ….ဟိုပြဲမွာ ဆရာေတာ္ နို္င္ၿပီလို႔ တပည့္ေတာ္က်ိန္းေသ ေျပာရဲတယ္ဘုရား။ ဆရာေတာ္နိုင္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဟိုဘုန္းႀကီးလူထြက္ ခရစ္ယာန္ေတြဟာ တပည့္ေတာ္အခုလို ေ၀ဖန္သေလာက္ မေ၀ဖန္နိုင္ပါ ဘူး ။ တပည့္ေတာ္ေတာ့ အရွင္ဘုရားနဲ႕ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ စိတ္ခ်ၿပီဘုရား၊ အခုမွပဲ ရင္ေအး ရေတာ့တယ္။ ၀မ္းသာလွပါတယ္ဘုရား´´။ ဟုေျပာရင္း ဆရာေတာ္အား ဦးကုန္းခ်၍ ကန္ ေတာ့ေလသည္။
အလိုေတာ္ရရြာသို႔

ဧၿပီလ (၂၉)ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌႏွင့္အဖြဲ႕သည္ ျမ၀တီဆရာႀကီး ဦး အုန္းပို႔လွဴသည့္ ဆြမ္းကို အရွင္မဟာနႏၵ၏ ဗုဒၶသာသနာျပဳေက်ာင္းတြင္ပင္ ဘုဥ္းေပးၿပီး ေန႔ လည္ (၁၂)နာရီတြင္ အာလံမွ ထြက္ခဲ့သည္။ အရွင္မဟာနႏၵလည္း လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ၀က္ထီးကန္သို႔ ညေနအခ်ိန္ေရာက္သည္ ၊ ၀က္ေျမေတာေက်ာင္းတြင္ စတည္းခ်ၾကသည္။ ၀က္ေျမေတာေက်ာင္းတြင္ အလုိေတာ္ရဂိုဏ္း၀င္ သံဃာအပါး(၃၀)ခန္႔ ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ ၀က္ထီးကန္ၿမိဳ႕တြင္းမွာ ဒကာ/ဒကာမ်ားလည္း ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ရဟန္းရွင္/လူ/ပရိသတ္တို႔အား ခရစ္ယာန္ဘာသာေပၚေပါက္လာပံု သမၼာက်မ္းစာမ်ား အေၾကာင္းႏွင့္ ဂိုဏ္းကြဲပံုတို႔ကို အက်ဥ္းခ်ဴပ္၍ ေဟာေျပာသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ ဧၿပီလ(၃၀)ရက္ ၊နံနက္(၅)နာရီအခ်ိန္ေလာက္တြင္ အလိုေတာ္ရ ဂိုဏ္း၀င္ ဆရာေတာ္မ်ား တစ္ေက်ာင္းလွ်င္ လွည္းတစ္စီးက်စီႏွင့္ လာေရာက္ႀကိဳဆိုၾကရာ လွည္းအစီးေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ရွိသည ၊ ေနမထြကမွီပင္ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌႏွင့္အဖြဲ႕ စီးနင္း လိုက္ပါေသာ လွည္းကို ေရွ႕ဆံုးမွထား၍ သံဃာေတာ္မ်ား စီးသည့္ လွည္းအစီးတစ္ရာေက်ာ္ လွည္းတန္းႀကီးသည္ ၀က္ထီးၿမိဳ႕တြင္းမွ ျဖတ္၍ အလိုေတာ္ရရြာဘက္သို႔ ဦးတည္ ေမာင္းႏွင္လာရာ တစ္ၿမိဳ႕လံုး အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္ ထြက္၍ ၾကည့္ၾကသည္။ ကားဂိတ္တြင္ ေကာ္ ေဇာခင္းထားေသာ လွည္းအစီးသံဳးဆယ္ခန္႔ကို ေတြ႕ၾကရသည္။ ျပည္ၿမိဳ႕မွ ခရီးဆက္လာမည့္ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာအဖဲြ႕ကို ႀကိဳဆိုရန္ ေစာင့္ဆို္င္းေနသည့္ ဦးေရႊေအာင္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ ခရစ္ယာန္တို႔၏ လွည္းအုပ္စုျဖစ္ေလသည္။

နံနက္(၆)နာရီခန္႔တြင္ အလိုေတာ္ရ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ႀကီး၏ ေက်ာင္းသို႔ ဆရာေတာ္အရွင္ ဥကၠဌတို႔အဖြဲ႕ ေရာက္ရွိၾက၍ ဂုိဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအား ရွိိခုိး၀တ္ျပဳၾကေလသည္။ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၀မ္းေျမာက္မႈကား အတိုင္းအတာမရွိပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌ၏ ပုခံုးေပၚလက္တင္၍ နင့္လိုဖြယ္ သာရဏိယ ကထာမ်ားကို ျမြက္ ၾကားေနေလသည္။

၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ မ႑ပ္သို႔
ထို႔ေနာက္ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးေဆာင္ေသာ လွည္းတန္းႀကီးသည္ ေက်ာက္ကြင္းရြာ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ မ႑ပ္ဆီသို႔ ဦးတည္ထြက္ခြာလာၾကသည္။ နံက္ (၉)ေက်ာ္တြင္ ေရာက္ရွိၿပီး မ႑ပ္ႀကီးအတြင္းရွိ ဗုဒၶဘာသာဘက္သံဃာစဥ္ေပၚတြင္ ဒကာမ်ားက ပင့္ေဆာင္ ေနရာခ်ထားေပးၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အထူးပင္ ရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္ေနၾကသည္။ ရြာ သူႀကီး ဦးေလွာင္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္စိတ္ေအးရေပသည္။ ဦးေလွာင္၏ ႏွမမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ေဒၚ ေအး၊ ေဒၚခတို႔ ေခါင္းေဆာင္၍ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ဆြမ္းကြမ္းေ၀ယ်ာ၀စၥကို ေခၽြးတစ္လံဳး လံုးႏွင့္ စီမံခ်က္ျပဳတ္ေနၾကသည္။ သူတိို႔ကား ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္မို႔ ပင္ပမ္းသည္ဟုမ ထင္။ ရႊင္ပ်၀မ္းသာစြာ အားတက္သေရာ လုပ္ကုိင္ေနၾကသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားကို ျမင္ရသည့္အျပင္ သာသနာ့အာဇာနည္ဘြဲ႕ထူး ခ်ီေလာက္သည့္ ေတာင္တြင္း ဆရာေတာ္ အရွင္ဥကၠဌကုိယ္တိုင္ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ ဆင္ႏြဲမည္ဟု ၾကားသိရေသာေၾကာင့္ အားတက္ေနၾကသည္။ ဗုဒၶသာသနာအတြက္ အသက္ပင္ ေသေစေတာ့ဟူေသာ စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ အပင္ပမ္းခံ၍ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္မ်ား ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီးအခ်ိန္တြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဒကာအခ်ဴိ႕ေရာက္လာ ၾက၍ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္ဆရာမ်ားက ေဟာေျပာပြဲအတြက္ ညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာက္ကြင္းရြာ မွာ ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္ေရးသားေသာ ဗုဒၶ ဘာသာစစ္တမ္းဟူေသာ စာအုပ္ကေလးကို ဆက္ကပ္ၾကသည္။

ထိုေန႔ညေနဘက္တြင္ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာေခါင္းေဆာင္မ်ား လာေရာက္၍ ဆရာ ေတာ္ကို ႏႈတ္ဆက္သည္ ။ သူတို႔သည္ သာယာ၀တီ ဦးေဥယ်ကို ေတြ႕ရမည္ဟု ထင္မွတ္ထား ၾကရာ ယခုမူ ေတာင္တြင္းဆရာေတာ္ အရွင္ဥကၠဌကို ေတြ႕ႀကရေသာအခါ အလြန္ပင္ အံ့အား သင့္ေနၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ တိုးတက္ေရး မဂၢဇင္းတြင္ ဆရာေတာ္၏ ေဆာင္း ပါးမ်ားကို ဖတ္ဖူးၾကသည္။ လူခ်င္းတစ္ႀကိမ္မွ်ပင္ မေတြ႕ဖူးၾကေပ။ စကားအနည္းငယ္ ေျပာဆိုၾကၿပီးေနာက္ ေဟာေျပာပြဲအတြက္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ေရးဆြဲရန္ ေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌက ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႀကိဳက္ႏွစ္ သက္သလို ေရးဆြဲရန္ လြဲအပ္လိုက္သည္၊ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္တို႔က ေအာက္ပါစည္းမ်ဥ္း မ်ားကုိ ေရးဆြဲတင္ျပၾကသည္။

ေဟာေျပာပြဲ လိုက္နာရာစည္းမ်ဥ္း

(၁) နံနက္(၇)နာရီတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာပြဲကို စတင္ဖြင့္လွစ္ရန္။
(၂) သဘာပတိအျဖင့္ ခရစ္ယာန္တို႔ဘက္မွတစ္ဦး ဗုဒၶဘာသာဘက္မွတစ္ဦး ၊ နွစ္ဦးတင္ရန္။
(၃) (၇)နာရီမွ (၇း၁၅)နာရီအထိ ခရစ္ယာန္သဘာပတိက မိန္႔ခြန္းေျပာရန္ (၁၅)မိနစ္။
(၄) (၇း၁၅) မွ (၇း၃၀)အထိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သဘာပတိက မိန္႕ခြန္းေျပာရန္(၁၅)မိန္စ္။
(၅) (၇း၃၀)မွ (၈း၁၅)မိနစ္အထိ ခရစ္ယာန္တို႔ဘက္မွ ဗုဒၶဘာသာကို ေ၀ဖန္ေဟာေျပာရန္။
(၄၅)မိနစ္။
(၆) (၈း၁၅)မွ (၉)အထိ ဗုဒၶဘာသာဘက္မွ ခရစ္ယာန္ဘာသာကုိ ေ၀ဖန္ေဟာေျပာရန္။
(၇) (၉)နာရီမွ(၁၂)နာရီအထိ ေဟာေျပာပြဲႀကီးကို ရပ္နားထားရန္။
(၈) ေန႔လည္(၁၂)နာရီတြင္ေဟာေျပာပြဲကုိ ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ရန္။
(၉) (၁၂)နာရီမွ ေန႔ (၂)နာရီအထိ ဗုဒၶဘာသာဘက္မွ ေ၀ဖန္ေဟာေျပာရန္အခ်ိန္(၂)နာရီ။
(၁၀) ေန႔(၂)နာရီမွ ညေန(၄)နာရီအထိ ခရစ္ယာန္ဘက္မွ ေ၀ဖန္ေဟာေျပာရန္ ။ ။
(၁၁) ညေန(၄)နာရီတြင္ ႏွစ္ဘက္ေသာ သဘာပတိမ်ား လက္မွတ္ေရးထိုးထားေသာ ေဟာ ေျပာပြဲ ရုပ္သိမ္းစာကို ဖတ္၍ ေဟာေျပာပြဲႀကီးၿပီးဆံုးေၾကာင္းေၾကညာရန္။

ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌက သေဘာတူလက္ခံ၍ လက္မွတ္ေရးထိုးေပးလိုက္သည္။ ညေနဘက္တြင္ ျပည္ ၊ ေပါင္းတည္ ၊ ေရႊေတာင္စသည့္ အရပ္ေဒသမ်ားမွ သံဃာေတာ္အခ်ဴိ႕ လွည္းမ်ားႏွင့္ ေရာက္လာၾကသည္။ ထိုအထဲတြင္ ေတာင္ငူၿမိဳ႕၊ေလာကုတၱရာသိမ္ကုန္းဆရာေတာ္ အရွင္ကု႑လလည္း ပါလာေလသည္။ အလိုေတာ္ရဂိုဏ္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ႀကီးကပါ သေဘာတူႏွစ္ သက္ၾကသျဖင့္ ေဟာေျပာပြဲႀကီးတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ဘက္မွ သဘာပတိ လုပ္ရန္ ေတာင္ငူ ဆရာ ေတာ္အားေရြးခ်ယ္လိုက္ၾကသည္။ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌသည္ နက္ျဖန္ပြဲ သဘာပတိမိန္႔ခြန္း (၁၅)မိနစ္ စာကုိ ေလာကုတၱရာဆရာေတာ္ႏွင့္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြး၍ အစီအစဥ္ျပဳလုပ္ေနၾကသည္။

မ႑ပ္ႀကီး၏ ပတ္၀န္းက်င္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ကား နက္ျဖန္ပြဲႀကီးအတြက္ ေရာင္းခ်ရန္ စားေသာက္ဆိုင္မ်ား၊ လဘက္ရည္ဆိုင္မ်ား ၊ေစ်းဆိုင္မ်ားျဖင့္ စည္ကားေနေလသည္။ ခရစ္ယာန္ဆ ရာႀကီးမ်ားကလည္း ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္၏ ေနအိမ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာကို ေဆာ္ႏွက္ရန္ ဗုဒၶ၀င္ႏွင့္ ဗုဒၶက်မ္းစာ အခ်ဴိ႕မွ အခ်က္အလက္မ်ားကို စုေပါင္းတို္င္ပင္၍ ရွာေဖြထုတ္ႏႈတ္ မွတ္သားခ်က္မ်ား ကို ေရးကူးေနၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ``ေလာကမ်က္မွန္´´ စာေစာင္တြင္ ပါရွိေသာ ဆရာေတာ္ ဦးေဥယ်၏ ေရးသားခ်က္မ်ားကုိ အဓိကထား၍ ထိုးႏွက္ၾကရန္ မွတ္သားေနၾကသည္။ အရွင္ဥကၠဌ သည္ ဦးေဥယ်ကဲ့သို႔ ေျပာဆိုလိမ့္မည္ဟု ယူဆေနၾကဟန္ရွိသည္။ ဤအတုိင္းဆိုလွ်င္ သူတို႔ဘက္ က နုိင္ဘို႔ေသခ်ာၿပီ။ ဤသို႔ တြက္ဆ၍ ေျပာေနရာ ခရစ္ယာန္ပရိသတ္ေနမွာ အလြန္တက္ၾကြေန ၾကေလသည္။ အရွင္ဥကၠဌ၏ အေၾကာင္းႏွင့္ အရည္အခ်င္းတို႔ကို တိတိက်က် မသိရွိၾကဘဲ အထင္အ ျမင္ေသးေနျခင္းသည္ သူတို႔အဖို႔ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ မဟာအမွားႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ၾကရေပ ေတာ့မည္။

၀ါဒၿပိဳင္ပြဲႀကီး

ဤေန႔ကား ျမန္မာနိင္ငံ ဗုဒၶသာသနာသမိုင္းတြင္ မြန္ကြန္းတင္ရမည့္ေန႔ျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္တို႔၏ ဖန္ရွင္းဆင္ iႆရ နိမၼာန၀ါဒႏွင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ အနတၱ၀ါဒတို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမည့္ ေန႔ႀကီး ျဖစ္သည္။ ေထာင္ေသာင္းမကေသာ ပရိသတ္ႀကီး၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ တရား၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ေဟာေျပာၾကျခင္းျဖစ္၏ ။ တစ္ဘက္ႏွင့္တစ္ဘက္ ပဋိပကၡ မျဖစ္ၾကဘဲ ေပ်ာ္ပ်ာ္ပါးပါးႀကီး ယွဥ္ၿပိဳင္ ေဟာေျပာၾကရာ ဤၿပိဳင္ပြဲမ်ဴိးကား ျမန္မာနိုင္ငံသမိုင္းတြင္ တစ္ႀကိမ္တည္းသာ ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးသည့္ ပထမႏွင့္ေနာက္ဆံုး ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာပြဲႀကီးျဖစ္သည္။

ပရိသတ္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္

ထိုေန႔ အရုဏ္တက္ခ်ိန္မွစ၍ ေက်ာက္ကြင္းရြာ ပတ္၀န္းက်င္ရွိ ရြာမ်ားမွ ေက်ာက္ကြင္း မ ႑ပ္ႀကီးဆီသို႔ ဦးတည္၍ လာေနၾကေသာ လွည္းသံ ။ လူသံ တို႔မွာ ဆူညံ၍ ေနၾကသည္။၀က္ထီး ကန္ၿမိဳ႕မွ ေျခလွ်င္ လာၾကေသာ လူတန္းႀကီးမွာလည္း အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ နံနက္(၅)နာရီခြဲ အခ်ိန္တြင္ မ႑ပ္ႀကီးတစ္လံုး ျပည့္သြားေလသည္။ ေနာက္ထပ္ေရာက္လာၾက ေသာလွည္းမ်ားႏွင့္ လူမ်ားမွာ မ႑ပ္အျပင္ဘက္ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေနရာယူၾကရသည္။ အခ်ဴိ႕မွာ ထိုင္ဖို႔ပင္ ေနရာမရ၍ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကရေလသည္။ ေရႊေတာင္၊ ျပည္၊ေပါင္းတည္၊ ေပါင္းတလည္၊ ေပါက္ေခါင္း ၊ ျမန္ေအာင္၊ ဟသၤတ စေသာရပ္ေ၀းေဒသမွ လူမ်ားပါ လာေရာက္ၾကသျဖင့္ ပရိသတ္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရေလသည္။

သံဃာစဥ္ေပၚတြင္လည္း အာဂႏၱဳက ရဟန္းမ်ားႏွင့္ အလိုေတာ္ရဂိုဏ္း၀င္ သံဃာေတာ္ မ်ားပါ ေနာက္ထပ္ ေရာက္ရွိလာၾကသျဖင့္ စုစုေပါင္း သံဃာေတာ္ ႏွစ္ရာေက်ာ္ျဖစ္သြားသည္။ ရန္ကုန္မွ ညြန္ၾကားခ်က္အရ ျပည္ၿမိဳ႕မွ ရာဇ၀တ္၀န္ႀကီး ဦၾကင္ တရားသူႀကီးႏွင့္ ပုလိပ္မ်ားသည္ လာေရာက္၍ ေစာင့္ေရွာင့္ေပးေနၾကသည္။ မ႑ပ္အနီးတြင္ယာယီစခန္းဖြင့္၍ အရာရွိမ်ားကပါ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနၾကသည္။

၀ါဒၿပိဳင္ပြဲႀကီးစၿပီ
(၇)နာရီထိုးရန္ ငါးမိနစ္အလိုတြင္ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သံဃာစဥ္၏အေရွ႕ မ႑ပ္အတြင္ ေျမျပင္ေပၚ၌ စီတန္းခင္းထားေသာ ကုလားထိုင္မ်ားေပၚသို႔ သြားေရာက္ၿပီး စီ၍ ထိုင္ ေနၾကသည္။ ဗုဒၶဘသာအဖြဲ႕၀င္မ်ားကလည္း ေျမာက္ဘက္ျခမ္းရွိ သံဃာစဥ္ေရွ႕ ေျမေပၚတြင္ တန္း စီခင္းထားသည့္ ကုလားထိုင္မ်ားေပၚသို႔ သြားေရာက္ထိုင္ၾကသည္ ၊ သဘာပတိမ်ားအတြက္ ေနရာ ကို ႏွစ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အတန္းအလယ္တြင္ စားပြဲတစ္လံုးခ်၍ စားပြဲ၏ တစ္ဘက္တစ္ ခ်က္တြင္ ကုလားထိုင္တစ္လံုးစီ ခ်ထားေလသည္။

သဘာပတိမ်ား၏ စားပြဲေရွ႕တြင္ ခံုျမင့္တစ္ခု ခ်ထား၍ ခံုျမင့္၏ေရွ႕တြင္ စာပြဲတစ္လံုးရွိသည္္ စားပြဲေပၚတြင္ ေရခ်ဴိက္ ၊ ဖလ္ခြက္နွင့္ စားပြဲတင္နာရီတစ္လံုးကို တင္ထားသည္ သဘာပတိ၏ စားပြဲေပၚတြင္လည္း ေရခ်ဴိက္ႏွင့္နာရီတစ္လုံးစီ ရွိသည္။ (၇)နာရီတိတိအခ်ိန္တြင္ ခရစ္ယာန္သဘာပတိ ဦးေရႊမွန္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာသဘာပတိ ဆရာ ေတာ္ဦးကု႑လတို႔သည္ သဘာပတိမ်ားေနရာသို႔ ၾကြေရာက္လာၾကၿပီး ေနရာယူထိုင္ၾကသည္။ ဦးေရႊမွန္က ၀ါဒယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာပြဲဖြင့္လွစ္ေၾကာင္းေၾကညာ၍ သဘာပတိမိန္႔ခြန္းကို စတင္ေျပာ ၾကားသည္။

ဦးေရႊမွန္သဘာပတိမိန္႔ခြန္း

ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ပရိသတ္အေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား။ အား လံုးဟာ ဒီေန႔ဒီေနရာမွာ ဘုရားသခင္အလိုေတာ္အရ လာေရာက္စုေ၀းေနၾကရပါသည္။ အမ်ားသိ ၾကတဲ့အတိုင္း ဒီပြဲဟာ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ခရစ္ယာန္ဘာသာ ဘယ္ဟာက ေကာင္းတယ္ ၊ မွန္တယ္၊ ဆိုတာကို ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာေျပာၾကမွာျဖစ္ပါတယ္ ၊ အဲဒီလို ေဟာေျပာတဲ့အခါမွာ တစ္ဘက္ဘာသာ က တစ္ဘက္ဘာသာရဲ႕ ခၽဴိ႕ယြင္းခ်က္ကို ထုတ္ေဖၚၿပီး ေျပာရပါလိမ့္မည္ ၊ ေ၀ဖန္ရပါလိမ့္မည္။ တစ္ဘက္ႏွင့္တစ္ဘက္ အနုိင္ေျပာၾကရမွာဆိုေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံျပင္းထန္တာ ပါျခင္ ပါသြားပါလိမ့္ မယ္။ အဲဒါကို ႀကိဳတင္ၿပီး သိထားပါမွ နားေထာင္တဲ့ ပရိသတ္က ခြင့္လြတ္နိင္ၾကမွာပါ။ ႏွစ္ဘက္ ေဟာေျပာမယ့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကလည္း ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပာၾကပါလိမ့္မယ္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးမုန္း တီးေနၾကတဲ့သူေတြ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ပုတ္ခတ္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ၀ါဒေရး၊ ဘာသာ ေရးမ်ားကိုသာ ေျပာၾကမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ ခရစ္ယာန္ ပရိသတ္မ်ားကို ေျပာလိုပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ ဟာ အလြန္ယဥ္ေက်းသိမ့္ၿပီးေတာ့ သူရဲ႕တရားေတာ္ဟာ သူ႕ကို ကားစင္တင္ၿပီး သတ္တဲ့သူေတြ ကို ေတာင္မွ ခြင့္လြတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေရရႈခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ကုိ စံနမူနာထားၿပီး ယဥ္ေက်းၾကပါ။ သီးခံၾကပါ၊ မခံခ်င္စိတ္၊ ေဒါသစိတ္မထားၾကပါနဲ႕။ ဒါမွလည္း ခရစ္ယာန္ေကာင္း ပီ သပါတယ္။ တစ္ဘက္ပုဂၢိဳလ္က ေဟာတာကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေရာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြကပါ ေအးေအးေဆးေဆး ေလးေလးစားစား နားေထာင္ၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ ၊ ထာ၀ရဘုရားႏွင့္ ေရရႈခရစ္ေတာ္၏ ေမတၱာသည္ အားလံုးအေပၚ လြမ္းၿခံဳၾကေရာက္ပါေစ။ စသည္ျဖင့္ ဦးေရႊမွန္က သဘာပတိမိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားသည္။
ဦးကု႑လ၏ သဘာပတိမိန္႔ခြန္း

အလိုေတာ္ရဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးနွင့္ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား ဗုဒၶဘာ သာ၀င္ ဒကာ/ဒကာမမ်ားႏွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ဒကာ/ဒကာမအေပါင္းတို႔ ……..
ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားဟာ မိမိအားကိုးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ ၊ မကိုးကြယ္သည္ျဖစ္ ေစ၊ မိမိညြန္ျပေဟာေျပာေသာ တရားေဒသနာကို လိုက္နာက်င့္သံုးသည္ျဖစ္ေစ၊ မက်င့္သံုးသည္ ျဖစ္ေစ လူမ်ဴိးမေရြး ဆူႀကံုနိမ့္ျမင့္မေရြး အားလံုးေသာ သတၱ၀ါမ်ားအေပၚ မဟာကရုဏာေတာ္ကုိ ထားေတာ္မူပါတယ္။ အားလံုးကို သားေတာ္အရင္း ၊ ရာဟုလာနဲ႕မျခား တတန္းတစားတည္း ထား ၿပီး တေျပးညီ သေဘာထားၿပီး ဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ရာ၊ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း တရားေဒသနာမ်ား ကို ေဟာေဖၚညြန္၍ ၾသ၀ါဒေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္း ျမင့္ျမတ္စင္ၾကယ္တဲ့အ က်င့္ စာရိတၱရွိၿပီးေတာ့ သတၱ၀ါမ်ားကိုလည္း ျမင့္ျမတ္ႀကီးမားေသာ ေမတၱာတရားထားေတာ္မူခဲ့ပါ တယ္။ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ သီးခံေတာ္မူတယ္၊ ခႏၱီ ပရမံ တေပါ တိတိကၡာ အစရွိသည္အားျဖင့္ သည္း ခံျခင္းဟာ အလြန္မြန္ျမတ္တဲ့ အက်င့္ျဖစ္ေၾကာင္းေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးမွာ ေမတၱာကို အဦးထားၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕တပည့္သားျဖစ္ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သီးခံတတ္ ရမယ္၊ ေမတၱာထားတတ္ရမယ္၊ စိတ္သေဘာထား နူးညံ့သိမ္ေမြ႕ရတယ္။ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး ႏွင့္ ခြင့္လြတ္တတ္ရတယ္။ ခုနင္က ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးေရႊမွန္ေျပာသလိုေပါ့ေလ ။ ယွဥ္ၿပိဳင္ေဟာ ေျပာပြဲဆိုေတာ့ မိမိရဲ႕ဘာသာအယူ၀ါဒ ေကာင္းမြန္မွန္ေၾကာင္း အမြန္းတင္ၿပီးေတာ့ သူတစ္ပါးဘာ သာရဲ႕ ခ်ဴိ႕ယြင္းခ်က္ေတြကို ေ၀ဖန္ၾကမွာမို ႔ ႏွစ္ဘက္စလုံးက ေဟာေျပာတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ၿပီးေတာ့ ယူသင့္ယူထိုက္တာ၊ ပယ္သင့္ပယ္ထိုက္တာေတြကို မိိမိရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အသိ ဥာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၿပီးမွ မိမိနွစ္သက္ရာကို ယူၾကပါရန္ အေလအနက္ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္ ဒကာ/ဒကာမအေပါင္းတို႔ ……..စသည္ျဖင့္ ျမြက္ၾကားေလသည္။

ခရ စ္ယာန္ဓမၼဆရာႀကီး ဦးသာဒင္(မႏၱေလး) က စတင္ေဟာေျပာသည္။ ဦးသာဒင္သည္ ဗုဒၶဘာ သာဘုန္းႀကီးလူထြက္ျဖစ္၍ ပထမႀကီးတန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ပါဠိစာေပကၽြမ္းက်င္သည္ဟု နာမည္ ႀကီးသည္။ ဗုဒၶဘာသာမွ ခရစ္ယာန္ဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီး တရားေဟာအလြန္ေကာင္းသည္ဟု နာမည္ေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္သည္။
သူက ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္ ဦးေဥယ် ေရးသားခဲ့တဲ့ (ေလာကမ်က္မွန္) အမည္ရွိစာအုပ္ကို စတင္ တိုက္ခိုက္ေျပာေဟာသည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ႏွိမ္နင္းေရးသားထားေသာ ထိုစာအုပ္ပါ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေခ်ပ၍ ရွင္းလင္းသည္။ မူလက ဦးေဥယ်ကိုယ္တိုင္ ၾကြေရာက္၍ ဗုဒၶဘာ သာဘက္မွ ယွဥ္ၿပိဳင္မည္ဟု သတင္းႀကီးေနရာ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာအုပ္စုသည္ ဦးေဥယ် ေရးသည့္ ေလာကမ်က္မွန္ကို တိုက္ခုိက္ေခ်ပရန္ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား ရွာေဖြစုေဆာင္း စီစဥ္လာခဲ့ၾကသည္ ႀကိုတင္ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ပိုင္ပို္င္နိုင္နိုင္လည္း ေဟာေျပာနုိင္ရာ ခရစ္ယာန္ ခ်င္းပရိသတ္ မွာ တၿပံဳးၿပံဳးနွင့္အားတက္ရႊင္ပ်ေနၾကေလသည္။
ဦးသာဒင္၏ တင္ျပခ်က္

``ဆရာေတာ္…. ဦးသာဒင္ ေဟာပံုဟာ ေလးတယ္၊ ခရစ္ယာန္တရားေဟာသံေတြ လုပ္ေန တာနဲ႕ အခ်ိန္ၿဖဳန္းသလို ျဖစ္ေနတယ္၊ အခ်က္အလက္စုစည္းၿပီး ျပန္ေခ်ပတာ ကြာဟၿပီး ေ၀းေနတယ္ဘုရား´´ ဟူ၍ ဆရာေတာ္၏အနီးတြင္ ရွိေနေသာ ဦးကုိကိုႀကီးက ဆရာေတာ္အား တိုးတိုးေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္က ဦးသာဒင္ေဟာသမွ်ကို ေရးမွတ္ေနရာမွ ၿပံဳးၿပီးေခါင္းညိတ္ လိုက္ေလသည္။။

ေလာကမ်က္မွန္စာအုပ္တြင္ ပါေသာအခ်က္အလက္မ်ားကို ေခ်ပၿပီးေနာက္ ဦးသာဒင္ သည္ `ဗုဒၶ၀င္´ ကို ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ေလသည္။ ဗုဒၶ၀င္ဟာ ေဂါတမရဲ႕ျဖစ္စဥ္ကို ေဖၚျပတဲ့က်မ္းပဲ၊ အဲဒီအခန္းမွာ ပါတာေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ယုတ္တိကင္းမဲ့သလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ၊ ကၽြန္ ေတာ္တင္ျပပါ့မယ္။ စထြက္ကတည္းက တုသိတာနတ္ျပည္မွာေနတဲ့ ဘုရားအေလာင္း ေသတေကတု နတ္သားကို တစ္ျခားနတ္ျဗဟၼာေတြက လူ႔ျပည္ဆင္းၿပီး ဘုရားျဖစ္ဖို႔ ပဋိသေႏၶယူဖို႔ ေတာင္းပန္မွ မယ္ေတာ္မာယာရဲ႕ ဗုိက္ထဲ၀င္သတဲ့ဗ်ာ.. ဘုရားျဖစ္ရမယ့္သူက ဘာမွမသိရဘဲ၊ ဘုရားမျဖစ္မယ့္သူေတြက ေျပာမွသိရသတဲ့လား၊ ၿပီးေတာ့ ပဋိသေႏၶယူတဲ့ေန႔က ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ ႀကီးမွာေတာင္ ေမထုနသံ၀ါသကိစၥဆိုတဲ့ အဲ ဟိုကိစၥကို ေရွာင္ၾကဥ္ၾကဟန္မတူပါဘူး၊ ေစာင့္ ထိန္းၾကဟန္မရွိပါဘူး။ အဲဒါကိုၾကည့္ရင္ သုေဒၶါဒနကပဲ လြန္သလား၊မယ္ေတာ္မာယာကပဲလြန္ သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ဦးလံုးအတူတူပဲလားေတာ့ မဆိုနုိင္ပါဘူး။ ၀ါဆိုလျပည့္ေနမွာ ပဋိသေႏၶယူ တယ္ဆိုတာကေတာ့ ထင္ရွားေနပါတယ္။ အဲဒါကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ သူ႕မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ အက်င့္အရ ေဂါတမဟာလည္း ပဋိသေႏၶကစၿပီး လူလြန္ျဖစ္ပါတယ္´´

``ခရစ္ယာန္ ပရိသတ္မ်ားအားတက္သေလာက္ ဗုဒၶဘာသာပရိသတ္မ်ား မ်က္ႏွာမ ေကာင္းလွ ၊ ရဟန္းမ်ားမွာ မ်က္နွာပ်က္ေနၾကသည္။ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌကား ၿပံဳး၍ ဦးသာဒင္ ကုိၾကည့္ေနေလသည္။ ဦးသာဒင္က ဆက္ေဟာျပန္သည္။

``ဘုရားအေလာင္းရဲ႕ ဖြားေတာ္ဖက္ ခုႏွစ္ဦးတဲ့ဗ်ာ..အာ၊ ေဗာ၊ ကာ၊ ယ ၊ကံ ၊ ေရႊ၊ဆန္ တဲ့။ ဖြားဘက္ေတာ္ေတြထဲမွာ က႑ိက ဆိုတဲ့ျမင္း အဲ….တိရစၧာန္လည္းပါတယ္၊ ေဗာဓိပင္ ဆိုတဲ့ သစ္ ပင္လည္း ပါတယ္၊ သက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ ေရႊအိုးႀကီးေလးလံုးဆိုတာလည္း ပါလိုက္ေသးတယ္ ၊ ဘယ္ ေလာက္ ယုတၱိကင္းမဲ့သလဲဗ်ာ… အာနႏၵာဟာ ဖြားဖက္ေတာ္တဲ့ ဖြားဖက္ေတာ္ဆိုတာ တစ္ေန႔ တည္း တစ္ခ်ိန္တည္း ေမြးဖြားတာကို ေခၚတာဗ် ၊ ေနာက္ပို္င္းၾကေတာ့ ညီေတာ္အာနႏၵာ တဲ့ဗ်… ဖြားဖက္ေတာ္လည္း ဆိုေသး ညီေတာ္အာနႏၵာလည္းဆိုေသး ဘယ္ေလာက္မ်ားကေမာက္ကမ နုိင္ သလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ ´´။

``ေရႊအိုးႀကီးေလးလံုးဟာ ကပိလ၀တ္ျပည့္က နန္းေတာ္၀င္းအတြင္းမွပဲ ျဖစ္ေပၚလာတယ္ လို႔ စာကဆိုထားတယ္။ အဲဒါလည္း စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါဦး … သဃၤ မည္တဲ့ ေရႊအိုးႀကီးက တစ္ဂါ ၀ုတ္ပမာဏ ရွိသတဲ့ဗ် ၊ ဧဠ မည္တဲ့ ေရႊအိုးႀကီးက ယူဇနာ၀က္ေလာက္ရွိတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဥပၸလ မည္တဲ့ ေရႊအိုးႀကီးက သံုး၀ုတ္ပမာဏ ရွိသတဲ့ ၊ ပုဏၰရိက အမည္ရွိတယ့္ ေရႊအိုးႀကီးက တစ္ယူဇ နာရွိတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ စုစုေပါင္းႏွစ္ယူဇနာခြဲ ရွိတယ္။ ခုေခတ္သံုး မိုင္ႏွင့္ဆိုလွ်င္တစ္ယူဇနာဟာ ဆယ့္သံုမိုင္ခြဲေလာက္ရွိတယ္။ ဒီေရႊအိုးႀကီးေလးလံုးအတိုင္းအတာပမဏဟာ မိုင္သံုးဆယ္ေက်ာ္ ရွိေနၿပီ ဤေရႊအိုးႀကီးေတြ ေပၚတယ္ဆိုတာ တကယ္ဟုတ္ရိုးမွန္ခဲ့ရင္ ေရွးေခတ္က မသကာ လူဦး ေရ ငါးသိန္းေလာက္ရွိတဲ့ ကပိလ၀တ္ျပည္ကေလးမွာ လူေတြတိုက္တာအိမ္ေတြဟာ ဒီေရႊအိုးႀကီး ေလးလံုးေပၚတာႏွင့္ပဲ ပ်က္စီးသြားစရာရွိပါတယ္ ၊ အဲဒီေလာက္အေျပာႀကီးႀကီးနဲ႔ ပလႊား ၀ံ့ၾကြား ထားတဲ့ ဗုဒၶ၀င္ပါတဲ့ ေဂါတမဘုရားထင္ရာေလွ်ာက္ၿပီး ေဟာထားတဲ့ တရားေတြကို စဥ္းစားဥာဏ္ရွိ တဲ့ လူေတြက ယံုလို႔ျဖစ္ပါ့မလား´´၊ ဦးသာဒင္က ပရိသတ္ကို ေမးခြန္းထုတ္ရင္း အကဲခတ္ၾကည့္ လိုက္၏ ၊ ထို႔ေနာက္ဆက္လက္၍ ေျပာျပန္သည္။

``စိဥၼၨမာန္ ကိစၥကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး ၊ သိၾကားမင္းက စဥၨမာန္ ထမိန္အတြင္း၀င္ၿပီး ၾကြက္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ကို္ယ္တယ္လို႕ဆိုထားတယ္၊ သိၾကားတန္မဲ႕ မိန္္းမထမီအတြင္း ၀င္ရသတဲ့ လားဗ်ာ… ထမီတြင္းဆိုတာဟာ သာမန္လူေယာကၤ်ားမ်ား ၀င္ရင္ေတာင္ ဘုံးက်က္သေရ ပ်က္တယ္လို႔ ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက ယူဆထားတာနဲ႕ တက္တက္စင္ ကြာဟေနပါတယ္။ ေဂါတမ ေရွ႕မွာ တရားနာေနတဲ့ ပရိသတ္ ဗုိလ္ပံု အလယ္မွာ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနနုိင္ပါလွ်က္နဲ႕ အဲဒီ မိန္းမႀကီးေတြက ဗိုက္ကိုေတာ့ ထမစမ္းပါပဲနဲ႕ ဧရာမနတ္တို႔ဘုရင္ သိၾကားမင္းက လာၿပီး ကိုယ္တိုင္ ထမိန္ထဲ ၀င္ကိုက္ရတယ္ဆိုတာကလည္း ယုတၱိမတန္ပါဘူးဗ်ာ..´´။

`` ၿပီးေတာ့ နေႏၵာ ပနႏၵ နဂါးမင္း ခၽြတ္ခန္းဆိုတာ ၾကည့္ပါဦး ၊ ဘုန္းေတာ္အနႏၱ ဥာဏ္ ေတာ္အနႏၵ ၊ တန္ခိုးေတာ္အနႏၵဆိုတဲ့ ေဂါတမဟာ သူကိုယ္တိုင္ေတာ့ နဂါးကို ရင္မဆိုင္ရဲဘဲနဲ႕ တ ပည့္ျဖစ္တဲ့ အရွင္ေမာဂၢလန္ကို နွိမ္နင္းခိုင္းရတာလဲ ၊ အရွင္ေမာဂၢလန္က သူ႔ထက္ပိုၿပီး တန္ခိုးရွိရာ က်မေနဘူးလား၊ အ၀ိဟိိသာ - သူတစ္ပါးကို မညင္းဆဲရဘူးလို႔ ၊ ေဟာေျပာေနတဲ့ ရွင္ေဂါတမဟာ ဘာေၾကာင့္ နဂါးကို ညင္းဆဲခိုင္းရသလဲ၊ သူတစ္ပါးကို ထိခိုက္နစ္နာေအာင္ မလုပ္ရတဲ့ ရဟႏၱာ ရွင္ ေမာဂၢလန္ဟာ နဂါးကို ဘာေၾကာင့္ ျမင့္မိုရ္ေတာင္နွင့္ ဖိညပ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ရတာလဲ ၊ အဲဒီလို တန္ခိုး အင္မတန္ႀကီးတဲ့ ရွင္ေမာဂၢလန္ကုိ ဘာတန္ခိုးမွ မရွိတဲ့ ခိုးသားေတြက ရိုက္သတ္သတဲ့ဗ်ာ …၊ တန္ ခိုးေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္သလဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ယုတၱိကင္းမဲ့သလဲ ၊ ေရွ႕စကားႏွင့္ ေနာက္စကား မ ညီဘူးဆိုတာ ေတြ႕ၾကၿပီ မဟုတ္လား ´´။

ဦးသာဒင္သည္ ပရိသတ္ကို ေမးခြန္းထုတ္သလိုလုပ္၍ ဆက္လက္ၿပီး ေ၀ဖန္တင္ျပျပန္ ေလသည္။ `` ဒီတန္ခိုးျပာဋိဟာ ကိစၥပဲ ရွင္ေမာဂၢလန္ေပါ့ဗ်ာ…ရွင္ေမာဂၢလန္နဲ႕ ရွင္ပိေ႑ာလတို႔ စ႑ကူး သပိတ္ရဖို႔အတြက္ တန္ခိုးျပၾကတယ္တဲ့ ။ အဲဒါ ေဂါတမဘုရားက ၾကားသိေတာ့ ရဟန္း ေတြ တန္ခို္းမျပရ ၊ ျပလွ်င္ အာပတ္သက္ေစ လို႔ ပညတ္ပါသတဲ့ ၊ အဲဒီလို သူမ်ားေတြကုိ ပညတ္ၿပီး သူကေတာ့ တိတၳိေတြနဲ႕ ၿပိုင္ၿပီး ေရမီးအစံု တန္ခိုးျပသတဲ့ဗ်ာ… အဲဒါဆို ေဂါတမဘုရားဟာ ငါေျပာ သလိုလုပ္ ငါလုပ္သလိုမလုပ္နဲ႕ ဆိုတဲ့ ဘုရားမ်ဴိးျဖစ္မေနဘူးလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာေတာ့ တထာဂတ (အေျပာႏွင့္အလုပ္ညီညြတ္တယ္) ဆို ၊ ခုနကအတိုင္းဆိုလွ်င္ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ဘုရား ႀကီး ေဂါတမဟာ တထာဂတ ဘြဲ႕နွင့္ ထုိ္က္တန္ပါသလား´´

`` တာ၀တိိသာ နတ္ျပည္ကို တက္တာ တန္ခိုးနဲ႕တက္တယ္ကြာလို႔ ဆိုရင္ ဟုတ္ဟုတ္ တုတ္တုတ္ ရွိေသးရဲ႕ ၊ အခုေတာ့ ႏွစ္လမ္းသံုးဖ၀ါးနဲ႕ တက္တယ္တဲ့ဗ် ၊ ျပန္ဆင္းမယ္ဆိုေတာ့ နတ္ ေတြက ေရႊေစာင္းတန္း၊ ေငြေစာင္းတန္း၊ ပတၱေစာင္းတန္းေတြ ဖန္ဆင္းေပးရသတဲ့ ၊ တန္ခိုးမရွိ ေတာ့ ျပန္ဆင္းဖို႔ မရဲဘူးထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ…´´

`` အဲဒီေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးမွာပဲ သစၥက ပုရပိုက္ႏွင့္ ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲမွာ ေဂါတမဘုရားက ေမး တာကို သစၥကႀကီးက မေျဖဘူးတဲ့ …အဲဒါ သိၾကားမင္းက ဘီလူးေယာင္ဖန္ဆင္း၊ တင္းပုတ္ႀကီးနဲ႕ ခ်ိန္ရြယ္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့မွ သစၥကႀကီးက ေျဖသတဲ့ဗ်ာ…. အဲဒါ ယုတၱိရွိပါသလား .. ဘုရားျဖစ္ ၿပီးေတာ့ သိၾကားေလာက္ေတာင္ တန္ခိုးမရွိလုိ႔ သိၾကားကို အကူအညီေတာင္းတာလား၊ သိၾကားက လာၿပီးကူညီရတာလား …….ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာေျပာေနတဲ့ တန္ခိုးေတာ္အနႏၱဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘုရားမွာ မရွိလို႔သာ သိၾကားက လာကူရတာပါလို႔ ေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ့ကို အလြန္လို႔ဆို မလား ´´…။

`` ေနာက္တစ္ခု ပရိနိဗၺာန္ျပဳခန္းမွာ ၾကည့္ပါဦး ၊ ၀မ္းေတာ္လားလို႔ အားကုန္ေနတဲ့ အသက္ရွစ္ဆယ္အရြယ္ ေဂါတမ ဘုရားဟာ ကုသိနာရံု ေရာက္ေအာင္ ရွင္အာနႏၵာက တြဲေခၚၿပီး ေျခလွ်င္သြားရတယ္ ၊ ဘုရားရဲ႕တန္ခိုးေတြ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္လို႔ ေျခလွ်င္သြားေနရတာလဲ….၊ တာ၀တိိသာ နတ္ျပည္ကုိေတာင္ ႏွစ္လမ္းသံုးဖ၀ါးႏွင့္ အေရာက္ တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္ သြားနုိင္တယ္ဆို ဒီကုသိနာရံု က်ကာမွ ကုန္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေနရသလား…..၊ ဘုရားကိုၾကည္ညိဳတယ္ဆိုတဲ့ နတ္ ေတြ တစ္ေယာက္မွ မလာပါလား ၊ မကူညီပါလား၊ ဘယ္သြားေနၾကသလဲ ၊ ကုသိနာရံုေရာက္ေတာ့ မွ စႀကၤာ၀ဠာ တစ္ေသာင္းက နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းတို႔ေရာက္လာသတဲ့ ၊ သားေမြးတစ္ေခ်ာင္း ေလာက္ေနရာမွာ နတ္ (၁၆)ေယာက္ေလာက္ ျမဴမုံေလာက္ ဖန္ဆင္းၿပီး ေနရသတဲ့ဗ်ာ… အဲဒါေတြ ဟာ ယုတၱိ ရွိပါသလားဗ်ာ ….´´။

``စိႏၱိတံ ပတၱသေခ်ၤယံ န၀သေခ်ၤယ် ၀ါစကံ တဲ့ ဘုရားျဖစ္ျခင္လို႔ စိတ္နဲ႕ ႀကံစည္ေတြး ေတာေနရတာ ၊ ခုႏွစ္သေခ်ၤၾကာသတဲ့ ၊ ႏႈတ္က ျမြက္ဆုိ ဆုေတာင္းရတာကပဲ ကိုးသေခ်ၤၾကာသတဲ့ ဗ်ာ……၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားတစ္ဆူက ဘုရားေလာင္းတစ္ဦးကို ဗ်ာဒိတ္ေပးမွ ဘုရားျဖစ္သတဲ့ အဲဒါဆို ရင္္ ပထမဆံုးဘုရားကုိ ဘယ္သူက ဗ်ာဒိတ္ေပးသလဲဗ်ာ ….၊ ေျဖစမ္းပါဦး ၊ အဲဒါေတြ စဥ္းစားဖို႔ မသင့္ေပဘူးလားဗ်ာ…….´´

`` ေနာက္တစ္ခါ ….၀ိပါက္ေတာ္ မကင္းေသးတဲ့ အတြက္ ေဒ၀ဒတ္က ေက်ာက္ေမာင္း ဆင္ခ်တာ ခံရလို႔ ေျခမေတာ္ ေသြးေခ်ဥတယ္လို႔ ဆိုထားတဲ့ အခ်က္လည္း ရွိပါေသးတယ္၊ ၀ိပါက္ ေတာ္(၁၂)ပါးဆိုတာ ဘုရားျဖစ္ၿပီးမွကို ခံရေသးသတဲ့။ အဲဒီအခ်က္ဟာ အလြန္စဥ္းစားဖို႔ ေကာင္းပါ တယ္ဗ်ာ …… ´´

`` ဗုဒၶဘာသာတရားရဲ႕အႏွစ္သာရဟာ ေဗာဓိပကၡိယတရား(၃၇)ပါးလို႔ အဆိုရွိပါတယ္ အဲဒီ (၃၇)ပါးထဲမွာ သမၼပၼဒါန္ ေလးပါးဆိုတာ ပါပါတယ္။ လုံ႕လအားထုတ္ႀကိဳးပမ္းရမယ့္ ၀ိရိယရဲ႕ အဂၤါေလးပါးမွာ ဥပၸႏၷ အကုသိုလ္ ၊ အႏုပၸအကုသိုလ္ ၊ႏွစ္ပါးနဲ႕ ဥပၸႏၷကုသို္လ္ ၊အႏုပၸႏၷအကုသိုလ္ ႏွစ္ပါးစီ ခြဲထားပါတယ္။ ဥပၸႏၷ အကုသိုလ္ဆိုတာ အတိတ္ကျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကို ပယ္စြန္႕ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရျခင္း အလုပ္လို႔ ၊ ဆိုထားပါလွ်က္နွင့္ ဘုရားျဖစ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ရွင္ေဂါတမဟာ ကုိယ္ေဟာတဲ့တရားထဲက ဥပၸႏၷ အကုသိုလ္ကိစၥကိုပင္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ မစြန္႕ပယ္နုိင္ေသးလို႔သာ ေဒ၀ဒတ္ေက်ာ္ကေမာင္းဆင္တဲ့ ဒါဏ္ခံရတာ ျဖစ္ေၾကာင္းထင္ရွားလွပါတယ္၊ ဘုရားဆိုၿပီးေတာ့ ေဒ၀ဒတ္ ႀကိဳတင္ႀကံစည္တာကိုမွ မသိဘူးလားဗ်ာ…. ၿပီးခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္၀ဋ္ကို မွ ကုန္စင္ေအာင္ ဥပၸႏၷ ကိစၥ မလုပ္နုိင္ေသးတဲ့ ေဂါတမဘုရားကို ဘုရားလို႔ ဘယ္သူေျပာနုိင္သလဲဗ်ာ …..´´။

ဤေနရာသို႔ အေရာက္တြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ ေခါင္ငုတ္၍သာ ေနရေတာ့သည္။ ခရစ္ ယာန္ပရိသတ္မ်ား အားတက္ေနၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာပရိသတ္ကား ေတြေ၀ေနသည့္ဟန္ ၊ အမူအရာမ်ား ေပၚေနေလသည္။ ဦသာဒင္ကိုယ္တိုင္လည္း အားတက္လာၿပီး ပိဋကတ္က်မ္းစာပါ အခ်က္အလက္တစ္ခ်ဴိ႕ကို တိုက္ခုိ္က္ေ၀ဖန္သည္ ၊ သို႔ေသာ္ သူတင္ျပေသာ အခ်က္အလင့္အမ်ား စုမွာ အာလံက ျမ၀တီဆရာႀကီး ဦးအုန္းႏွင့္ဇာတ္တို္က္ခဲ့သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားသာျဖစ္ေနသည္ ကို ေတြ႕ရသည္၊ နတ္မွီဆရာေတာ္ ဦးကလ်ာဏ ကား ၿပံဳးရႊင္ေနေလသည္။

``ဦးအုန္းေျပာလိုက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြပါလား ကိုယ္ေတာ္၊ ဦးအုန္းကို ေက်းဇူး တင္ရမယ္ေနာ္ ဟု ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌအား တီးတိုးကပ္၍ ေျပာၾကားလိုက္ရာ ဆရာေတာ္က ေခါင္းညိတ္ၿပီး ၿပံဳးေနသည္ ၊ ဦးသာဒင္ေျပာသမွ်ကိုလည္း အက်ဥ္းခ်ဴပ္လိုက္၍ မွတ္ေနသည္။ ဦးသာဒင္၏ တင္ျပခ်က္မ်ားကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ပိဋကတ္စာေပကို တတ္ကၽြမ္းသူျဖစ္ေၾကာင္းခန္႔မွန္းနိုင္သည္။ ရင္ေက်း၍ ေျပျပစ္သည့္ စကားမ်ားကို အမ်ားဆံုးသံုးႏႈန္းသြားသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။

``ထိုေနာက္ ထာ၀ရဘုရား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္၊ ဂရုဏာေတာ္ႏွင့္ ေယရႈခရစ္၏ ေမတၱာေတာ္မ်ားကုိ ဆက္လက္ေဟာေျပာေလသည္။ အခ်ိန္ေစ့ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သဘာပတိ က သတိေပးလိုက္ေသာအခါ ဦးသာဒင္က ဤသို႔ နိဂံုးခ်ဴပ္လိုက္ေလသည္။

`` ကၽြန္ေတာ္ဟာ မူလက ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ၊ဗုဒၶဘာသာကိုလည္း တကယ္ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခုလို ယုတၱိကင္းမ့ဲတဲ့ ေရွ႕ေနာက္မညီညြတ္တဲ့ တရားေတြ ေတြ႕လာရတာနဲ႕ ဗုဒၶဘာသာကို စိတ္ပ်က္ၿပီး ခရစ္ယာန္ဘာသာထဲကို ၀င္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမဟုတ္ မဟတ္ ဗုဒၶဘာသာကို ဆက္ၿပီး ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေနသမွ် အမွားနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွ႕ေနာက္မညီညြတ္ဘဲ မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္ေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာတရားကို ယံု ၾကည္ၾကမည္လား ……. ၊ မွန္ကန္ေသာ ခရစ္ေတာ္၏ တရားမ်ားနဲ႕ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ၾကမလား
…..ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္က ပရိသတ္ကို ေမးျမန္းလိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ…

`` အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔အား ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာ ခ်ီးျမွင့္ပါေစ အာမင္.....´´။

ဦးသာဒင္၏ စကားအဆံုးတြင္ ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးလိုက္ေသာ ခရစ္ယာန္ခ်င္းပရိသတ္ ၏ လက္ခုပ္သံကား ျမည္ဟီး၍ ထြက္လာပါသည္။
ဦးသာဒင္ ဆင္းသြားၿပီးေနာက္ ဗုဒၶဘာသာသဘာပတိ ေတာင္ငူၿမိဳ႕ ေလာကုတၱရာဆရာ ေတာ္က အရွင္ဥကၠဌအား ပင့္ဖိတ္လိုက္ေလသည္။ ဆရာေတာ္အရွႈင္ဥကၠဌသည္ မွတ္စုမွတ္တမ္း မ်ားကို ကိုင္ယူၿပီး ေဟာေျပာမည့္ေနရာသို႔ သြားသည္ ေရာက္လွ်င္ ပရိသတ္ကို တည္ၾကည္ခန္႔ျငား စြာ ၾကည့္လိုက္သည္ ၊ ေထာင္ေသာင္းခ်ီေသာ ပရိသတ္မွာ အပ္က်သံပင္ ၾကားရမတတ္။ ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ေနေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ ပရိသတ္မွာ ဆရာေတာ္ကို အားကိုးတႀကီးျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ ဦးသာဒင္တင္ျပသြားေသာ အခ်က္အလက္မ်ားမွာ လူၿပိန္း ေတြးေတြးလွ်င္ အလြန္အခ်က္ပိုင္ေနသည္။ ေတာ္ရံုတန္ရံု ဗဟုႆုတ ၾကြယ္သူမ်ဴိး စာေပပရိယတၱိ မကၽြမ္းက်င္သူ တို႔အဖို႔ ျပန္လည္ေခ်ပရန္ မလြယ္ကူေပ။ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌ ျပန္လည္ေခ်ပနုိင္ပါမည္လား ဟူ ၍ စိုးရိမ္ေနၾကၿပီး သံသယ စိတ္လည္း၀င္ေနၾကသည္။

ခ်င္းခရစ္ယာန္ပရိသတ္ကား ဦးသာဒင္၏ တင္ျပခ်က္မ်ားကို ဆရာေတာ္ အရွင္ဥကၠဌ မည္သည့္နည္းနွင့္မွ် ေခ်ပနိင္မည္ မဟုတ္ဟု တထစ္ခ် ယံုၾကည္ေနပံုရသည္၊ သို႔ေသာ္ ဘယ္လို ေခ်ပမလဲဆိုတာကို သိခ်င္ေနၾကသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ မ႑ပ္ႀကီးတစ္ခုလံုး အျပည့္ရွိေသာ ပရိသတ္ ႀကီးမွာ ၿငိမ္ေနၾကေလသည္။

ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌသည္ ေရွးဦးစြာ အသံတိုးတိုးျဖင့္ စတင္ၿပီး တေျဖးေျဖးနွင့္ အသံကိုျမွင့္တင္ၿပီးေျပာသည္။ ၾကည္လင္ျပတ္သားေသာ အသံ၀ါႀကီးက ပရိသတ္ကို လြမ္းၿခံဳထား ေလသည္။

အရွင္ဥကၠဌ၏ ေခ်ပခ်က္

`` သဘာပတိႀကီးႏွင့္တကြ လူႀကီးလူေကာင္းအေပါင္းတို႔ …….. ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ ဒီဘာသာ၀ါ ဒၿပိဳင္ပြဲႀကီးမွာ ခရစ္ယာန္ ဓမၼဆရာမ်ားနဲ႕ အမိျမန္မာျပည္ရဲ႕ ရင္ေသြးအစစ္ျဖစ္ၾကတဲ့ ျမန္ာ၊ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္ ၊ စတဲ့ မ်ဴိးတူဘာသာကြဲမ်ားကို ယခုလို ေတြ႕ရလို႔ ဦးပဇင္းအလြန္ပင္ ၀မ္းေျမာက္ပါ တယ္´´

`` အေနာက္ဖက္နုိင္ငံမ်ားမွာ ဦးပဇင္းတို႔ သြားေရာက္ၿပီး ဗုဟုႆုတ ရွာေဖြေနစဥ္အခါ က အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္ ၊ ကုလားစတဲ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ အေတာ္ခပ္မ်ားမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ဆံုခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ဘာသာေရးႏွီးေႏွာပြဲႀကီးမ်ားကို လည္း မ်ားစြာပဲ ႀကံဳႀကိဳက္ခဲ့ဖူးပါတယ္´´

`` ဒီျမန္မာျပည္ဆိုတဲ့ ကိုယ့္ျပည့္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေသြးရင္းသားရင္းျဖစ္တဲ့ ခရစ္ ယာန္ဆရာမ်ားနဲ႕ ေတြ႔ဆံုရမႈနည္းပါးသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေန႔ေတြ႕ရပါေစဆိုတဲ့ ဆႏၵအာသီသႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီေန႔ဟာျဖင့္ ဦးပဇင္း ဆႏၵျပည့္၀တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္လို႔ ဦးပဇင္းေမွ်ာ္မွန္းေတာင့္တတဲ့အတိုင္း ႀကံဳရပါၿပီ ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာအယူမတူညီတဲ့ ေသြးတူ သားတူ မ်ဴိးတူမ်ားနဲ႕ ေဆြးေႏြးရလို႔ ဦးပဇင္း၀မ္းသာပါတယ္ ၊ ဒီပြဲသဘင္ႀကီးမ်ဴိး ေပၚေပါက္လာေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးၾကတဲ့ ဒီေက်ာက္ကြင္းရြာနဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္က လူမ်ားကိုလည္း အ ထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ အရံႈးအနိင္အျဖစ္နဲ႕ ထားၿပီး ယခုလို ေျပာရတာေတာ့ ဘယ္္လိုေနမယ္ မသိပါဘူး။ ဦးပဇင္းအဖို႔ ေျပာရရင္ တစ္သက္တစ္ခါ ဒီလိုပြဲမ်ဴိးႀကံဳဖို႔ အလြန္ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲ ၊ ႀကံဳ ေတာင့္ႀကံဳခဲ ပြဲႀကီးလို႔ ထင္ပါတယ္….´´

`` အယူအဆတူတာ မတူတာ အပထားၿပီး အမွန္တရားကို ယခုလုိတင္ျပေဆြးေႏြးရ ျခင္းကုိပဲ ဦးပဇင္းအေနနဲ႕ ၀မ္းေျမာက္မဆံုး ျဖစ္ရပါတယ္´´။

`` ခုနက ခရစ္ယန္ဘာသာဘက္က ေဟာေျပာသြားတဲ့ ဓမၼဆရာႀကီး ဦးသာဒင္နဲ႕ ဦးပဇင္းတုိ႔ဟာ အရင္က တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မသိကၽြမ္းခဲ့ၾကဘူးပါ။ ဒီေရာက္မွ ေတြ႕ျမင္ဖူးၾက တာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အာဃာတ မရွိိၾကဘူးဆိုတာ ထင္ရွားေနပါတယ္။ အခုပြဲသဘင္ကို တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ ပရိသတ္ကို ေျပာခ်င္တာက ပုဂၢိဳလ္သေဘာထက္ ဓမၼသေဘာသက္သက္ ကိုသာ ဦးစားေပးၿပီး စဥ္းစားၾကဖို႔ ဦးပဇင္းေမတၱာရပ္ခံပါသည္။ လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္အသိ ကိုယ္ပိုင္ ဥာဏ္ပညာ ၊ ကိုယ္ပို္င္ ေ၀ဖန္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္ဆိုတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ ကိုယ္ပို္င္အသိ ဥာဏ္နဲ႕စဥ္းစားဆင္ျခင္ ေ၀ဖန္ၿပီး ဘယ္တရားဟာျဖင့္ သဘာ၀က်မက် ၊ ယုတၱိရွိ မရွိ ၊ မွန္ မမွန္ဆိုတာကို ကုိယ္တုိင္ သေဘာေပါက္ၿပီး ကိုယ္ပို္င္ဥာဏ္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခံယူတာဟာ အသင့္ေတာ္ ဆံုး အမွန္ကန္ဆံုး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္``။

``ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာႀကီး ဦးသာဒင္ စာေပပရိယတၱိ တတ္ကၽြမ္းသူလို႔ နာမည္ႀကီးေန ေတာ့ ဗုဒၶနဲ႔ ဗုဒၶတရားေတာ္အစစ္မ်ားကို ေ၀ဖန္ေျပာေဟာေျပာမလားလို႔ ဦးပဇင္းက ေမွ်ာ္လင့္ေန တာ ယခု ဦးသာဒင္ေဟာေျပာေ၀ဖန္သြားတာေတြဟာ ဗုဒၶႏွင့္ ဗုဒၶတရားေတာ္အစစ္မ်ားကို ေဟာ ေျပာေ၀ဖန္သြားတာ မဟုတ္ဘဲႏွင့္ သီဟိုဠ္စာေရးဆရာေတြ ေရးသားသြားတဲ့ စာေတြကိုခ်ည္း ေဟာေျပာေ၀ဖန္သြားတာကုိ ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ အလြန္ပဲ အ့့ံအားသင့္မိပါတယ္ ….´´

`` သဘာပတိႀကီး ဦးေရႊမွန္ႏွင့္တကြ ယခုဒီကိုၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆ ရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မူလက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၊ အခုဦးပဇင္းတုိ႕လို ဘုန္းႀကီးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ ပိဋကတ္စာေပမ်ားကို သင္ယူေလ့လာခဲ့သူမ်ားဟု ဦးပဇင္းယံုၾကည့္ပါတယ္´´။

`` ဓမၼဆရာႀကီးမ်ား သိၾကတဲ့ အတိုင္း ဗုဒၶဘာသာစာေပေလာကမွာ မူလဘုရား ေဟာ ေဒသနာရင္းကတစ္ရပ္၊ အ႒ကထာ၊ ဋီကာ စတဲဲ့ သီဟိုဠ္စာေရးဆရာမ်ားနဲ႕ စာေပပညာရွိမ်ား ေရးသားထားေသာ ေဒသနာအမ်ဴိးမ်ဴိးကတစ္ရပ္ ၊ အဲဒီလို ေဒသနာႏွစ္ရပ္ ႏွစ္မ်ဴိး ႏွစ္စားရွိ တယ္ဆိုတာကို ခြဲျခားမသိဘဲ အားလံုးကို တစ္မ်ဴိးတစားတည္း ထားၿပီးေတာ့ အဲဒါေတြအားလံုးဟာ ဗုဒၶဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ႀကီးျဖစ္တယ္လို႔ ဓမၼဆရာမ်ားက ယူဆဟန္တူၾကပါတယ္။ စာေပသင္ကာ မတၱ ၊ ဖတ္ကာမွ်မတၱသာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ၀ီမံသ၊၀ိစာရဏ၊ ၀ိဘဇၨၼ ဆိုတာေတြ မရွိခဲ့တဲ့အျပင္ မိမိ၏ ကိုယ္ပို္င္ဥာဏ္အေတြးအေခၚကိုလဲ အသံဳးျပဳခဲ့ပံုမရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီဆရာႀကီးေတြ ဗုဒၶဘာ သာကို စြန္႔ၿပီး ခရစ္ယာန္ထဲကူးသြားၾကတာကို ဦးပဇင္း မအံ့ၾသပါဘူး´´။

``ဒီလို ျဖစ္ရတာ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ မူလ ကတည္းက ဒီဆရာႀကီးေတြဟာ ဗုဒၶနဲ႕ ဗုဒၶရဲ႕တရားေတာ္အစစ္ကို မသိနားမလည္ဘဲနဲ႕ သိနားလည္ေအာင္လည္း မႀကိဳးစားဘဲနဲ႕။ ဗုဒၶဘာသာ၀င ဒကာ/ဒကာမေတြရဲ႕ ဆြမ္းကို ညာစားေနတာ ထင္ရွားလွပါတယ္။ ဗုဒၶအစစ္ရဲ႕တ ရားေတာ္အစစ္ကို အသိနားမလယ္သလို အခုလည္းပဲ ခရစ္ယာန္ဘာသာရဲ႕ တရားအစစ္ကို မသိ နားမလယ္ဘူးဆိုတာ သူတို႔ရဲ႕ ေဟာေျပာခ်က္ေတြက သက္ေသခံေနပါတယ္။ အဲဒီလုိဆိုရင္ ဒီဆရာႀကီးေတြဟာ ခရစ္ယာန္ဘက္ကိုပါ ဆက္ၿပီး ညာေနၾကတဲ့ ဓမၼဆရာႀကီးေတြ ျဖစ္သြားမွာကို ဦးပဇင္းစိုးရိမ္မိပါတယ္´´

ဤေနရာအေရာက္တြင္ ဆရာေတာ္က ၿပံဳးၿပံဳးကေလးေျပာျပလိုက္ရာ ပရိသတ္ႀကီး မွာ အိပ္ငိုက္ေနရာမွ လတ္ႏိုးသြားသည့္အလား ၿငိမ္သက္ေနရာမွ `၀ါး´ကနဲ ပြဲက်သြားေလသည္။ ဗုဒၶဘာသာပရိသတ္ကား အားတက္လာေလသည္။
`` ဗုဒၶ၀င္ကို ဆရာဦးသာဒင္က ေ၀ဖန္သြားတဲ့ေနရာမွာ ပဋိသေႏၶအခန္းစၿပီး ဗုဒၶကုိ တြယ္သြားပါတယ္။ ကေလးေတြ စကားနုိင္လုေျပာသလို ေျပာစတမ္းသာဆိုရင္ ဗုဒၶဘုရားအ ေလာင္းရဲ႕ ခမည္းေတာ္နဲ႕ မယ္ေတာ္ဟာ ရွင္ဘုရာင္ႏွင့္ မိဖုရား။ ဆရာႀကီးတုိ႔ရဲ႕ ဘုရား၊ ေယရႈရဲ႕ အေဖနဲ႕အေမက ဘယ္သူေတြလဲ ၊ ဘယ္တိုင္းျပည္က ဘုရင္နဲ႕မိဖုရားလည္းလို႔ ေျပာခ်င္ေျပာနိုင္ တာေပါ့ ။ ဆရာဦးသာဒင္ကို ဦးပဇင္းေမးပါရေစ ။ အဲဒီဗုဒၶ၀င္မွာ ပါတဲ့ အတိုင္း ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ တိုင္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္တုန္းက ေဟာခဲ့တယ္ဆိုတာကို အေထာက္အထားအခိုင္အလံုနဲ႕ေျပာနုိင္ပါ သလား ၊ အခုိင္အလံုျပနုိင္ပါသလား။ အခို္င္အလံုျပနုိင္ရင္ ဦးပဇင္းမွားေၾကာင္း ဦးသာဒင္ကို ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ပါ့မယ္။ အမွန္က ဗုဒၶ၀င္ဆိုတာ ဗုဒၶ၀ံသ အ႒ကထာကို ျမန္မာလိုျပန္ၿပီး ေရးထားတဲ့ က်မ္းပါ ေရးသားသူကေတာ့ သီဟိုဠ္ရဟန္းေတာ္ အရွင္ ဗုဒၶဒတၳပါ ၊ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္မွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ပါဠိပညာရွင္ သီဟိုဠ္ ရဟန္းေတာ္သာ ျဖစ္ပါတယ္´´။

``နာလာဋ ဓာတု၀င္ ၊ မဟာ၀င္ ၊ ဒီပ၀င္ ၊ ေဗာဓိ၀င္ ၊ ဒ႒ာဓာတု၀င္ ၊ ဆိုတာေတြ ကိုလည္း သီဟိုဠ္ရဟန္းေတာ္ အရွင္မဟာနာမ ဆိုသူက ေရးသားခဲ့တာပါ။ အဲဒီစာေတြနဲ႕ တစ္ခ်ဴိ႕ အ႒ကထာ ၊ ဋီကာေတြကို တိုက္ဆိုင္ၾကည့္ရႈၿပီးေတာ့ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ျဖစ္တဲ့ က်ည္းသဲေလး ထပ္ဆရာေတာ္က (ဇိနတၳပကာသနီက်မ္း) ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့တယ္ ၊ ေနာက္ (မာလာလကၤာရ)တို႔ (တထာဂတဥဒါနဒီပနီ) တို႔ ဆိုတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီက်မ္းက စကားေတြကို ဦးသာဒင္က ဗုဒၶဘုရားေဟာပါ ဆိုၿပီး ေ၀ဖန္သြားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ တရား ေတာ္ႏွင့္ စာေရးဆရာေတြရဲ႕ အ႒ကထာ ဋီကာ စတာေတြကို အတူတူႀကီးပဲ ထင္ၿပီး ေျပာေနၾက ရင္ေတာ့ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အလြန္မွားပါလိမ့္မယ္။ ပိဋကတ္ေတာ္ကုိ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေသေသခ်ာ ခ်ာ မေလ့လာခဲ့ဘူးဆိုတာ ျပရာေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ဦးသာဒင္တို႔ အင္မတန္ အထင္ႀကီးတဲ့ အေနာက္တိုင္းက ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ပညာရွင္ေတြထဲက ဗုဒၶဘာသာ ပိဋကတ္ေတာ္ေတြကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ႀကီး ေလ့လာမိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဘယ္ဟာဗုဒၶဘုရားေဟာအစစ္ ၊ ဘယ္ဟာကေနာက္ စာေရးဆရာရဲ႕ လက္ရာပဲဆိုတာကို ခြဲျခားနိုင္ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ၾကတာ ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္၊ အဲဒါကို ဦးသာဒင္တို႔ အထူးသတိျပဳဖို႔ ေကာင္းပါတယ္´´ ။

`` စိႏၱိတံ သတၱသေခ်ၤယံ အစရွိတဲ့ ဂါထာဟာ ဇာတတၱကီ ေသာတတၱကီ က်မ္းေတြ ထဲမွာပါတာ ၊ ပိဋကတ္ေတြထဲမွာ ပါတာ မဟုတ္ပါဘူူး။ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးတို႔ ၀ိပါက္ေတာ္(၁၂)ပါးတို႔ ဆိုတာ တာ၀တိိသာနတ္ျပည္ ကိစၥဆိုတာ စာေရးဆရာရဲ႕လက္ခ်က္ေတြပါ ၊ ဘုရားေဟာမဟုတ္ပါ ဘူး။ သစၥက ပုရပိုက္ႏွင့္ ဗုဒၶဟာ အနတၱ၀ါဒ ကိစၥ ေမးတာ သစၥက အားလံုးကို ၀န္ခံရတယ္။ အနတၱသာ မွန္ပါတယ္လို႔ ေနာက္ပိုင္း သိၾကားမင္းပါလာတာက ျဗဟၼဏ၀ါဒီေတြ ထိုးထည့္ေပးတာ၊ ဗုဒၶနဲ႕ မဆိုင္ပါဘူး ´´ ။

`` ပထမဆံုး ဘုရားဘယ္သူ ဗ်ာဒိတ္ေပးသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ဆရာႀကီးတို႕ရဲ႕ ထာ၀ရဘုရားကို ဘယ္သူဖန္ဆင္းသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႕ပဲ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ဦးသာဒင္တို႔ ဓမၼာဆ ရာေတြဟာ ပိဋကတ္ကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာခဲ့ပံုမရပါဘူး။ သုေတသနလုပ္ဖို႔ဆို တာေတာ့ အေတာ္ကေလးေ၀းပံုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ဗုဒၶရ႕ဲ တရားေတာ္အစစ္နဲ႕ စာေရးဆ ရာေတြရဲ႕စာကို အားလံုးအတူတူပဲလို႔ ေျပာတာေပါ့ ။ အဲဒီလိုေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ သမၼာက်မ္းစာေတြကိုလည္း ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္ ´´။

``ဥပမာ……. ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၃၅၀ ခုႏွစ္ေလာက္ ပထမဆံုး အဂၤလိပ္ဘာသာအျဖစ္ ျပန္ဆိုေရးသားတဲ့ (၀င္ကလစ္ဖ္)ရဲ႕ `ဘိုင္ဘလ္´ ေခၚတဲ့ သမၼာက်မ္းစာကို `တင္ေဒလ္း´ ရဲ႕ ေနာက္မွ ေပၚတဲ့ သမၼာက်မ္းစာနဲ႔တိုက္ၾကည့္ရင္ ကြဲလြဲေနတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတာကို ေတြ႕ရပါ့မယ္။ အဲဒီလို `ဗားေဒးလ္´ရဲ႕ သမၼာက်မ္းစာကလည္း တစ္မ်ဴိးျဖစ္ေနျပန္တယ္။ အဲဒီလိုကြဲ လြဲခ်က္ေတြကို မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ပဲနဲ႕ အကုန္လံုးကို သိမ္းက်ဴံးၿပီး ခရစ္ေတာ္က ဒီအတိုင္းေဟာခဲ့ တယ္ဆိုရင္ ဦးသာဒင္တို႔ ႀကိဳက္ၾကပါ့မလား ´´ ။

`` တင္ေဒးလ္´ရဲ႕သမၼာက်မ္းစာကိုလည္း ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၅၆၀ ေလာက္မွာ `မိုင္းအလ္စ္ ကုိဘားေဒးလ္ ´ က ၿပီးေတာ့ ျပဳျပင္ေရးထားတာကုိ ေတြ႕ရျပန္တယ္။ အဲဒီႏွစ္ ေလာက္မွာပဲ ဒီဆရာေတြရဲ႕ ေရးသားခ်က္ေတြဟာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ တရားမ်ားကို ယုတၱိကင္းမဲ့ေစ တယ္ ။ လြဲမွားေစတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ဂ်ာမနီက `မာတင္လူသာ´ တို႔က ကိုယ္ႀကိဳက္သလို ျပင္ၿပီး ေရးတာကိုလည္း ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ ` တင္ေဒးလ္´က ၊ `ဟီးဘရူး´က်မ္းကို အေျခခံၿပီး ေရးတဲ့ `ဘိုင္ဘလ္´ထဲမွာ `ေဂ်ရုဆလင္´ၿမိဳ႕ႀကီးကို သမုဒၵရာႏွင့္ ေရလြမ္းသတ္တယ္လို႔ ေရးတဲ့အခန္းကို `မာတင္လူသာ´တို႔က မႀကိဳက္ၾကဘူး ။ ဒါနဲ႕ဒီအခန္းကို ျပဳျပင္ၿပီး ေရးလိုက္ၾကတယ္ ´´။
` အဲဒါေတြကို ၾကည့္ရင္ ခရစ္ယာန္ေရွးက်မ္းမ်ားမွာပဲ တစ္က်မ္းႏွင့္တစ္က်မ္း ကြဲလြဲ ခ်က္ေတြ ၊ မတူတာေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနၾကရရင္ ခရစ္ယာန္ထာ၀ရဘုရား ဟာ ေမတၱာႏွင့္ဂရုဏာကို အရင္းခံတယ္လို႔ တစ္ဖက္က ေျပာၿပီးေတာ့ တစ္ဖက္မွာ လူေတြကို မညာမတာ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ အမ်ားႀကီး ရွိေနေလ ေတာ့ အခုန ဆရာႀကီး ဦးသာဒင္ ေျပာခဲ့တဲ့ ဗုဒၶ၀င္အရ ေရွ႕နွင့္ေနာက္မညီတဲ့ အခ်က္မ်ားဟာ စာေရးဆရာေတြေၾကာင့္သာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ လယ္ျပင္ဆင္သြားသလို ထင္ရွားလွပါတယ္။ အဲဒီ လို မညီတာထားၿပီးေတာ့ ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶေဂါတမဟာ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္သူ႕ရဲ႕အသက္တစ္ ေခ်ာင္းကို သတ္ခဲ့ဖူးပါသလဲ ၊ ဖ်က္ဆီးခဲ့ဖူးပါသလဲ ၊ ဗုဒၶေဂါတမကို ထားလိုက္ပါဦး ၊ ဗုဒၶ ေဂါတမရဲ႕ တပည့္သာ၀က ရဟႏၱာထဲ က ဘယ္သူဟာ သူတစ္ပါးအသက္ကို သတ္ခဲ့ဖူးပါသလဲ ၊ တစ္ခု ေလာက္မ်ားရွိရင္ ေတြ႕ရင္ ေျပာျပစမး္ပါလို႔ ဆရာႀကီး ဦးသာဒင္ကို ဦးပဇင္း ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါ တယ္ ´´။

`` အဲဒါတင္ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ရဲ႕ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ သက္တမ္း အတြင္းမွာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ ဆင္ႏြဲရတဲ့ စစ္ပြဲမ်ဴိးရွိခဲ့ဖူးပါသလား။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ဟာ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းအတြက္ စစ္တိုက္ခိုက္ရတယ္။ သတ္ျဖတ္ရတယ္၊ ေငြေၾကးနဲ႕ ရာထူးနဲ႕ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ၿပီး သိမ္းသြင္းခဲ့ရတယ္ ဆိုတာမ်ဴိးမွာ ဗုဒၶသာသနာ့သမိုင္းမွာ ရွိခဲ့ဖူးပါသ လား ။ ေထာက္ျပစမ္းပါ ´´ ။

`` ဆရာႀကီး ဦသာဒင္တို႔က အနႏၱ တန္ခိုးေတာ္ရွင္ႀကီး အနႏၱေမတၱာရွင္ႀကီး ၊အနႏၱဂရု ဏာရွင္ႀကီး လို႔ ယံုၾကည့္ၿပီး တဖြဖြခ်ီးက်ဴးေနၾကတဲ့ ထာ၀ရေခၚ ႒ာ၀ယ ဘုရားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ ဒကာႀကီးတို႔ အလြန္အထင္ႀကီးေနတဲ့ အေနာက္တိုင္းသား ခရစ္ယာန္ဆရာႀကီးမ်ားက ႒ာ၀ယကို ဘယ္လို ခ်ီးက်ဴးထားတယ္ဆိုတာ နည္းနည္းတင္ျပပါ့မယ္ ´´ ။

`` ` အိပ္ခ်္ဂ်ီ၀ဲလ္ ´ဆိုတဲ့ ရာဇ၀င္ဆရာႀကီးက အနႏၱတန္ခိုးေတာ္ရွင္ ႒ာ၀ယသည္ တ ကယ္ထင္ရွားရွိ၍ ဤကမၻာေလာကအတြင္း၌ တို္က္ခုိက္ေနၾကေသာ စစ္ပြဲမ်ား ၊ ေသေၾက ပ်က္စီး ျခင္းမ်ား စစ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေၾကာက္ဖြယ္လန္႔ဖြယ္မ်ားကို တားဆီးျခင္းငွာ တတ္နိင္ေသာ သတၱိ ရွိပါလွ်က္နဲ႕ တမင္ဇိမ္ခံၿပီး ၾကည့္ေနခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ပ္သည္ ထို ႒ာ၀ယ၏ အဖုံးအကာ မရိွေသာ မ်က္ႏွာကို တေတြးျဖင့္ ေထြးမည္ အမွန္ျဖစ္သည္ ။ ´´လို႔ ေရးသားထားပါတယ္။

`` အေမရိကတို္က္က ယူနစ္တာရီယံ ခရစ္ယာန္ ဓမၼဆရာ `သီအိုဒိုပါကား´ရဲ႕ စကားကုိ နားေထာင္ၾကည့္ပါဦး ´´။

``ထာ၀ရသည္ ခဏခဏ စိတ္ေျပာင္းလဲတတ္၏ ။ လက္စားေခ်တတ္၏ ။ အလြန္အ က်ဴး ေဒါသႀကီး၏ ။ ထာ၀ရသည္ အမ်က္ေဒါသထြက္လြယ္၏ ။ အဆမတန္ ရက္စက္ၾကမ္းႀကဳတ္ ၏ ။ မိမိအခ်စ္ေတာ္ ရဟူဒီ လူမ်ဴိးတို႔ကိုပင္ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ဆိုး၏ ။ တစ္ေန႔ေသာ္ ထာ၀ရသည္ `လူအေပါင္းတို႔၏ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္၍ ငါထာ၀ရအား ပူေဇာ္ေလာ့´ ဟု ေမာေရွအားေျပာသတတ္။

`` ေနာက္တစ္ခါ ခရစ္ယာန္ပါဒရီဒိန္း အင္းဂ်ိတ္ ဆိုသူေရးသားသည့္ အခ်စ္ကို လည္း ေျပာပါရေစ ၊´´။

`` သူက ကမၻာေျမျပင္၌ လူသတၱ၀ါႏွင့္ ထာ၀ရ၏ ဆက္ဆံပံုသည္ ယခုကၽြန္ပ္တို႔ ေတြ႕ျမင္ရသမွ်သာ အကုန္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ထိုထာ၀ရသည္ မိမိ၏ လုပ္ငန္း၌ ေျဖာင့္မွန္ျခင္း ၊ ရိုးသားျခင္း တရားတို႔ကို မ်ားစြာ အေလးမျပဳေၾကာင္း ထင္ရွားေခ်၏ ´´ ။ (သီဖိစ္အင္သီ၀ါး) ဆိုတဲ့ စာအုပ္ မွာ ေရးထားပါတယ္ ။ `အီဟာဘန္´ ဆိုတဲ့ စာေရးဆရာ အဘိဓမၼာ ဆရာႀကီးက `သင္တို႔ ခရစ္ ယာန္၀ါဒီမ်ားကို ဆိုလိုသည္´၊ သင္တို႔ေျပာဆိုေသာ အရာဟူသမွ်ကို ခၽြင္းခ်က္ကေလး တစ္ခုထား ၿပီး ကၽြန္ပ္အားလံုးကို သေဘာတူပါ၏ ။ ထိုခၽြင္းခ်က္ကား သင္တို႔၏ ထာ၀ရသည္ ကၽြနပ္၏ မာရ္နတ္ ျဖစ္သတည္း ´´လို႔ ေျပာဆိုပါတယ္။

`` အဲဒါ …..ဦးပဇင္းက ဖန္တီးၿပီးေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ၊ ေဟာဒီမွာ ဆရာႀကီးတို႔ အထင္ႀကီးေနတဲ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ဆရာႀကီးေတြ ေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြက ေကာက္ႏႈတ္ၿပီးေျပာ ျပတာ ´´။

`` ေနာက္ၿပီး ဆရာႀကီးဦးသာဒင္က အနႏၲတန္ခိုးေတာ္ရွင္ ထာ၀ရႏွင့္ ဘာတန္ခိုးမွ မရွိတဲ့ ေဂါတမကို ႏႈိင္းယွဥ္ရဲသလား ။ ႏႈိင္းယွဥ္ရဲရင္ ႏိႈင္းယွဥ္ျပပါ ။ ထာ၀ရထက္ ဘယ္သူမွ မျမတ္ ဘူးလို႔ ေျပာသြားပါတယ္´´ ။
` အဲဒီလိုဆိုရင္ ဆရာႀကီးတို႔ရဲ႕ ထာ၀ရဂုဏ္ေတာ္ေတြကို သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ပါ အတိုင္း နည္းနည္းေလာက္ ထုန္ၾကည့္ၾကရေအာင္။

၁။ အရက္ေသစာတို႔ကို အၿမဲမွီ၀ဲေသာက္သံုး၍ ဂ်ဴိးကင္ ၊ ခ်ဴိးကင္ ၊ သိုးကင္ ၊ ႏြားကင္ ၊ တို႕ကို တြင္တြင္ႀကီး ႀကိဳက္ေတာ္မူထေသာ။

၂။ ခ်ဴိးကင္ႏွင့္ စပ်စ္ရည္ အရက္ကို မရခဲ့ေသာ္ အလြနအက်ဴး အထူး ေဒါပြ အမ်က္ေတာ္ရွေလ့ရွိ ထေသာ။

၃။ သေဘာမက်၍ ေဒါထေသာအခါ ႀကီးစြာေသာ ေကာဓ(အမ်က္)ျဖင့္ တားမရ ၊ ဆီးမရ ၊ ႀကိမ္ ဆဲတတ္တဲ့ အေလ့၀သီရွိထေသာ။

၄။ တို္က္ေရးခုိက္ေရး ၊ သတ္ျဖတ္ေရးတို႔ကိုသာ အၿမဲအားေပးေလ့ရွိထေသာ ။

၅။ မဟုတ္မမွန္ ပညာရွိသတၱ၀ါတို႔ ေအာ္ဂလီဆန္ဖြယ္ရာ တရားတို႔ကို ေဟာၾကားခဲ့ထေသာ ။

၆။ ေၾကာက္ခမန္း၊လန္႔ခမန္း၊အျပစ္အာဒီန၀တို႔ကိုေမတၱာဓါတ္အ နည္းငယ္ရွိသူတို႔ပင္ၾကက္သီးျဖန္း ဖြယ္ရာ က်ဴးလြန္ခဲ့ထေသာ။

၇။ လူသတၱ၀ါတို႔ ဥာဏ္ပညာပြင့္လင္း၍ အေၾကာင္းအက်ဴိး၊ အေကာင္းအဆိုး သိျမင္မည္ကို အစဥ္စိုးရိမ္ထေသာ ။
၈။ ဤသို႔ စိုးရိမ္ ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဥာဏ္ပညာအလင္းေရာင္၏ ရန္သူႀကီးျဖစ္ထေသာ ၊ ထာ၀ရဘု ရားဆိုတဲ့ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ထြက္လာပါတယ္။ အခ်ိန္နည္းလြန္းလို႔ အက်ဥ္းခ်ဴပ္ထားတာပါ။ ။

``ကဲ…..ေဂါတမဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ကိုလည္း နည္းနည္းေလာက္ပဲ ထုတ္ျပပါမယ္၊ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ပါတဲ့ အထဲက အက်ဥ္းခ်ဴပ္ပဲ တင္ျပပါ့မယ္´´ ။

၁။ အျခားေသာဘာသာရွင္တို႔နဲ႕မတူ အျမင့္ျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္စာရိတၱ ရွိေတာ္မူထေသာ။

၂။ အရက္ေသစာ မူးယစ္ေစတတ္ေသာ အရာတို႔ကို ကိုယ္တိုင္လည္းမသံုး တပည့္မ်ား၊ ေနာက္ လိုက္ငယ္သားတုိ႔ကိုလည္း မသံုးရန္တားျမစ္ေတာ္မူထေသာ။

၃။ ပါဏာတိပါတ သူ႕အသက္သတ္ျခင္း၏ အျပစ္အာဒီန၀တို႔ကို ေဟာျပေတာ္မူ၍ ဇီ၀ဟိသာ၊ ဇီ၀ တတ်ာ၊ အသက္သတ္ျခင္း ၊ ညင္းဆဲျခင္းတို႕ကို တားျမစ္ေတာ္မူထေသာ။

၄။ အမ်က္ေဒါသ ၊ ေကာဓမိုက္မွား လူ႕ေအာက္တန္းစားတို႔၏ လက္သံုးျဖစ္ေသာ တရားမ်ားကို အျမစ္ပါမက်န္ အကုန္လံုးပယ္လွန္ ခုတ္ျဖတ္ေတာ္ၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း ၊ ေဒါပြျခင္းမရွိ၊ ေမတၱာဓါတ္ျဖင့္ ျပည့္၀ေသာ ႏွလံုးရွိေတာ္မူထေသာ။

၅။ သက္ရွိ/သက္မဲ့ ဟူသမွ်တို႔ကို ႀကိမ္ဆဲျခင္း ။ သတ္ျဖတ္ျခင္း ၊ ဖ်က္ဆီးျခင္းအမႈ ဘယ္အခါမွ မျပဳခဲ့ထေသာ။

၆။ သတ္ေရး ၊ ျဖတ္ေရး ၊တိုက္ခို္က္ေရးတို႕ကို (အတၱာနံ ဥပမံ ကတြာ န ဟေနယ် နဂါတေယ)။ မိမိကိုယ္ကို ဥပမာျပဳ၍ သူတစ္ပါးတို႔အား ျငင္းဆဲသတ္ျဖတ္ျခင္း မျပဳရဟု ေဟာေျပာ၍ အားေပးျခင္း မျပဳခဲ့ထေသာ ။

၇။ မေကာင္းညစ္ၾကဴး iႆာမေစၧရ စေသာ ပါပ ဓမၼ အစုတို႔မွ အၿမဲေ၀းကြာေတာ္မူထေသာ။

၈။ အက်ဴိးအေၾကာင္းဆက္၍ ယုတၱိသာဓက ရွိေသာတရား လူသတၱ၀ါတို႔အား အေၾကာင္း အက်ဴိးရေစေသာ တရားတို႔ကိုသာ ေဟာေတာ္မူခဲ့ထေသာ။

၉။ ခ်စ္သားတို႔ ၊ သင္တို႔သည္ အလင္းမွလာ၍ အလင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္ေလာ့ ဟု ေဟာေတာ္ မူသည္ကို ေထာက္သျဖင့္ လူသတၱ၀ါအေပါင္းကို အေမွာင္ေဘးမွ ကာကြယ္၍ အလင္းေရာင္ ေအာက္သို႔ ေရာက္ေအာင္ ေဖးမကယ္တင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးႀကီး ျဖစ္ခဲ့ထေသာ ကၽြန္ပ္တို႔၏ ေဂါတမ ဗုဒၶ ……..

``အဲဒီလို ထာ၀ရဘုရားႏွင့္ဗုဒၶေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အနည္းငယ္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ပဲ ဘယ္ဘုရားက မွန္ကန္မြန္ျမတ္တယ္၊ ဘယ္ဘုရားက မမွန္မကန္ ယုတ္ညံ့ တယ္ဆိုတာ လယ္ျပင္ ဆင္သြားသလုိ ထင္ရွားေနပါတယ္´´။

``ကဲ….အခ်ိန္ေစ့ေတာ့မွာမို႔ ဦးပဇင္း နိဂုံးခ်ဴပ္ပါေတာ့မယ္၊ အခုလို ဦးပဇင္းတင္ျပခဲ့တာ ေတြ ဟာ အက်ဥ္းခ်ဴပ္ေတြပါ ၊ ေန႔လည္က်မွ အက်ယ္တ၀င့္ ထပ္ၿပီးတင္ျပပါဦးမည္။ ယခုတင္ျပခဲ့ တဲ့ အက်ဥ္းခ်ဴပ္ေလာက္နဲ႕တင္ပဲ ဗုဒၶ၀ါဒႏွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ဘယ္ဟာက ေကာင္းတယ္။ မွန္ တယ္ဆိုတာ ခ်င့္ခ်ိန္ဆံုးျဖတ္နုိင္ေလာက္ပါၿပီ ´´ ။

`` ခရစ္ယာန္ဆရာႀကီးမ်ားႏွင့္တကြ အားလံုးေသာခရစ္ယာန္၊ ဗုဒၶဘာသာဒကာ/ဒကာ မအေပါင္းတုိ႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ကုိယ္ခ်မ္းသာႏွင့္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့စြာ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ေမတၱာဓါတ္ျဖင့္ ဆက္ဆံၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါတယ္ ´´ ။ ( ရွည္လ်ားေသာ လက္ခုပ္ၾသဘာသံႀကီး) ။
ရွည္လ်ားေသာ ၾသဘာသံ၊ လက္ခုပ္သံမ်ားမွာ မိုးခ်ဴန္းသည့္နယ္ ျမည္ဟီး၍ သြားပါ သည္ ၊ ဗုဒၶဘာသာဘက္မွ ၾကည္ႏူးရႊင္ၿပံဳးေနၾကသေလာက္ ခရစ္ယာန္ပရိသတ္ကား ငိုင္ေနၾက ေလသည္။

ထိုေနာက္ သဘာပတိ ဦးေရႊမွန္က ေဟာေျပာပြဲႀကီးကိ ေန႔ခင္း(၁၂)နာရီအထိ ေခတၱရပ္ နားမည့္ အေၾကာင္းေၾကညာလိုက္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ဆရာေတာ္ထံသို႔ အုပ္စုလို္က္လာေရာက္၍ ၀မး္သာအားတက္ ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။ ထိုအခိုက္ မ႑ပ္အျပင္ဘက္မွ လူတစ္ဦးက ေအာ္ဟစ္ေျပာဆုိ လိုက္သည္။ ``ခဏေလာက္လမ္းဖယ္ေပးၾကပါခင္ဗ်ား၊ ဒီမွာ ဗုဒၶဘာသာထဲ ၀င္မလို႔တဲ့ခင္ဗ်ာ၊ တစ္ ဆိတ္ ..လမ္းဖယ္ေပးၾကပါ ´´။

စုအံုေနေသာ လူအုပ္ႀကီးသည္ လမ္းဖယ္ေပးလိုက္ၾကသည္၊ လူႀကီးတစ္ဦးက ဦးေဆာင္ ၍ လူတစ္အုပ္ သံဃာစဥ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္လာၾကသည္။ ဦးေဆာင္လာသူ လူႀကီးက ……

``ဆရာေတာ္မ်ားဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာဘက္က ေဟာေျပာတာကို သ ေဘာက်လို႔ အခု ေဟာဒီေက်ာက္ကြင္းရြာက အိမ္ေထာင္ရွစ္အိမ္ေထာင္ မိသားစု အားလံုး ဗုဒၶဘာသာဘက္ကို ကူးေျပာင္းကိုးကြယ္ပါေတာ့မယ္တဲ့ ဘုရား ´´။ ဟု ေလွ်ာက္ထားလို္က္သည္။ ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ သံဃာႏွစ္ပါးကို တြဲထူေစၿပီး ေရွ႕ဆံုးသို႔ ၾကြလာကာ ၀မ္းသာ အားရ ရႈစားရင္း သာဓု သံုးႀကိမ္ေခၚေလသည္။
ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌသည္ ဗုဒၶဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းလာသူမ်ားကို သံဃာစဥ္ေရွ႕၌ ထိုင္ေစၿပီး စာရင္းယူေစၿပီ ၊ ထို႔ေနာက္ သရဏဂုဏ္ သံုးပါးနဲ႕ လကၡဏာေရးသံဳးပါးတို႔၏ အနက္အဓိပၸါယ္ အက်ဥ္းခ်ဴပ္ကို ရွင္းလင္းေဟာျပၿ႔ပီးေနာက္ နတ္မွီဆရာေတာ္ ဦးကလ်ဏအား လြဲ ေျပာင္းေပးလိုက္သည္။ ဆရာေတာ္ဦးကလ်ဏက သရဏဂုဏ္ကုိ သံုးႀကိမ္တို္င္တိုင္ခ်ေပး၍ လိုက္ ဆိုခိုင္းၿပီး ေဆာက္တည္ေစသည္ ၊ ထိုေနာက္လိုက္ပို႔သူ လူႀကီးအား ရွစ္အိမ္ေထာင္ ဗုဒၶဘသာသို႔ ကူးေျပာင္း ေၾကာ္ညာခိုင္းလို္က္သည္။ ထိုပုဂၢဳလ္က အသံကုန္ဟစ္ေအာ္ ေၾကာ္ညာရာ ပရိသတ္က သာဓု…သာဓု…သာဓု ….ဟု သံုးႀကိမ္ေခၚေလသည္။

မ႑ပ္ျပင္ပႏွင့္ ေစ်းဆိုင္ ၊ လဘက္ရည္ဆိုင္တို႔သို႔ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ ပရိသတ္သည္ ေၾကာ္ညာသံႏွင့္ သာဓုေခၚသံတို႔ကို ၾကားရေသာအခါ မ႑ပ္အတြင္းသို႔ ျပန္လည္ ေျပး၀င္လာၾက ၿပီး ခ်ီးက်ဴးစကား ေျပာၾကားၾကရာ အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္ ဆူညံေနေတာ့၏ ။

ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အား ဦးေလွာင္၏ႏွမမ်ားက ဆြမ္းစားရန္ ရြာ တြင္းသို႔ ပင့္သြားၾကသည္။ က်န္သံဃာေတာ္မ်ားကား မ႑ပ္၌ ပင္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၾကသည္။
ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကား ဦးေရႊေအာင္၏အိမ္၌ ေခါင္းျခင္းရိုက္၍ တိုင္ပင္ေနၾက သည္ ။ စာခ်ဴပ္အရ တစ္အိမ္ေထာင္ မိသားစု အားလံုး တစ္ဘက္ဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းလွ်င္ပင္ အရႈံးဟူ၍ ပါေနရာ ယခုရွစ္အိမ္ေထာင္ မိသားစု အားလံုး ဗုဒၶဘာသာဘက္သို႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ရာ ယခု အေျခအေနတိုင္းးဆိုလွ်င္ မိမိတို႔ဘက္က ရႈံးဖို႔ေသျခာေနၿပီ ၊ ေန႔လည္ ေဟာေျပာပြဲတြင္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာသို႔ အနည္းဆံုး ဆယ္အိမ္ေထာင္ျပည့္ျပည့္ ပါေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေဟာေျပာနုိင္မွသာ မိမိတို႔ အနုိင္ရမည္ဟု တြက္ဆၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္စားေသာက္ေရးကို သာမန္သေဘာထားၿပီး ေဟာေျပာေရးအတြက္သာ တိုင္ပင္ၾက၊ေရးမွတ္ၾကနဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကေတာ့သည္။

ေန႔လည္ (၁၂)နာရီတိတိတြင္ ပရိသတ္ႀကီးမွာ နံနက္ကအတိုင္း ျပည့္က်ပ္ျပြတ္ခဲလွ်က္ရွိ သည္ ၊ ေမလ၏ အလြန္ပူျပင္းသည့္ ေနပူဒါဏ္ကုိ ဂရုမထားၾကဘဲ ၊ ေဟာေျပာပြဲကုိသာပင္ စိတ္၀င္ စားေနၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တမနက္လံုးေပ်ာက္ေနသည့္ သူႀကီး ဦးေလွာင္သည္ ၀တ္ေကာင္း စားလွမ်ား ၀တ္ဆင္လွ်က္ ဆုေတာ္ရေငြဓါးႀကီးကို လြယ္ၿပီး ၿပံဳးၿပံဳး-ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႕ ဇနီးသူႀကီးကေတာ္ကို လက္ဆြဲလွ်က္ မ႑ပ္ထဲသို႔ ၀င္လာရာ ။ ပရိသတ္ပြဲက်သြားေလသည္။ ရွစ္အိမ္ေထာင္ ဗုဒၶဘာသာ ဘက္သို႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ သူၿပံဳးနုိင္ေလၿပီ ။ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကား မ်က္ႏွာမ သာယာၾကေပ ။

သဘာပတိ ႏွစ္ဦး ေနရာယူၿပီးၾကေသာအခါ ----
ပရိသတ္ၿငိမ္သက္သြားသည္၊ ဆရာႀကီးဦးေရႊမွန္က မိန္႔ခြန္းမေျပာေတာ့သျဖင့္ ၊ ေတာင္ငူေလာ ကုတၱရာဆရာေတာ္ အရွင္ကု႑လကပင္ သဘာပတိ မိန္႔ခြန္းေျပာရသည္။ သဘာပတိဆရာေတာ္ က ႏွစ္ဘက္ေသာ ပရိသတ္တို႔ မနက္က ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာ နားေထာင္၍ အားေပးၾကသျဖင့္ အလြန္၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာေၾကာင္း ယခုလည္း မနက္ကအတိုင္း ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာ အားေပး နားေထာင္ၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါေၾကာင္း အတိုခ်ဴပ္မိန္႔ၾကား၍ စည္းမ်ဥ္းအရ ပထမ အလွည့္က် သူ ဗုဒၶဘာသာေခါင္းေဆာင္ အရွင္ဥကၠဌ ုကို ဖိတ္ေခၚလိုက္ေလသည္။
ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌသည္ သမၼာက်မ္းစာမ်ားႏွင့္ မွတ္စုမ်ားကိုယူ၍ ေဟာေျပာမည့္ စင္ျမင့္ေပၚသို႔ တက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာင္ျမင္ခန္႔ညားေသာ အသံျဖင့္ ပရိသတ္ေပါက္ ေအာင္ ေဟာေျပာေလေတာ့သည္။

``အို….. ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာအေပါင္းတို႔……၊
ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶေဂါတမ ဘုရားရွင္ဟာ ဆင္ျခင္တုံတရားကုိ အမ်ားႀကီး အားေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ မည္သည့္တရားကိုမဆို မစံုစမ္း၊ မစစ္ေဆးဘဲ မယံုၾကည့္ၾကနဲ႕လို႔ ေဂါတမ ရွင္ေတာ္ဘုရားက ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ (ဧဟိပႆိေကာ) လာလွည့္ ၾကည့္လွည့္ စမ္းၾကည့္ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္မ်ဴိးဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ဘယ္ဘာသာတရားမွာမွ မရွိပါဘူး။ ဒိဂုဏ္မ်ဴိးကုိ ေဂါတမရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ႕တရားေတာ္မွာသာ ေတြ႕နိုင္ပါတယ္………´´။

`` ဘာျဖစ္လို႔ ေဂါတမ ရွင္ေတာ္ဘုရားက လာၾကည့္၊ စမ္းၾကည့္လို႔ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျပာရဲေတာ္မူရသလဲ သူ႕တရားဟာ မွန္ကန္ေၾကာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ သိေတာ္မူလို႔ေပါ့ ၊ ဓမၼဆရာ ႀကီးတို႔ရဲ႕ ခရစ္ေတာ္ဟာ ငါေျပာတာသာ ယံုၾကည္ၾက ၊ ဆင္ေျခမတက္ရဘူးလို႔ ဘာေၾကာင့္ ေျပာခဲ့ ရတာလဲ ၊ အဲဒါစဥ္းစားၾကည့္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ့္တရားကို ကိုယ္တကယ္ ယံုၾကည့္စိတ္ခ်ရင္ ရဲရဲ ႀကီး ဆင္ေျခေပးနုိင္စြမ္း ရွိရမယ္မဟုတ္ပါလား။ သူ႕တရားဟာ ယံုၾကည္ စိတ္ခ်ရျခင္းမရွိဘူး။ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မႈ မရွိဘူးဆိုတာ ဒီအခ်က္ကပဲ ထင္ရွားေနပါၿပီ ……´´၊(ၾသဘာသံႀကီး)။

`` အခုလည္း ဦးပဇင္းေျပာခဲ့သမွ် ေဟာေနသမွ်ႏွင့္ ေျပာလတၱံ႕ေသာ စကားေတြကို ပုဂၢလဓိ႒ာန္စြဲႏွင့္ မွန္တယ္လို႔လည္း မယူဆေစလိုပါ ။ မွားတယ္လို႔လည္း တစ္ဘက္သတ္ ဆံုးျဖတ္ ျခင္းကို အလ်င္စလို မျပဳလုပ္ၾကေစလိုပါ။ ေလာကယုတၱိ သဘာ၀ယုတၱိ ရွိမရွိ စဥ္းစားဆင္ျခင္၊ စံုစမ္း စစ္ေဆးၿပီးေတာ့မွ ယံုၾကည္ေစခ်င္ပါတယ္…..´´။
`` ကဲ……ဒီေတာ့ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း ဦးပဇင္းအက်ဥ္းခ်ဴံးၿပီး ရွင္းရွင္းတင္ျပပါမယ္.။
+ ဗုဒၶဘာသာဆိုသည္မွာ ဘာလဲ ?
+ ဘာကိုရည္မွန္းၿပီး ဗုဒၶဘာသာကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ၾကသလဲ ?
+ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ဟာ ဘာလဲ ?
+ အဲဒီပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔ ဘယ္တရား ၊ ဘယ္အက်င့္မ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ရဲ႕တာ၀န္ျဖစ္သလဲ?
+ ေလာကီအေနျဖင့္ ဘာအက်ဴိးရွိသလဲ ?
+ ေလာကုတၱရာ အေနျဖင့္ ဘယ္လိုျဖစ္သလဲ ?

``အဲဒါေတြကို သိရင္ ဗုဒၶ၀ါဒရ႕ဲ အႏွစ္ခ်ဴပ္ကို သိရွိနိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို သိရင္ပဲ ဗုဒၶ ဘာသာ၊ ဗုဒၶ၀ါဒဟာ ကမၻာမွာ အျမင့္ျမတ္ဆံုးနဲ႕ အမွန္ကန္ဆံုးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားပါလိမ့္ မယ္….´´။

`` ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဟိုလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀၀)ေလာက္ အိႏၵိယနုိင္ငံမွာ အ ေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႕ပြင့္ေပၚခဲ့တဲ့ ဘယ္ဘာသာတရားမွာမွ မရွိတဲ့ သစၥာေလးပါး အမွန္ တရားကို ဆရာမကူ သယမၻဴဥာဏ္ေတာ္နွင့္ မိမိအလိုလို ကုိယ္ေတာ္တိုင္ ထိုးထြင္းသိျမင္ေတာ္မူခဲ့ တဲ့အတြက္ ဗုဒၶအမည့္ ဘြဲ႕ေတာ္ရွိတဲ့ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမေဒသာနာေတာ္ကို ယံု ၾကည္လိုက္နာၿပီး ဆည္းကပ္ခံယူတဲ့ ဘာသာ၀ါဒ ျဖစ္ပါတယ္….´´။

`` သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ရည္မွန္းၿပီးေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ဗုဒၶ၀ါဒကို ဗုဒၶဘာ သာ၀င္ေတြက ဆည္းကပ္ ခံယူျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္..´´။

`` ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ဟာ ၀ဋ္ဒုကၡမွ ေအးၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ပန္းတိုင္ ေရာက္ဖို႔အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက ဗုဒၶေဂါတမ ညြန္ျပဆံုးမေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရား ဓမၼမ်ားကို ကို္ယ့္အားကိုယ္ကိုး ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုုးၾကရမယ္။ အထူးသျဖင့္ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္ျမတ္ တရားကို က်င့္သံုးၾကရမွာက ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္….´´။

`` ဗုဒၶဘာသာဗုဒၶ၀ါဒဟာ ေလာကီေရးရာ တိုးတက္ႀကီးပြားမႈကို မဟန္႔တားသလို ဆုတ္ယုတ္နိမ့္က်မႈကိုလည္း အားမေပးပါဘူး။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ သမၸဒန္ တရား ေလးပါးႏွင့္အညီ က်င့္သံုးၾကမယ္ဆိုရင္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ပဲ လက္ေတြ႕မ်က္ေတြ႕ႀကီးပြား တိုးတက္နုိင္ပါတယ္၊ အဲဒီလို ေလာကီေရးရာမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရင္းနဲ႕ဘဲ ေလာကုတၱရာတရားမ်ား ကုိလည္း က်င့္သံုးသြားနိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို ဆည္းကပ္လိုက္နာရင္ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕လည္း သမဘာဂျဖစ္ၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ေနထိုင္နုိင္ပါတယ္။ လူမ်ဴိးကြဲ ဘာသာကြဲေတြနဲ႕ အတူေနထိုင္ ၀န္မေလးပါဘူး၊ အေထာက္အထား ေဒသနာေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အခ်ိန္မရလို႔ အဲဒါ ေလာက္ပဲတင္ျပရတာပါ …´´။

`` မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္ျမတ္တရားကို က်င့္သံုးပြားမ်ားၿပီး အရာရာကို လကၡဏာေရး ႏွင့္ရႈျမင္တတ္ရင္ မဂ္တရား၊ ဖိုလ္တရားမ်ားကို ရရွိၿပီးေတာ့ ၀ဋ္ဒုကၡၿငိမ္းရာ နိဗၺာနဓါတ္ သႏၲိသုခအလြန္ေအးျမတဲ့ ခ်မ္းသာကို အခု မ်က္ေမွာက္ကာလမွာပင္ ရနုိင္ပါတယ္။ အဲဒါေလာကီေရးႏွင့္ အလြန္ျခားနားတဲ့ ေလာကုတၱရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္…..´´။

`` နည္းနည္းထပ္ၿပီး ရွင္းျပပါ့မယ္၊ ဗုဒၶဘာသာဟာ အနႏၲ၀ါဒ ၊အနႏၲလမ္းစဥ္ ၊ အနႏၲ ေဒသာနာတို႔ကိုပါ အေျခတည္ၿပီး ေပၚေပါက္လာတဲ့ ဘာသာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကမၻာေပၚရွိ ဘယ္ဘာ သာႏွင့္မွ မတူေအာင္ ထူးျခားတဲ့ ဘာသာ၀ါဒႀကီးျဖစ္ပါယ္…..´´။

`` အနႏၲ၀ါဒအရ ဒီေလာကသံုးပါးမွာ ဘာတစ္ခုမွ အစိုးရျခင္းမရွိပါဘူး ၊ မိမိရဲ႕သား သမီး စီးပြားဥစၥာကို မဆိုထားနဲ႔ ၊ မိမိခႏၶာကိုယ္ကုိပင္ အပိုင္စုိးနုိင္ပါ၊ ကိုယ္က မစိုးပိုင္သလို ဘယ္သူဘယ္၀ါကမွလညး စိုးပိုင္နုိင္တဲ့ အခြင့္အလမ္း မရွိပါဘူး ။ အဲဒီမပိုင္စိုးတဲ့ တရားစုတို႔ တည္ ေနရာ မွီရာျဖစ္တဲ့ ဒီသံသရာမွ ကင္းလြတ္ရာသည္သာလွ်င္ ဇာတိ၊ ဇရာ ၊ ဗ်ာဓိ ၊မရဏ ၊ေသာက၊ ပရိေဒ၀ ၊ဒုကၡ ၊ ေဒါမနႆ ၊ဥပါယာသ တို႔ရဲ႕ ကုန္ရာၿငိမ္းရာ ျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္လက္ခံထားၿပိး အားထုတ္တဲ့ ဘာသာျဖစ္ပါတယ္…´´။

`` ဘယ္ဘုရား ၊ ဘယ္iဒၶိပါတ္ရွင္ကမွ် ကယ္တင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ေနတဲ့ ဘာသာမ်ဴိးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အားကိုယ္ ကိုးၿပီး ကိုယ့္ဒုကၡအသီးသီးမွ ခ်ဴပ္ၿငိမ္း ေအာင္ ကိုယ့္ဟာကို အားထုတ္သြားရတဲ့ လုပ္ငန္းသာလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ ဗုဒၶ၀ါဒမွာ ရွိပါတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာမွာ ပုဂၢိဳလ္စြဲ အားထားမႈ မရွိပါဘူူး၊ ဓမၼသက္သက္သာ ရွိပါတယ္၊ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈ သခၤါရတို႔ရဲ႕ ကုန္ရာ ၿငိမ္းရာ အသခၤတ သည္သာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ပန္းတိုင္ျဖစ္ပါတယ္´´။
`` အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာဟာ ဘံုဘ၀ကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တတဲ့ စိတ္နဲ႕ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ လုပ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ ငရဲနဲ႕ေျခာက္လန္႔ထားတဲ့ အတြက္ ေၾကာက္လန္႔ၿပီးေတာ့ အကု သိုလ္ကို ေရွာင္တာမ်ဴိး မဟုတ္ပါဘူး၊ ဧကန္အမွန္အားျဖင့္ မလုပ္ထိုက္တဲ့ အလုပ္ပဲ ၊ မက်ဴးလြန္ ထိုက္တဲ့ အမႈကိစၥပဲလို႔ ကုိယ္တိုင္ သံုးသပ္နားလည္ၿပီး အကုသိုလ္မလုပ္တာ အကုသိုလ္ကို ေရွာင္ ၾကဥ္တာဟာ ဗုဒၶဘာသာအစစ္အမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ငရဲႏွင့္ေျခာက္လန္႔လို႔ ေၾကာက္ၿပီးေတာ့ မလုပ္ပဲ ေရွာက္ၾကဥ္တယ္ဆို မူမွန္တဲ့ ေရွာင္ၾကဥ္မႈမ်ဴိး မဟုတ္ပါ ။ ေၾကာက္လို႔သာ ေရွာင္ၾကဥ္မႈမ်ဴိး ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီသီလမ်ဴိးဟာ ဗုဒၶဘာသာက လက္ခံတဲ့ သီလာသေဘာမ်ဴိး မဟုတ္ပါဘူ´´။

`` အဲဒီလို ငရဲကိုေၾကာက္ၿပီး ေရွာင္ၾကဥ္ေနတဲ့သူဟာ ငရဲႏွင့္သာ ေျခာက္လန္႔ မခံရ လွ်င္ ငရဲမႀကီးဘူးဆိုရင္ လုပ္မယ့္သေဘာမ်ဴိး ျဖစ္မေနေပဘူးလား``။

`` ဒါေၾကာင့္ ငရဲကို ေၾကာက္လို႔ ေရွာင္ၾကဥ္ေနသူနဲ႔ ငရဲေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ မလုပ္အပ္တဲ့ တရား၊ မက်ဴးလြန္ထိုက္တဲ့ တရားလို႔ သေဘာေပါက္ၿပီး ေရွာင္ၾကဥ္သူတို႔ဟာ အလြန္ပဲျခားနားလွပါ တယ္။ ဗုဒၶဘာသာက မလုပ္အပ္တဲ့အရာကို စာနာေထာက္ထားၿပီး ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းကိုသာ သီလအ ျဖစ္ လက္ခံပါတယ္။ ထိုနည္းတူစြာပဲ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳတဲ့ေနရာမွာလည္း ၀ဋ္သံုးပါး သံသရာက လြတ္ေျမာက္လိုတဲ့ ဆႏၵႏွင့္ သန္႔စင္စြာ ျပဳလုပ္တဲ့ ။ အားထုတ္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ဴိးကိုသာ ဗုဒၶ ဘာသာက လက္ခံပါတယ္``။

`` ဘံုဘ၀ကို ခံစားစံစားျခင္လို႔ လာဘ္ထိုးပသတဲ့ ပူေဇာ္တဲ့အေနႏွင့္ လာဘ္ထိုးပသပူ ေဇာ္တဲ့ အေနနဲ႕ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳျခင္းဟာ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဆိုင္တဲ့တရားစုမွ ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ေစတနာမ်ဴိးမဟုတ္ပါဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနဲ႕ ေဘးဘယာကို ငွဲ႕ၿပီးေတာ့ ျပဳလုပ္တဲ့ အလုပ္မ်ဴိးျဖစ္တဲ့ အတြက္ ရိုးသားသန္႔စင္မႈနဲ႕ ကင္းလြတ္ျခားနားလွပါသည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွာ အကူအညီလို ေနလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေထာက္ထားစာနာတဲ့ စိတ္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားဘဲ ၊ ျပဳလုပ္တဲ့ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈဟာ အလြန္ျဖဴစင္သလို ေၾကာက္လန္႔၍မဟုတ္ဘဲ မလုပ္ထိုက္လို႔ ေရွာင္ၾကဥ္တာဟာ မြန္ ျမတ္တဲ့ ကုိယ္က်င့္တရား သိကၡာသီလစစ္သီလမွန္ ျဖစ္ပါတယ္´´

``အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲ ? ´´

``ဗုဒၶဘာသာဟာ ကိုယ့္စီးပြားႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ေမွ်ာ္မွန္းျခင္း ကင္းမဲ့ၿပီး ေစတနာသဒၶါသက္ သက္နဲ႕သာ ဒီေလာကရဲ႕ ေကာင္းမႈဆိုးမႈတို႔ကို ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္တဲ့ အနႏၲ၀ါဒေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရဲ႕ အနႏၲ၀ါဒနဲ႕ အလြန္ျခားနားဆန္႔က်င္တဲ့ ၀ါးကေတာ့ လူေတြကို ျဖဴစင္တဲ့ ေစတနာမွ ကင္းလြတ္ေစေသာ ေျခာက္လန္႔မႈ ေမွ်ာ္မွန္း၍ ေတာင့္တေစမႈ အစရွိေသာ မႈိင္းမ်ားႏွင့္ အၿမဲတမ္း တိုက္ထားတဲ့ အတၱ၀ါဒသာျဖစ္ပါတယ္``။

`` ဦးပဇင္ အခုေျပာတာေတြဟာ ပုဂၢလဓိ႒ာန္စြဲနဲ႕ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးပဇင္းေျပာ တာေတြကို ေလာကယုတၱိ သဘာ၀ယုတၱိ ရွိ/မရွိ ကို္ယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ ပရိသတ္မ်ား စဥ္းစားဆင္ျခင္ သုံုးသပ္ၾကဖို႔ တင္ျပရျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္´´။

`` ယခုလို ယွဥ္ၿပိဳင္ေျပာရေတာ့ ဦးပဇင္းအေနနဲ႕ နုိင္ရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး အေၾကာင္းႏွင့္အ က်ဴိးမစပ္တဲ့ စကားေတြ၊ အဓိပၸါယ္ကင္းမဲ့တဲ့ သေဘာထားေတြကို ဦးပဇင္းမေျပာပါဘူး။ ဦးပဇင္းတို႔ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားဟာ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ စကားမ်ဴိးေတြကို တရားသေဘာႏွင့္ လက္ခံယံုၾကည္တာ မ်ဴိးမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ့္ သဘာ၀ႏွင့္ ကိုက္ညီမွသာ ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ မူလဗုဒၶေဂါတမဘုရားဟာ တ ရားေတာ္ အျဖစ္ ေဟာပါတယ္။ ေျပာခဲ့ပါတယ္´´။

``အဲ……. ဒါေပမဲ့ ဘုရားေဟာမဟုတ္ပဲနဲ႕ ဘုရားေဟာဆိုၿပီး ေနာက္ေရးတဲ့ က်မ္းမ်ားမွာ ပါတာေတြ ရွိသေပါ့ေလ။ ျဗဟၼဏ၀ါဒီေတြးက ထိုးသြင္းထားတာေတြ လည္း ရွိပါတယ္။ ဒါမ်ဴိးေတြ ကေတာ့ ဦးပဇင္းတို႔ ဗုဒၶဘာသာက်မ္းမ်ားမွာသာ မဟုတ္ပါဘူး။ ခရစ္ယာန္က်မ္းေတြမွာလည္း ေနာက္စာေရးဆရာမ်ား ေရးတဲ့က်မ္းေတြ ေနာက္ေပၚလက္သစ္အာေဘာ္ေတြ အမ်ဴိးမ်ဴိးတိုးပြားလာ ၾကတာကု ိ ဒီမွာေရာက္ေနၾကတဲ့ ဓမၼဆရာႀကီးမ်ားလည္း သိၾကၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ မနက္ကလည္း ဦးပ ဇင္း ေျပာသင့္သေလာက္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အခုနည္းနည္းထပ္ၿပီး ေျပာပါဦးမယ္´´။

`` ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ဓမၼက်မ္းစာႏွင့္တကြ မူလခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ေမတၱာနဲ႕ ဆန္႔က်င္ တဲ့ က်မ္းမ်ား ေပၚလာသလဲဆိုရင္ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၂၃၃ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ န၀မေျမာက္ (ပုပ္ရဟန္း မင္းႀကီး ``ဂရီေဂၚရိ´´လက္ထက္မွာ `အင္န္ကြီဇီးရွင္း´) ဆိုတဲ့ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒႀကီးကို ထာ၀ရဘုရား အလိုေတာ္က် ဆိုၿပီး ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ပါတယ္´´။

` အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ဥေရာပနိုင္ငံအားလံုမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ဘုရင္ေတြ ၊ အာဏာပို္င္ေတြ ဆို တာကလည္း ရိုမန္ကစ္သလစ္ဂုိဏ္း၀င္ေတြဆိုေတာ့ နာယက ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးရဲ႕အမိန္႔ကို အားလံုးပဲ လိုက္နာရိုေသခဲ့ၾကရပါတယ္´´။

`` အဲဒီတြင္ပဲ ပုပ္ရဟန္းမင္းရဲ႕ အမိန္႔အရ ဘာသာေရး ဘန္းျပၿပီး ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီးေတြ ဟာ သက္ဦးဆန္ပိုင္ ဘုရာသဖြယ္ ဥေရာပလူသားေလာကႀကီးကို အေတာ္ပဲ ရက္ရက္စက္စက္ ကိုယ္က်ဴိးရွာသြားၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္´´။

``အဲ….ခုနင္က (အင္န္ကြီဇီးရွင္း) ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ဘာလည္းဆိုရင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို မယံုၾကည္တဲ့ အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာကို ေျပာတဲ့လူကို အျပစ္ဒါဏ္ေပးမယ္၊ ဒီလို အျပစ္ေပးရံုတင္ မကဘူး ၊ ေနာက္ဘ၀မွာ လည္း ငရဲက မတက္ရေအာင္ ဒါဏ္ခတ္ခံရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္´´။

`` ဒီေတာ့ ဘာေတြျဖစ္သလဲဆိုရင္ ပုပ္ရဟန္းမင္းရဲ႕ အမိန္႔အရဆိုၿပီး ခရစ္ယာန္ဘာသာ ကို မယံုၾကည့္တဲ့ လူ့ေတြကို ႏွိ္ပ္စက္လိုက္ၾကတာ ျပင္သစ္နုိင္ငံ အေနာက္ေတာင္ပို္င္းမွာ ရွိတဲ့ (လန္၀ူးေဒၚ)နယ္က(အဲလ္ဘီးရွား) လူမ်ဴိးေတြမွာ ဆိုရင္ မိန္းမ ေယာကၤ်ား ႏို႕စို႕ကေလးပါမက်န္ မီး ေလာင္တိုက္သြင္းၿပီး အသတ္အျဖတ္ေတြ ခံၾကရပါတယ္´´။

`` အဲဒါ ဦးပဇင္းက အရမ္းေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဥေရာပရာဇ၀င္က အခုိင္အမာ ေျပာတာ ပါ မယံရင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာနွင့္ ဥေရာပသမိုင္းစဥ္ကို ဖတ္ၾကည့္ပါ ၊ အခု ဒီဓမၼဆရာႀကီးေတြ ျငင္းၾကမလား ၊ ျငင္းနုိင္ရင္ျငင္းပါ ၊ မနက္က ဓမၼဆရာႀကီး ဦးသာဒင္က ေျပာသြားတယ္၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ဓမၼက်မ္းစာေတြက လူသားေလာကႀကီးရဲ႕ ေကာင္းစားေရးနဲ႕ တမလြန္ေကာင္းကင္ဘံုးေကာင္းစား ေရးေတြကို ေမတၱာဆိုတဲ့ ႀကီးမားေသာ ကရုဏာႀကီးနဲ႕ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဘာသာျဖစ္လို႔ အလြန္ေကာင္းပါတယ္လို႔ ေျပာသြားပါတယ္´´။

`` ဒီဓမၼဆရာႀကီးေတြလည္း တစ္ေန႔ ဒီလိုမ်ား (အင္န္ကြီဇီးရွင္း) ဥပေဒႀကီးကို ျမန္မာၿပည္ မွာ လုပ္ဦးမွာလား မေျပာတတ္ပါဘူး´´။

`` ဦးပဇင္းတို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြေတာ့ အကုန္ေသၾကရမွာပဲ ထင္တယ္။ ဒိ႒စစ္ေဆးပံု၊ အျပစ္ေပးပံုေတြကလည္း ရာဇ၀င္သမိုင္းမွာ အလြန္ပဲၾကမး္လွပါတယ္။ ဒါေတြကို အထူးမေျပာ ေတာ့ပါဘူး စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ (ခ်က္ကိုစလိုေဘးကီးယား)မွာဆိုရင္ ခရစ္ယာန္ေတြ ကိုထၿပီး ပုန္ကန္လိုက္တာ ဥေရာပတစ္ခြင္လံုး အေတာ္ပဲ ကူးစက္သြားလို႕ စစ္ႀကီးေတြ ျဖစ္လိုက္ၾကတာ အၾကာႀကီးပါပဲ ´´။

`` ေသလိုက္ၾကတာေတြလဲ မနည္းပါဘူး။ ဒါဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေစတနာနဲ႔ ယံုၾကည္ ခ်က္ကို လက္မခံဘဲ ၊ အတင္းယံုၾကည့္ေအာင္ျပဳလုပ္တဲ့ အဓမၼစနစ္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္´´။

`` အဲဒီ ပြဲေတြမွာ ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ အမိန္႔နဲ႕ အရွင္လတ္လတ္ မီးရိႈ႕ၿပီးသတ္ပံု ကို ေျပာရရင္ ေဟာဒီပရသတ္ႀကီး ၾကက္သီးထေလာက္ပါတယ္။ လူေပါင္းသန္းႏွင့္ခ်ီၿပီး အသက္ ေတြ စြန္႔ခဲ့ရတယ္ ၊ ေနာက္ပို္င္းမွာ လူေတြကုိ ဒီနည္းနွင့္ လုပ္လို႔မရမွန္း သိလာေတာ့မွ က်မ္းေတြကို တမ်ဴးိတဖံု ေျပာင္းလဲၿပီး (မာတင္လူသာ) အစရွိတဲ့ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ေရးၾကၿပီး အသစ္ျပန္လုပ္ၾကတယ္´´။

`` ဒါေတာင္ (မာတင္လူသာ)ကို ရိုမန္ကက္သလစ္ေတြက ဒိ႒ိ စာရင္းထဲ ထည့္လိုက္ၾက ေသးတယ္။ လူထူေတြက ေတာင့္ၿပီး ခံေပးလိုက္လို႕သာ အခု (လူသာရင္း) ဂိုဏ္းႀကီးအျဖစ္နဲ႕ ခရစ္ယာန္ဘာသာႀကီး အျဖစ္နဲ႕ ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာႀကီးတစ္ရပ္ ရပ္တည္ေနနိုင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္´´။

`` ဒါဟာ က်မ္းျပဳဆရာေတြက ခရစ္ယာန္က်မ္းေတြကို ကိုယ္က်ဴိးၾကည့္ၿပီး ေလာဘေဇာ နဲ႔ ထင္ရာေတြကုိ ဘုရားေဟာလုပ္ေရးၾကလို႕ (အင္န္ကြီဇီးရွင္း) ျဖစ္ေပၚလာၾကရတာပဲ ။အဲ… ဦးပဇင္းတို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာလည္း နည္းနည္းပါးပါး ကင္းေတာ့မကင္းပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္အထိ ရက္ရက္စက္စက္ ျဖစ္ေစတဲ့ က်မ္းမ်ဴိးမပါပါဘူး၊ ဦးပဇင္း အတိအလင္း ေျပာရဲပါတယ္´´။

`` အခု ဓမၼဆရာႀကီးမ်ားလည္း ဘုန္းႀကီးစာေတြ သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ ပေဂးႀကီး ေတြပဲ ။ သူတို႔လည္း အဲဒါေတြ သိလွ်က္နဲ႕ ခရစ္ယာန္ ျဖစ္မယ့္ျဖစ္သြားရတာနဲ႔တူပါတယ္။ ခရစ္ယန္(အင္န္ကြီဇီးရွင္း)ဥပေဒေလာက္ ရက္စက္တဲ့ ဥပေဒမ်ဴိး ဦးပဇင္းတို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ မရွိပါဘူး ၊ ဒါကိ သူတို႔လည္း သိၾကပါတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္လဲ ဆရာႀကီးတို႔ မွန္တာကို ၀န္ခံၾကစတမ္း ဆိုရင္ ဆရာႀကီးတို႔ရဲ႕ ခရစ္ယာန္က်မ္းမ်ားနဲ႕ ဗုဒၶဘာသာဘက္က က်မ္းေတြကို အၾကမ္းအရမ္း ျခင္း ၿပိဳင္ၾကရင္ ဗုဒၶဘာသာက ရႈံးမယ္ဆိုတာ ဆရာႀကီးတို႔ သိတယ္မဟုတ္လား´´။

`` ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာႀကီးမ်ားကို ဦးပဇင္းအထူးေမတၱာရပ္ခံ လိုတာကေတာ့ မိမိတို႔ကိုယ္ ပို္င္ဦးေႏွာက္ကို အသံုးျပဳၾကပါ ၊ ယုတၱိ ရွိ/မရွိ စဥ္းစားၾကပါ။ မ်က္ကမ္းယံုမ်ဴးိ ၊ မ်က္ကမ္းေနာက္ လိုက္မ်ဴိးေတာ့ မျဖစ္ၾကပါေစနဲ႔ ၊ အေၾကာင္းအက်ဴိးဆက္စပ္မႈ ၊ ယုတၱိ ရွိ/မရွိ ဆင္ျခင္ၾကပါ၊ (ဘလိုင္းဖိတ္သ္) ဆိုတဲ့ အကမ္းယံု အရမ္းယံုကို စြန္႔ပစ္ၾကပါ၊ စဥ္းစားဥာဏ္ရွိသူတိုင္းဟာ ယုတၱိကင္းတာကို ပယ္ၿပီး ယုတၱိရွိတာကိုသာ ယံုၾကည့္ၾကပါတယ္။ လိုက္နာလက္ခံ က်င့္သံုးၾကပါ တယ္။ ဦးပဇင္းက ဗုဒၶဘာသာကို ယံုပါလို႔ မဆိုလိုပါဘူး ။ သဘာ၀က်က် ဟုတ္ထိုက္မဟုတ္ထိုက္ စဥ္းစားၾကဖို႔ လိုပါတယ္´´။

`` ကဲ … ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း တင္ျပၿပီးတဲ့ေနာက္ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ သမၼာက်မ္းစာေတြ ယုတၱိ ရွိ /မရွိ ၾကည့္ၾကရေအာင္´´။
` မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းအပါအ၀င္ (ကမၻာဦးက်မ္း)အရ ဒီကမၻာႀကီးကို ခရစ္မေပၚမွီ ၄၀၀၄ ခုႏွစ္မွ ထာ၀ရဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကဲ…..အဲဒါကို စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္……..အဲဒီခုႏွစ္ႏွင့္ အခုခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၉၃၆ ခုုကို ေပါင္းထည့္လိုက္ ေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၅၉၄၀ သာ ဒီကမၻာရဲ႕ သက္တန္းရွိေတာ့တယ္ ။ အဲဒီေတာ့…….. ဒီစကားဟာ ဘယ္ေလာက္မွန္သလဲဆိုတာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကစို႔ အခုေခတ္ေပၚ ေလာကဓတ္ပညာျဖင့္ မ်ားစြာ ဆန္႔က်င္ကြာျခားေနပါတယ္ (ဂ်ီဟိုေလာဂ်စ္)ေခၚတဲ့ ေလာကဓါတ္ပညာ ပထ၀ီ ေဗဒဆရာမ်ားက ေတာ့ ဒိီကမၻာရဲ႕ အသက္ဟာ အဓြန႔္ရွည္လွၿပီတဲ့ ၊ အီဂ်စ္ျပည္က (မန္မီ) လို႔ေခၚတဲ့ ေဆးျဖင့္ျပဳလုပ္ စီရင္ထားတဲ့ လူအေလာင္းေကာင္း ေျခာက္မ်ားဟာ ႏွစ္ေပါင္း ခုႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ႏွင့္ ရွစ္ေထာင္ရွိၿပီ လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ အနည္းဆံုး ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္ၿပီလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ (အီလူရင္းန္) လို႔ ေခၚတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားတဲ့ အသက္ဟာ ႏွစ္ေပါင္း ငါးသန္းေက်ာ္ရွိၿပီလုိ႔ ပထ၀ီေဗဒ ပညာ ရွင္မ်ားက တသံတည္း ယူဆဆံုးျဖတ္ထားၾကပါတယ္´´။

`` ကဲ….ဒီေတာ့ကာ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ကမၻာဦးက်မ္းကလာတဲ့ စကားဟာ စဥ္းစားဖို႔ မလို ေပဘူးလား။ စဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါ ယုတၱိကင္းမဲ့ေနတာကို ေတြ႕ရၿပီမဟုတ္လား။ ကမၻာဦးက်မ္းရဲ႕ အဆိုကို ခရစ္ယာန္ ေလာကဓါတ္သိပၸံဆရာႀကီးမ်ားက ေတာင္ အတည္မျပဳနုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနၾကၿပီ မဟုတ္လား´´။

`` ၿပီးေတာ့ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ထာ၀ရဘုရားဟာ ကမၻာေဟာင္းကိုသာ ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္၊ ကမၻာသစ္ျဖစ္တဲ့ ေတာင္အေမရိကတုိက္ႏွင့္ ေျမာက္အေမရိကတိုက္တို႔ကို ဖန္ဆင္းခဲ့ပံုမရဘူး။ ဘာ ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကမၻာသစ္အေၾကာင္း ဓမၼာ့ေဟာင္း ဓမၼာ့သစ္က်မ္း ႏွစ္က်မ္းလံုးမွာ အရိပ္အ ျမြက္မွ်ေတာင္ မပါဘဲကိုး။ ပါတယ္ဆိုရင္ အေထာက္အထားတိတိက်က် ျပပါ ။ ဒါ ဦးပဇင္းက ဘလိုင္း ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ေဟာဒီမွာ ဓမၼေဟာင္းေရာ ဓမၼသစ္ေရာ အားလံုးရွိပါတယ္။ ဘယ္အခန္းမွာ ပါတယ္ဆိုတာ ၊ ျပနုိင္ရင္ ဦးပဇင္းက ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ဘို႔ အသင့္ပါပဲ´´။

``အေမရိကတိုက္ကို ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၄၀၀ေက်ာ္ေရာက္ပါမွ စပိန္လူမ်ဴိး (ခရစ္တိုဖာ ကုိလံ ဘတ္)က သြားၿပီးေတြ႕တယ္ မဟုတ္လား ။ ဓမၼာ့ေဟာင္းက်မ္းေတြ အလိုကေတာ့ အခုထိ ဘယ္သူ မွ သိနုိင္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး။ ထာ၀ရဘုရားသခင္ဟာ သူ႕ရဲ႕အခ်စ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ iသေရလ (ဂ်ဴး) လူမ်ဴိးတို႔ကို အီဂ်စ္ဘုရင္ (ဖာရို) လက္ေအာက္မွ ကယ္တင္ၿပီး (ပါလိစတိန)ပါ လက္စ္တိုင္းကို ပို႔မယ့္အစား အဲဒီဘုရင္ မလိုက္နိုင္တဲ့ ဟိုသမုဒၵရာ တစ္ဘက္ကမ္းက ေဘးကင္း ရန္ကင္းျဖစ္တဲ့ အေမရိကတိုက္ကိုမ်ား သြားပို႔လိုက္ဖို႔ မေကာင္းေပဘူးလား။ သူဖန္ဆင္းတဲ့ ကမၻာဆိုရင္ အေမရိကဟာ အလြန္သဘာ၀ ပစၥည္းေပါမ်ားၿပီး က်ယ္ျပန္႔တဲ့ နုိင္ငံႀကီး မဟုတ္လား။ အဲဒါကို မလုပ္ခဲ့တာကို ေထာက္ျခင္းအားျဖင့္ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ ဖန္ဆင္းပံုဟာ ေနရာမက်ေသးပါ ဘူး ၊ မျပည့္စံုဘူးလို႔ဘဲ ဆိုရမွာေပါ့ ၊ ၿပီးေတာ့ ဦးပဇင္းရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ခရစ္ယာန္ ဓမၼ ဆရာမ်ားက ဖန္ဆင္းပံုကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဲဒီ ထာ၀ရဘုရား ဖန္ဆင္းပံုကလည္း ေတာ္ေတာ္ ပဲ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနျပန္တယ္´´
ေက်ာက္ကြင္း အေရးေတာ္ပုံ ``ေက်ာက္ကြင္း၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ´´ part(3)

``ဘာလဲ……. ဖန္ဆင္းတယ္ ၊ ဖန္ဆင္းတယ္နဲ႕ တကယ္ပဲ ဖန္ဆင္းတယ္ထားပါေတာ့၊ အဲဒီလို ဖန္ဆင္းတဲ့ ေနရာမွာ အစီအစဥ္မတဲ့တာေတြ ေျပာပါရေစ ၊ အာဃာတသေဘာ မဟုတ္ပါ ဘူး ၊ သဘာ၀ယုတၱိအတြက္ပါ´´။

`` ပထမေန႔မွာ ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းတယ္၊ ဒုတိယေန႔က်ေတာ့ မိုးမ်က္ ႏွာက်က္ျဖစ္ေစ ၊ ေရႏွင့္ေရျခင္း ျခားနားေစဆိုတဲ့ စကား မိန္႔ၾကားၿပီး။ တတိယေန႔မွာ သစ္ပင္အမ်ဴိး မ်ဴိးကို ဖန္ဆင္းတယ္ ၊ စတုတၳေန႔မွာ ေနကို ဖန္ဆင္းတယ္ ၊ အဲဒါ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း ထဲမွာ ပါတဲ့ အတိုင္းပဲ ၊ အဲဒီအထဲမွာ ေနကို မဖန္ဆင္းမွီ သစ္ပင္အမ်ဴိးမ်ဴိးဖန္ဆင္းတယ္ဆိုတာ ဆန္းမေနဘူးဘား ၊ ျဖစ္နုိင္မျဖစ္နုိင္စဥ္းစားၾကပါ ၊ သစ္ပင္မ်ားဟာ ေနရဲ႕အလင္းေရာင္ကို မရဘဲ မ ရွင္သန္နုိင္ဘူးဆိုတာကို ေဟာဒီ ပရသတ္ထဲက ေတာင္သူလယ္သမားတိုင္း သိပါတယ္။ ယခုကာ လ ေလာကဓတ္ဆရာေတြကလည္း ခ်က္ျခင္းလက္ေတြ႕ျပနုိင္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ကာ မိတ္ေဆြတို႔ ထာ၀ရာဘုရားဟာ ဒီအစီအစဥ္မွ နားမလည္ရာ မေရာက္ေပဘူးလား၊ စဥ္းစားၾကပါ ၊ ၿပီးေတာ့ ေနမ ရွိဘဲႏွင့္ အလင္းေရာင္ကို ဖန္ဆင္းတယ္တဲ့ ၊ ၿပီးေတာ့ သစ္ပင္ျမက္ပင္မ်ား ရွဴရႈိက္ဖို႔ ေအာက္ဆီဂ်င္ +နုိက္ႀတဳိဂ်င္ဓတ္မ်ားကိုလည္း မဖန္ဆင္းခဲ့ဘူး ၊ ယခုေျပာရတာက မိတ္ေဆြတို႔ စဥ္းစားၾကဖို႔သာ ေျပာရတာပါ အျပစ္ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး ´´။

``ေနာက္တတိယအခ်က္က ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ ပုံသ႑ာန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼဆရာတစ္ ေယာက္က ထာ၀ရဘုရားဟာ ပံုသ႑န္မရွိ ေဂါတမဘုရားမွာသာ ပံုသ႑န္ရွာလို႔ရတယ္လုိ႔ ဆို သြားပါတယ္၊ ထာ၀ရဘုရားဟာ ၀ိညဥ္ေတာ္သက္သက္ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့ ၊ ဒီမိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ သာ မဟုတ္ပါဘူး။ ခရစ္ယာန္တိုင္း အဲဒါကိုပဲ ေျပာေလ့ေျပာထရွိၾကတယ္။ ၀ိညဥ္ေတာ္သက္သက္ သာရွိတဲ့ ထာ၀ရဘုရားကို ဟုတ္မဟုတ္ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါစို႔´´။

`` ကမၻာဦးက်မ္းမွာ ဆိုထားတာက (အာဒန္ႏွင့္ဧ၀) ဟာ မိတ္ေဆြတို႔ ေျပာတဲ့ ထာ၀ရ ဘုရားကို ျမင္ဖူးၾကသတဲ့ ၊ (ေနာဧ)ဟာလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ရသတဲ့ ၊ (ရာကုတ္)ကေတာ့ ျမင္ ယံုတင္မကဘူး ၊ထာ၀ရႏွင့္နပန္းေတာင္ခ်ၾကေသးတယ္။ မိုးလင္းခါနီးက်ေတာ့ ထာ၀ရဘုရားက လြတ္ခိုင္းတာကို မလြတ္တာနဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတာ္သက္သက္ ရွိတဲ့ ထာ၀ရဘုရားက လက္သီးႏွင့္ ထိုး လိုက္လို႔ ေပါင္က်ဴိးသြားေသးသတဲ့ ၊ ကဲ…. အဲဒါ ၀ိညာဥ္သက္သက္ ထာ၀ရဘုရားမွာ လက္သီး ဘယ္ကရသလဲ စဥ္းစားၾကပါ ´´။

`` အီဘရာဟင္ ဆိုတဲ့လူက သူလည္း ေတြ႕ဖူးပါသတဲ့ ၊ ဒါတင္မက တစ္ေန႔မွာ ထာ၀ရ ဘုရားဟာ အီဘရာဟင္အိမ္ကို လာၿပီးေတာ့ ညစာေတာင္ စားသြားပါေသးသတဲ့ ၊ ေမာေရွက လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ရတဲ့ လူပဲ ၊ အဲဒီေတာ့ ဓမၼက်မ္းက ထာ၀ရဘုရားကို ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးသူ ငါး ေယာက္ ရွိမေနေပဘူးလား ၊ ဒီလိုဆိုရင္ ၀ိညာဥ္သက္သက္ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိ မစဥ္းစား ထိုက္ဘူးလား ၊ စဥ္းစားၾကပါ အရမ္းမယံုၾကပါနဲ႕´´။

`` ၿပီးေတာ့ နာမ္၀ိညာဥ္သက္သက္ျဖစ္လို႔ ပံုသ႑ာန္မရွိဘူးတဲ့ အဲဒါသိရဲ႕သားနဲ႕ တ မင္သက္သက္ေျပာတာ ၊ သူတို႔ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ ပုံ႑ာန္ကို ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွာ ပါတဲ့အတိုင္း ေျပာ ရမွာ နည္းနည္း ရွက္တာနဲ႔တူတယ္လို႔႔ ယူဆနိုင္စရာ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိရဲ႕သားနဲ႕တမင္ သက္သက္ဖံုးထားတာလို႔ ဆိုရမွာပဲ ´´ ။

`` ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့…..ဗ်ာဒိတ္ေတာ္က်မ္း အခန္း(၁)၊အပိုဒ္(၁၄-၁၅-၁၆)မွာ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ပံုသ႑ာန္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဖၚျပထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခန္း(၅)အပိုဒ္(၆)မွာ လည္း ပါပါေသးတယ္ ´´။

`` အဲဒီက်မ္းအရဆိုရင္ ထာ၀ရဘုရားရ႕ဲ ပုံသ႑ာန္ဟာ ေခါင္းေမြးက ႏွင္းကဲ့သို႔ ျဖဴတယ္။ မ်က္လံုးက မီးေရာင္ကဲ့သို႔ ေတာက္ပတယ္။ ေျခေထာက္က မီးရဲရဲ ဖုတ္ထားတဲ့ ေၾကးနီ၀ါတဲ့တူ တယ္။ ညာဘက္လက္က ၾကယ္(၇)လံုးကုိ ကိုင္ထားတယ္။ ပါးစပ္မွာ ႏွစ္ဘက္သြား ဓါးရွည္ႀကီးႏွစ္ ေခ်ာင္း ထြက္ေနတယ္ ၊ ဦးခ်ဴိ (၇)ေခ်ာင္း ရွိတယ္။ မ်က္လံုး(၇)လံုး ရွိတယ္။ အဲဒါ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ ပုံပါပဲ ၊ အခုေနမ်ား အဲဒီပံု ရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုမ်ား ေတြ႕ရင္ မိတ္ေဆြျဖစ္တဲ့ ဓမၼဆရာေတြ အရင္ေျပးၾကလိမ့္မယ္ထင္တယ္။ ဦးပဇင္းကေတာ့ ၾကည့္ခ်င္တာနဲ႕ မေျပးပါဘူး ။ ဘယ့္ႏွယ္လဲ ဆရာႀကီး ဦးသာဒင္ .. ဆရာရႈတ္ခ်သြားတဲ့ ေဂါတမဘုရားရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ႀကီး (၃၂)ပါး၊ လကၡာ ေတာ္ငယ္ (၈၀)ဆုိတဲ့ ပံုအဆင္းေတာ္နဲ႕ ဘယ္လိုကြာျခားတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ၿပီမဟုတ္လား ´´ ။

`` စုတၳအခ်က္က ထာ၀ရဘုရား ေနတဲ့အရပ္ပါ ၊ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ေနရာႏွင့္ ပတ္သက္ လို႔ မိတ္ေဆြ ဓမၼဆရာတို႕က မေျပာခဲ့ဘူး။ မေျပာခဲ့ၾကတာကေတာ့ မသိၾကလို႔နဲ႕ တူပါတယ္။ မိတ္ေဆြတို႔ မသိေသးရင္ ဦးပဇင္းကပဲ ေျပာျပရေသးတာေပါ့ ။ ထာ၀ရဘုရားဟာ တန္ခိုးအႀကီးဆံုး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္မွာ အလွဆံုး အေတာက္ပဆံုးျဖစ္တဲ့ ေျမာက္ဘက္ေကာင္းကင္ မွာ ရွိတဲ့ (အိုရီယင္) လို႔ေခၚတဲ့ ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္ရဲ႕ အလယ္ဗဟိုမွာ ေနသတဲ့ ၊ အဲဒါဟာ ဦးပဇင္းအ ရမ္းေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး ။ (လူးကပ္စ္အာရိဒ္) ေရးတဲ့ (အက္စ္ထရြန္ေနာ္မီအင္န္ဘိုင္ဘယ္လ္)လို႔ ေခၚတဲ့ ေနကၡတၱေဗဒႏွင့္ သမၼာက်မ္းစာဆိုတဲ့ စာအုပ္ ၊ (ေဂါ့ ဒ္စ္ လင္း ပေလ့စ္ ) ဆိုတဲ့ အခန္းမွာ ပါပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ထာ၀ရဘုရားနဲ႕ ေနရာ ထင္ရွားသြားျပန္တာေပါ့ေလ ၊ အဲဒီစာအုပ္ကို ခရစ္ ယာန္ဓမၼ မိတ္ေဆြမ်ား ၀ယ္ၿပီး ဖတ္ၾကပါ။ အေမရိကန္ျပည္၊ ကာလီဖိုးနီးယား က ထုတ္ေ၀ပါတယ္၊ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကိုေတာ့ ေဟာဒီ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ ေနရာကို မေျပာတတ္တဲ့ ဓမၼဆရာေတြက ေက်း ဇူးအမ်ားႀကီးတင္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ မိတ္ေဆြတို႔ေျပာၾကတဲ့ အတိုင္းသာဆိုရင္ မိတ္ေဆြတို႔ အင္မ တန္ အထြဋ္အျမတ္ထားတဲ့ ထာ၀ရဘုရားမွာ ေနစရာ ေနရာမရွိေသးဘဲ ၊ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ အေျခအေနမဲ့ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္ ´´။

`` ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ ထာ၀ရရဲ႕ သေဘာထား ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဘက္က မိတ္ေဆြ ဓမၼဆရာတို႔က ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ အေၾကာင္းကို အေကာင္းခ်ီးပဲ ေျပာခ်င္ၾကပါတယ္။ ထာ၀ရဘုရား ရဲ႕ မေကာင္းေၾကာင္းကိုေတာ့ ဓမၼေဟာင္း ဓမၼသစ္ ႏွစ္က်မ္းလံုးမွာပါ ေတြ႕ျမင္ေနရပါလွ်က္နဲ႕ တ မင္ေရွာင္ကြင္းၿပီး ေျပာသြားၾကပါတယ္။ မိတ္ေဆြတို႔က မေျပာၾကဘဲ ဖံုးကြယ္ထားၾကေလေတာ့ ။ ဦးပဇင္းက လွစ္ဟၿပီး ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ မေကာင္းပံုေတြကို ေျပာျပပါဦးမယ္ ´´။

`` ဦးပဇင္းလည္း မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ထာ၀ရဟာ ဘုရားဆိုေတာ့ အေကာင္းခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေစလိုတဲ့ ေစတနာထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမၼာက်မ္းစာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ က်ေတာ့မွ ဘုရားနဲ႕ အံမကိုက္တဲ့ မေကာင္းတာေတြပါတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါက ဦးပဇင္း ေျပာတာမဟုတ္ပါ ဘူး ။ သူတို႔ သမၼာက်မ္းစာအတိုင္းေျပာရတာပါ ။ ဒါလည္း ထာ၀ရဘုရားကိုယ္တိုင္က ရိုးရိုးသား သား ၀န္ခံသြားတာလို႔ ဆိုပါတယ္ ´´။
`` (ငါဟာ ျငဴစူေသာ ဘုရားျဖစ္တယ္ )လို႔ ထာ၀ရကိုယ္တိုင္ တရားေဟာရာက်မ္း၊ ၄း၂၄ ၌ ေျပာခ့ဲေၾကာင္း ဓမၼသစ္က်မ္းမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ခါ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း ၊ တရားေဟာရာ က်မ္း ၇း၁၀ မွာလည္း (ကိုယ္ေတာ္ကို မုန္းေသာသူတို႔ကို ဖ်က္ဆီးျခင္းငွာ သူတို႔၏ မ်က္ေမွာက္၌ အျပစ္ေပးေသာ ဘုရားျဖစ္ေေတာ္မူေၾကာင္းကို သိမွတ္ေလာ့ ) လို႕ပါရွိပါတယ္။ အဲဒီက်မ္း ၇း၁၆ မွာလည္း (သင္၏ဘုရားသခင္ ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ သင္၌ ေပးအပ္ေတာ္မူေသာ လူမ်ဴိးအေပါင္းကို ဖ်က္ဆီးရမည္ ။ သင္၏ မ်က္စိသည္ သူတို႔ကိုမသနားရ ၊ သူတုိ႔ဘုရားအား ၀တ္မျပဳရ ၊ ၀တ္ျပဳလွ်င္ ထိမိ၍ လွဲစရာအေၾကာင္း ျဖစ္လိမ့္ မည္) ပါရွိပါတယ္ ´´။

``ထာ၀ရဘုရားဟာ တစ္ျခားဘုရားေတြကို ယံုၾကည္တဲ့လူေတြကုိ သေဘာက်ဟန္ မတူဘူး၊ ငါမွတစ္ပါး တစ္ျခားဘုရားေတြကို မၾကည္ညိဳၾကနဲ႕ လို႔ ေျပာခဲ့တယ္၊ ေယရႈကလည္း တစ္ ျခားဘုရားေတြကို ပုတ္ခတ္တယ္။ ဓမၼေဟာင္း ၊ ဓမၼသစ္ ႏွစ္က်မ္းလံုးမွာ အဲဒါမ်ဴိးေတြ ျပည့္ႏွက္ေန ပါတယ္။ ကိုယ့္တရားက တကယ္မွန္ကန္ေနရင္ ျငဴစူဖို႔မလိုပါဘူး။ မနာလိုစရာ မရွိပါဘူး။ ေျခာက္ လန္႔ဟန္႔တားေနစရာ မလိုပါဘူး။ လာၾကည့္ လုပ္ၾကည့္ ၊ စမ္းသပ္ၾကည့္လို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ အခုေတာ့ မူမမွန္လို႔ အဲဒီလုိ မေျပာ၀ံ့ဘူး ။ အၿမဲတမ္းေျခာက္လန္႔ေနရတယ္။ လာၾကည့္ပါ။ စမ္းၾကည့္ပါလို႔ ေျပာရင္ သူတုိ႔ရဲ႕ မူမမွန္တာေတြ ေပၚကုန္ေတာ့မွာကိုး ´´။

`` ေနာက္တစ္ခါ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱ အဲဒီ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱ ကိုေတာ့ အထူးေျပာေနစရာမလိုပါဘူး။ ဓမၼာေဟာင္းက်မ္း တစ္ခုလံုးကို ေလွ်ာက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ မေကာင္းမႈအတြက္စဥ္းစားတာေတြ မေကာင္းတာလုပ္ဖို႔ လုပ္ေဆာ္တာေတြ တိုက္တြန္းတာေတြ၊ ကိုယ္တိုင္လုပ္ခဲ့တာေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဥပမာ ပံုစံကေလး နည္းနည္းေလာက္ ထုတ္ျပပါ့မယ္၊ အမ်ားစဥ္းစားနုိင္ေအာင္ေပါ့ေလ ၊ ကမၼာဦးက်မ္း အခန္း(၃၀)မွာ ေလွကို ေခ်ာင္း ၾကည့္မိလို႔ ( ငါးသိန္းခုႏွစ္ဆယ္)ေသာ လူမ်ားကို သတ္ျဖတ္ခဲ့သတဲ့ ၊ (၂ ၊ ၇၁ ၊ ၂၄ ၊ ၁၂) အရက္နဲ႕ အမဲကင္ကိုလည္း အလြန္ႀကိဳက္သတဲ့ ၊ အဲဒါ (ေတာလည္ရာက်မ္း) အခန္း(၂၈)မွာ အထင္အရွားပါတယ္ ။ ေနာက္ လက္စားေခ်တတ္သတဲ့ ၊ ဒါလည္း ေတာလည္ရာက်မ္း အခန္း(၂၈)မွာ ပါပါတယ္ ´´။

``ထာ၀ရဘုရားဟာ သန္းေကာင္စာရင္း သေဘာေပါ့ေလ ၊ လူစာရင္းသာယူခုိင္းၿပီးေတာ့ လူေပါင္းခုႏွစ္ေသာင္းကုိ သတ္ပစ္သတဲ့ ၊ (၂-၇၁-၂၄-၁၅)ကိုၾကည့္ပါ၊ အဲဒီက်မ္း(၃၈း၇)မွာ (ယုဒ၏ သားဦး ေအရ) ကုိ ထာ၀ရဘုရားေရွ႕၌ ဆိုးေသာသူ ျဖစ္၍ သူ႕ကို ထာ၀ရဘုရားက ကြပ္မ်က္ေတာ္ မူ၏။ တစ္ခါ ၁၀း၁၁ မွာ ထိုအမႈကို ထာ၀ရဘုရား နွစ္သက္ေတာ္မမူေသာေၾကာင့္ ေအာနမ္ကို လည္း ကြပ္မ်က္ေတာ္မူ၏ ၊ လို႔ ပါျပန္တယ္။ အဲဒါဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ေအာနမ္ဟာ မုဆိုးမ မရီးကို သားသမီးရေအာင္ မေပါင္းသင္းလို႔ပါတဲ့ ။ တစ္ခါ လူသတၱ၀ါမ်ား အိမ္ရာေထာင္မႈ ၀ါဒစိတ္ ဓတ္ကို ထာ၀ရဘုရားက သြင္းေပးသတဲ့ ၊ (၃၀၀၊ ၂၂၊ ၂၃) လူသတၱ၀ါမ်ားဟာ ရိုးလြန္းရင္ မတတ္ ဘဲေနမွာစိုးလို႔လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ လိမ္တတ္ညာတတ္ေအာင္ မုသာ၀ါဒ စိတ္ဓါတ္ကိုပဲ ထာ၀ရဘုရားကသြင္းေပးသတဲ့၊(၃၊၇၁၊၂၂၊၂၃)ေဟရွာလ အနာဂတၱိက်မ္း အခန္း၁၃အပိုဒ္ ၉၊၁၁၊၁၅ ၊၁၆) မ်ားမွာ ၾကည့္ပါ။ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ထာ၀ရဘုရား ေဒါသႀကီးေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္ ´´။

`` သူေျပာတာ မလိုက္နာလွ်င္ အျပစ္ရွိေရာတဲ့ အျပစ္ရွိတဲ့သူေတြကို မကယ္တင္ဘူး၊တဲ့ ထာ၀ရဘုရားက ႀကိမ္ဆဲတာေတြလည္း အလြန္အသဲယားစရာ ေကာင္းပါတယ္ တရားေဟာရာ က်မ္း အခန္း ၂၈ ကို ဖတ္ၾကည့္ပါ ၊ ဦးပဇင္းက အခ်ိန္နည္းလြန္းလို႔ ဖတ္မပါရေစနဲ႕ေတာ့။ ထာ၀ရ ဘုရား သေဘာထားေသးနႈတ္ပံု စိတ္ထားေအာက္တန္းက်ပံုေတြကို (မာလခိ အနာဂတၱိက်မ္း) အခန္း(၂)မွာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ( ငါရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို မေအာင့္ေမ့လွ်င္ သင္တို႔ကို ငါႀကိမ္ ဆဲမည္ ၊ သင္တို႔သည္ သားစဥ္ေျမးဆက္ အာလံုးတို႔ကို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အျပစ္ဒဏ္ ခတ္ေတာ္မူမည္) စသည္တို႔ကို အဲဒီအခန္းေတြ႕ရပါလိမ့္မည္ ´´။

``ေလာကမွာ ရွိတဲ့ လူအေတြ လူဆြံ႕ေတြ ဒုကိၡတေတြကို ဘယ္သူဖန္ဆင္းသလဲ မ ေကာင္းတာေတြ အားလံုးသူပဲ ဖန္ဆင္းတယ္။ ဒါတင္မကေသးဘူး ၊ မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ထာ၀ရဘုရားက ႏွေခါင္းျပားတဲ့လူ ေျခက်ဴိးတဲ့လူ ၊ လည္ပင္းက်ဴိးတဲ့လူ စသည္တို႔ရဲ႕ ပူေဇာ္သကၠရာကို မခံယူလိုဘူး တဲ့ တာျဖစ္ရင္ ႏွေခါင္းျပားတဲ့လူ ၊ ေျခက်ဴိးတဲ့လူ စသူတို႔ကို ဘာျဖစ္လို႔ သူက ဖန္ဆင္းေသးလဲလို႔ ဦးပဇင္းက ေမးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ႏွေခါင္းျပားတဲ့ လူဆိုတာ ဗမာ ၊ ကရင္၊ ခ်င္းတို႔ကို ဆိုတယ္၊ ဗမာ၊ ကရင္ ၊ ခ်င္းတို႔ကပူေဇာ္လွ်င္ လွဴဒါန္းလွ်င္ ထာ၀ရဘုရားက လက္မခံဘူးတဲ့ ဘာျဖစ္လို႔ လည္းဆိုေတာ့ ႏွေခါင္းျပားလို႔တဲ့ ဥိီးပဇင္းကေတာ့ ဗမာလူမ်ဴိးျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏွေခါင္းျပားတာနဲ႕ထာ ၀ရဘုရားကိုမယံုနိုင္ေတာ့ဘူး။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့သူ ကႏွာေခါင္းျပားတဲ့လူကို မုန္းတာကိုး။ ဦးပဇင္းလည္း ႏွာေခါင္းျပားတဲ့လူမ်ဴိးထဲပါေနေတာ့ထာ၀ရဘုရားအလိ ုနဲ႔ ၾကည့္ရင္ ႏွေခါင္းျပားရတာကတစ္ျပစ္ ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသ၀င္အျဖစ္နွင့္ ထာ၀ရကို မယံုၾကည္မိတဲ့ အျပစ္က တစ္ျပစ္ နဲ႕ အျပစ္ႏွစ္မ်ဴိးရွိေနေတာ့ ထာ၀ရဘုရားက ေတာ္ေတာ္ၿငိဳျငင္ေတာ္မူမွာပဲ ထင္ တယ္။ ခရစ္ယန္၀ါဒဟာ ႏွေခါင္းခၽြန္တဲ့ လူေတြအတြက္ ထာ၀ရဘုရား ထားပစ္ခဲ့ေၾကာင္း ထင္ရွား ေနပါတယ္ ´´။

`` ပညတ္ေတာ္(၁၀)ပါးကို ေျပာသြားၾကပါတယ္ ။ အခု ဦးပဇင္းေျပာသြားတဲ့ က်မ္းစာ ပါ စကားမ်ားအရ လူလူခ်င္းေတာ့ မသတ္နဲ႔ဆိုတဲ့ ၾသ၀ါဒ ပညတ္ခ်က္ဟာ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ ေဒါသ ကို တကယ္ အေထာက္အကူျပဳပံု မရသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာျပဳလို႔လည္းဆိုေတာ့ သူ႕မကိုး ကြယ္တဲ့လူကို စာရင္းသြင္းဟန္မတူဘူး။ မကိုးကြယ္မယံုၾကည္တဲ့လူေတြကုိ အျပစ္ဒဏ္ခတ္ဖို႔ အေတာ္ပဲ ေသခ်ာေနေတာ့ ဒီပညတ္ခ်က္ေတြဟာ ထာ၀ရဘုရားနဲ႕ တစ္ျခားစီျဖစ္ေနပါသည္၊ က်ဴပ္တုိ႔ရဲ႕ ေဂါတမ ရွင္္ေတာ္ဘုရားကေတာ့ ရန္သူရယ္ မိတ္ေဆြရယ္ မခြဲျခားပါဘူး ၊ ႀကိဳက္ရင္ကိုး ကြယ္ ၊ ယံုၾကည္ရင္ ပူေဇာ္ ဒါပဲ ၊ လူကို လူလိုပဲ သေဘာထားပါတယ္။ လူက မကိုးကြယ္ရံုနဲ႕ လူမ ဟုတ္ေတာ့သလို လူစာရင္းက ဖ်က္မပစ္ပါဘူး။ အဲ……ထာ၀ရဘုရားကေတာ့ သူ႕ကို မကိုးကြယ္ ရင္ လူမဟုတ္ဘူးဆုိသလို ျဖစ္ေနတာထင္ရွားပါတယ္ ´´။
` ဗမာ ၊ ကရင္ ၊ခ်င္းတို႕က ထာ၀ရဘုရားကုိ ကိုးကြယ္ေနၾကေပမယ့္ သူတို႔ဘုရားက သူတို႔ကို သေဘာမက်ဘူး ႏွာေခါင္းျပားလို႕မုန္းသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ဆိုတဲ့ ဗမာ ၊ ကရင္၊ ခ်င္း တို႔ဟာ ထာ၀ရရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ဘ၀ကို ခံယူခ်င္ရင္ ၊ ထာ၀ရရဲ႕ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိခ်င္ ရင္ ခရစ္ယာန္အယူ၀ါဒကို မယူမွီ ပထမ ႏွာေခါင္းခၽြန္ေအာင္ အရင္ အားထုတ္လုပ္ပါဦလို႔ ဦးပဇင္း က ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ ´´။

``ေနာက္နံပါတ္ (၆) အခ်က္က ဘုရားက ျဖစ္တဲ့ဘုရားလို႔ ဆိုတဲ့ကိစၥပါ မိတ္ေဆြ ဓမၼ ဆရာမ်ားက ေဂါတမဟာ လူကျဖစ္တဲ့ ဘုရားတဲ့ အဲဒီလိုေျပာၾကတယ္။ ေျပာတဲ့အတိုင္းဟုတ္ပါ တယ္ ၊ လူကျဖစ္တဲ့ဘုရားပါလို႔ ဦးပဇင္းကလည္း ၀န္ခံပါတယ္၊ ဦးပဇင္းကသာ မဟုတ္ ဗုဒၶဘာသ ၀င္တိုင္းကပဲ ၀န္ခံပါလိမ့္မယ္ ၊ ေဂါတမဘုရားျဖစ္တာဟာ အက်ဴိးတရားပါ ။ အက်ဴိးရွိလာတာဟာ အေၾကာင္းရွိရမယ္ဆိုတာကို တစ္ကမၻာလံုးမွာရွိတဲ့ ဘာသာ၀င္တုိင္းက ေထာက္ခံၾကပါတယ္ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ အေၾကာင္းေတြကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ လက္ေတြ႕အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းခဲ့တဲ့အတြက္ ဘုရားတည္းဟူေသာ အက်ဴိးတရားကို ရခဲ့ပါတယ္။ အလြန္ပဲ သဘာ၀က်ပါတယ္ ´´။

``ဘုရားျဖစ္ဖို႔ ကိစၥကို ေဂါတမဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ အလြန္အမင္းအားထုတ္ ႀကိဳးပမ္း ေတာ္မူခ့ဲရပါတယ္။ ဒုကၡေတြ အမ်ားႀကီး ခံခဲ့ရပါတယ္။ စြန္႔လြတ္ျခင္း အမ်ဴိးမ်ဴိးကို အကုန္အစင္ စြန္႔ လြတ္ခဲ့ရပါတယ္။ တြယ္တာစရာ အစြဲအမွတ္သညာဟူသ၍ကို တစ္စံုတစ္ခုမွ် မၿငိကပ္ေအာင္ အား လံုးကို တြန္းလွန္ ပစ္ခြာေတာ္မူခဲ့ရပါတယ္ ၊ ဒီေလာက္ လူသားတို႕က အမွန္အဟုတ္လို႔ ထင္ေနတဲ့ ဥပါဒါန္အစြဲအမွတ္ေတြကို အမွန္အတိုင္း ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ရုပ္နာမ္ဓမၼသဘာ၀ ဖြဲ႕စည္းေပၚေပါက္မႈ ကုိ တခဏတာပါလားလို႔ အမွန္သိတဲ့ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရေအာင္ အားထုတ္ေတာ္မူခဲ့ရပါ တယ္ ။ ´´

`` ေဂါတမဘုရား ျဖစ္ဖို႔အေၾကာင္းကုိ အားျပဳေသာအားျဖင့္ ဘုရားတည္းဟူေသာ အက်ဴိး ကို ရပါတယ္။ ထုိရရွိေသာ တရားဟာ ဤေလာကရွိ ရုပ္နာမ္သဘာ၀ သက္ရွိေလာကရဲ႕ ဇာတိအ ျဖစ္သည္ ဆင္းရဲျခင္းကုိ ပႏၷက္ရိုက္ျခင္းပင္ ဒီပႏၷက္ကို အစြဲျပဳၿပီး ဇရာ ၊ဗ်ာဓိ ၊မရဏ ဆိုတဲ့ သဘာ၀ ဒုကၡႀကီးတို႔၏ အုပ္စိုးရာဘ၀အျဖစ္ပါကလား။ ဒီဘ၀မ်ဴိးရဲ႕ ကုန္ရာကုန္ျခင္းသည္ သႏၲိသုခ နိဗၺာန္ ဓါတ္သားအျဖစ္ ရမွသာလွ်င္ ျဖစ္ပါကလားလို႔ သိျမင္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္ ။ ´´

`` ေဂါတမ ဗုဒၵကုိယ္ေတာ္တိုင္လည္း ဒီအတိုင္းသိျမင္ၿပီး လူေတြကိုလည္း ဒီအတိုင္း သိျမင္ၾကရန္သာ ေဟာေျပာျပသလမ္းညြန္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။´´

`` ထာ၀ရဘုရားလိုေတာ့ လူေတြထဲက သူ႕ကိုယံုၾကည္ကိုးကြယ္တဲ့ လူကုိမွ ကယ္တင္ မယ္။ မယံုၾကည္တဲ့လူ ၊ ၿငိဳျငင္ျငဴစူျခင္း ခံရမယ္။ ဒဏ္ခတ္မယ္လို႔ မေျပာခဲ့ ၊ မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ေဂါတ မရွင္ေတာ္ဘုရား ေဟာတာကေတာ့ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိတို႔ရဲ႕ ကိေလသာမ်ားရင္ မ်ားသေလာက္ ေလာင္ၿမိဳက္မႈ ဒုကၡေတြ ခံရမယ္ ။ ကိေလသာနည္းရင္ နည္းသေလာက္ မီးေအးမယ္လို႔ ဆိုလိုပါ တယ္။ ကိေလသာဆိုတာ ဘာလဲ ေလာဘ-အပိုကို တပ္မက္တြယ္တာျခင္း၊ ေဒါသ-အမ်က္ထြက္ ျခင္း။ ေမာဟ- မသိနားမလည္ျခင္း ၊ ေတြေ၀ျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။ ´´

`` အဲဒါေတြကို သိနားလည္ရင္ ဘယ္သူပဲ သိနားလည္ သိနားလည္၊ ကိုုယ့္ဟာကိုယ္ ေလာင္ၿမိဳက္ခံရတဲ့မီးက ၿငိမ္းေအးမယ္။ ကင္းလြတ္မယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ ဗုဒၶရဲ႕ အလိုအားျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ခုရွိလို႔သာ အက်ဴိးတစ္ခုေပၚလာျခင္း စတဲ့ စပ္ဆက္မႈမ်ား မဆံုးရင္ သံသရာလို႔ေခၚပါတယ္။ ´´

`` ဒီသံသရာဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအက်ဴိးဆက္ သဘာ၀ဒုကၡႀကီး ရွိေနသမွ် သားကိစၥ၊ သမီး ကိစၥ ၊ စီးပြားေရးကိစၥ ၊ ဘ၀အသက္တည္ၿမဲေရး ဆိုတဲ့ က်န္းမာေရး ၊ စားေသာက္ေနထိုင္ေရး ၊ ဒီစားေသာက္ေနထိုင္ေရးတို႔ ျပည့္စံုဖူလံုေသာ္လည္း ေလ်ာ့ပါးသြားမွာကို ပူေဆြးစိုးရိမ္ရျခင္း ၊ မျပည့္စံုသျဖင့္ ေတာင့္တေမွ်ာ္မွန္း အားထုတ္ရျခင္းစတဲ့ ေ၀ါဟာရ ဒုကၡေတြလည္း မဆံုးနိုင္ေအာင္ ထပ္ဆက္ တိုးပြား မ်ားျပားေနၾကရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေၾကာင္းအက်ဴိးဆက္ ဒီသံသရာက အေၾကာင္းအက်ဴိးကင္းေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရေအာင္ ေလာဘ ၊ ေဒါသ ၊ ေမာဟေတြကို ပယ္ၾက ပါလို႔ ေဂါတမရွင္ေတာ္ဘုရားက ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါယတယ္။ ´´

`` အဲဒီေတာ့ ဘုရားျဖစ္ေရး အားထုတ္မႈေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္ရတဲ့ လူသာမန္က ဘုရားျဖစ္ တာကိိုေတာ့ တစ္ကမၻာလံုးက မျငင္းပါဘူး။ ေခတ္ေပၚပညာရွိမ်ားႏွင့္ စဥ္းစားၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တိုင္းက လည္း ေထာက္ခံထားၾကၿပီးပါၿပီ။ ´´

`` ဥပမာ ပံုစံေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းေနၿပီး ပညာသင္ၾကား အားထုတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဘီေအ ၊ အမ္ေအ၊အိုင္စီအက္စ္ စတဲ့ စာေမးပြဲေတြေအာင္ၿပီး ဘြဲ႕ဒီဂရီေတြ ရခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕အုပ္ ၊ ၀န္ေထာက္ ၊ အေရးပိုင္အစရွိတဲ့ အက်ဴိးေတြ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီပရိသတ္ထဲက အေရးပိုင္ မျဖစ္ခ်င္တဲ့လူ ၊ ဘုရာင္ခံ မျဖစ္ခ်င္တဲ့လူ ရွိပါသလား။ ရွိမယ္မဟုတ္ပါဘူး ၊ အားလံုးျဖစ္ခ်င္ၾကမွာပဲ၊သို႔ေသာ္ ဘာေၾကာင့္ မျဖစ္ၾကသလဲ ၊ ျဖစ္နိုင္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြကုိ အားမထုတ္ခဲ့လို႔ေပါ့ ။ သာမညလူက သူေဌးႀကီးျဖစ္တာ အံ့ၾသစရာေကာင္းတယ္ ၊ သူေဌးသားက သူေဌးသားျဖစ္တာ ဘာမ်ား အံ့ၾသစရာ ရွိပါ့မလဲ ။ သည္လိုပဲ လူကဘုရားျဖစ္တာ အံ့ၾသစရာေပါ့ ၊ ဘုရားကဘုရားျဖစ္ ေနဖို႔ မလိုပါဘူး။ ဘုရားကဘုရား လူက လူျဖစ္တယ္ဆိုတာ အံ့ၾသစရာလား ၊ လူက ဘုရားျဖစ္ရင္ ဘုရားက လူျဖစ္ရင္၊ လူက ေမ်ာက္ျဖစ္ရင္ ၊ ေမ်ာက္က လူျဖစ္ရင္ ၊ အံ့ၾသစရာမေကာင္း ေပဘူးလား။ ´´

`` ေျပာတိုင္းသာ ယံုၾကစတမ္းဆိုရင္ အားလုံးကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ဆိုတာေတြဟာ အလာ ကားခ်ည္း ျဖစ္ရေတာ့မယ္။ လူမဆိုထားနဲ႕ တိရစၧာန္ေတာင္ ယံုထိုက္မွ ယံုတာ ၊ ေခြးတစ္ေကာင္ကုိ သူ႕သခင္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးျပလို႔ ယံုမယ္ထင္သလား။ ျမင္းတို႔ ၊ ႏြားတို႔လည္း ဒီလိုပဲ ၊ ဆင္ဆိုတာ ပို ေတာင္ ဆိုးေသးတယ္။ စီးေနက် သူ႕ဦးစီးမဟုတ္ရင္ ခါခ်ၿပီး နင္းသတ္တာမ်ဴိး ၊ ဒီအထိ သူတို႔ လည္း ဥာဏ္ေတြရွိတာပဲ။ ငါ - မင္သခင္လုပ္မယ္ ဆိုရံုနဲ႕ ရတာမ်ဴိးေတာ့ ကၽြန္ပ္တို႔ လူသား လူေတြပဲရွိရဲ႕ ဟုတ္မဟုတ္ စဥ္းစားကို မစဥ္းစားခ်င္ၾကဘူး။ လြမ္းစရာေျပာရင္ လြမ္းပစ္လိုက္တာပဲ ဟုတ္လို႔ လြမ္္းတာက နည္းနည္း ၊ လြမ္းစရာေကာင္းလို႔ လြမ္းၾကတာပါ။ ပြဲထဲမ်ား ၾကည့္ပါလား၊ ဇာတ္ကတယ္ဆိုတာ ငွါးတဲ့သူက ပိုက္ဆံေပးလို႔ လာကတာ။ ပြဲၾကည့္တဲ့လူေတြက လြမ္းခန္းမွာ မ်က္ရည္မ်ားသုတ္လို႔ ဟိုမွာ တကယ္ျဖစ္ေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး ၊ ဇာတ္ကေနတာပါ ၊ သူ႕မွာ တကယ္ျဖစ္ေနတယ္ အံ့ေရာ။ ´
အဲဒါ ကၽဴပ္တို႔ လူမ်ဴိးေတြပဲ ၊ဟုတ္မဟုတ္ ယုတၱိသဘာ၀နဲ႕လည္း နည္းနည္းေတာ့ စဥ္းစားၾကဦးမွေပါ့ ။ ေျပာတိုင္းယံုဖို႔ဆိုတာ ေကာင္းလည္းမေကာင္းပါဘူး။ သဘာ၀လည္းမက်ပါ ဘူး။ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ မ်က္စိ ၊ နား၊ ႏွာ ၊လွ်ာ၊ကိုယ္ အေတြးႏွင့္လည္း ေလ့လာစဥ္းစား ၾကဦးမွေပါ့။´´

`` ဘုရားက ဘုရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ ယုတၱိမရွိပါဘူး။ ဒါကို ကိုးကားေျပာဆိုလို႔ ေကာင္းတဲ့ ျမန္မာစကားေတာင္ မဟုတ္ဘူး ။ ဘုရားက ဘုရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ ယုတၱိကင္းမဲ့တဲ့ အတြက္ ယံုၾကည္ဖို႔ အလြန္ခဲယဥ္းပါတယ္။ ေျပာတိုင္းမယုံၾကည္ၾကပါနဲ႕။ စဥ္းစားၿပီးမွ ယံုၾကပါ ။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေက်ာင္းေနၿပီး စာမသင္ဖူးပဲနဲ႕ ဘီေအ ၊ အမ္ေအ ၊အိုင္စီအက္စ္ ေအာင္တယ္ ဆိုတာ မိတ္ေဆြတို႔ ယံုၾကမလား။ လယ္သမားတစ္ေယာက္က လယ္ထဲဆင္းလည္းမဆင္း၊ ထြန္လည္း မထြန္ ၊ ပ်ဴိးလည္း မႏႈတ္ ၊ ေကာက္လည္း မစိုက္ ၊ ရိတ္နယ္ျခင္း မျပဳပါဘဲနွင့္ အိမ္ေပၚ မွာ အိပ္ေနရံုမွ်နဲ႕ စပါးရနုိင္ပါ့မလား။ ဘယ္ေတာ့မ် မရနုိင္ပါဘူး။ လုပ္မွကိုင္မွ ရၾကတယ္ဆိုတာ အထင္အရွားပါ။ အခုလည္း ဘုရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ လုပ္ငန္းမ်ားကို မလုပ္ပါဘဲနဲ႕ ယုတၱိရွိပါ့မလာား၊ ယုတၱိမရွိပါဘူး။ အဲဒီလို ယုတၱိ မရွိတာကို ယံုသင့္ မယံုသင့္ စဥ္းစားၾကည့္ ၾကစမ္းပါ။ ´´

`` ထာ၀ရဘုရားကေတာ့ သူ႕သာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ဘာမွမပူနဲ႔တဲ့။ ကဲ ယံုၾကမလား၊ ယံုေနတဲ့သူေတြ အခုဒီမွာ အမ်ားႀကီးပဲ ထာ၀ရေပးလို႔ရတဲ့ ဆန္စပါး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ စားရဖူးသလဲ။ ကိုယ့္ဟာကို လုပ္လို႔ရတာေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႕ ရွာႀကံလို႔ ရရွိတဲ့ ပိုက္ဆံနွင့္ တန္ရာတန္ေၾကးေပးမွ ရရွိၾကတာခ်ည္း မဟုတ္ပါလား။ ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ ေဂါတမရွင္ေတာ္ ဘုရားကေတာ့ (အတၱာဟိ အတၱာေနာ နာေထာ) တဲ့ ၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ကို ကိုးၾကတဲ့ ။ ကဲ …ဒီေတာ့ ကာ လက္ေတြ႕မွာ ကိုယ္လုပ္မွ ကို္ယ္ရတာကို ထင္ရွားမေနေပဘူးလား။ ဘယ္ဘုရားေဟာတာက ခုလူေတြမွာ လက္ေတြ႕မွန္သလဲ ၊ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာႀကီးေတြ ေျပာသလို ထာ၀ရဘုရားမွာ တန္ခိုးေတာ္ အနႏၲရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီဓမၼဆရာႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္ ဒီထိေအာင္ပင္ပန္းခံၿပီး လာေနစရာေတာင္ မလိုဘူး။ အိမ္ကေနၿပီး ထာ၀ရဘုရားကို တို္င္တည္ ဆုေတာင္းလိုက္ရင္ အားလံုးကိစၥ ၿပီးေနေတာ့မယ္ မဟုတ္လား။ ဦးပဇင္းတို႔လည္း သူတို႔ရဲ႕ ဆုေတာင္းျပည့္သြားတဲ့အတိုင္း ရႈံးၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ေနရံုပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ဘာမွကို ေျပာေနစရာမလိုေတာ့ဘူး မဟုတ္ လား။ ´´

`` ေဟာအခုေတာ့ မနက္အခ်ိန္ကပဲ လူေတြ ဗုဒၶဘာသာဘက္ကို ကူးေျပာင္းလာေနၾက ၿပီ။ ဘာျပဳလို႔ အနႏၵတန္ခိုးေတာ္ရွင္ ထာ၀ရဘုရားဟာ သူ႕ကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ၾကည္ညိဳတဲ့ လူေတြ ဗုဒၶဘာသာဘက္ကို ကူးေျပာင္းလာတာ ၾကည့္ေနရသလဲ။ ´´

(ၾသဘာသံမ်ား)

`` ေနာက္တစ္ခါ သတၱမအခ်က္က သံုးခုတစ္ဆူ ဘုရားဆိုတဲ့ ကိစၥ ၊ ဓမၼဆရာ တစ္ ေယာက္က ခမည္းေတာ္၊သားေတာ္၊သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ သံုးခုေပါင္း ဘုရားတစ္ ဆူ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္။ ခမည္းေတာ္ဆိုတာက ထာ၀ရ၊ သားေတာ္ဆိုတာက ေယရႈခရစ္ လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ ထာ၀ရႏွင့္ေယရႈခရစ္တို႔ဟာ တူပါတယ္တဲ့။ မတူတဲ့အေၾကာင္းကုိ ဦးပဇင္းက ေျပာျပရေသးတာေပါ့ ၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းက ထာ၀ရဘုရားက လက္စားေခ်ဖို႔ ေဟာတယ္။ ကိုယ့္သြားတစ္ေခ်ာင္းကို ခ်ဴိးရင္ သူ႕သြားတစ္ေခ်ာင္းကုိ ခ်ဴိးပစ္ရမယ္တဲ့။ ကိုယ့္မ်က္လံုးတစ္လံုကို ေဖါက္ရင္ သူ႕မ်က္လံုးတစ္လံုးေဖါက္ရမယ္တဲ့။ (အn ဧyဧ for အn ဧyဧ) ဆိုတဲ့ တရားေပါ့ ။ အဲဒါဟာ ခမည္းေတာ္ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ တရားပါပဲ။ အဲ….သားေတာ္ ေယရႈခရစ္ကေတာ့ လက္စားမေခ်ဖို႔ ၊သည္းခံဖို႔ေဟာတယ္။ ညာဘက္ပါးကို ရိုက္လာလွ်င္ ဘယ္ဘက္ကပါးကိုပါ အရိုက္ခံလိုက္ပါတဲ့ ။ အဲဒီေတာ့ ခမည္းေတာ္ႏွင့္ သားေတာ္ ကြဲမေနေပဘူးလား။ ေဟာတဲ့တရား ဟာ ဒီေလာက္ကြဲေနရင္ တူတယ္ဆုိတဲ့ စကားဟာ မဟုတ္နိုင္ေတာ့ဘူး ။ ေယရႈခရစ္ဘာ့ေၾကာင့္ ဘာလုပ္ဖို႔လာသလဲ၊ ဆိုတဲ့ကိစၥကို ၾကည့္ရင္ အလြန္ွရွင္းေနပါတယ္။ သတၱ၀ါအမ်ားကို ကယ္တင္ ရန္ လာတယ္လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီသတၱ၀ါဆိုတာ အကုန္လံုးကို မဟုတ္ဘူး။ iသေရလ(ဂ်ဴး)လူမ်ဴိး တို႔ကိုသာ ဆိုလိုတာပါ။ ဗမာ၊ကရင္၊ခ်င္းတို႔ဟာ ဒီအခ်က္ကို အထူးသတိျပဳဖို႔လိုပါတယ္။ နက္နက္နဲ နဲ စဥ္းစားၾက ဖိို႔ေကာင္းပါတယ္။ (ရွင္မႆဲ ခရစ္၀င္) အခန္း(၁၀)၊အပိုဒ္(၅)မွာ သင္တို႔သည္ တစ္ပါး အမ်ဴဳိးသားတို႔ ရွိရာသို႔ မသြားၾကႏွင့္ ရွမာရိ(ဆမားရိယန္း) ၿမိဳ႕ရြာထဲသို႔ မ၀င္ၾကနွင့္၊ iသေရလအမ်ဴိး ေပ်ာက္လြင့္ေသာ သိုးမ်ားရွိရာသို႔ အရင္သြားၾကေလာ့လို႔ ေယရႈကိုယ္တိုင္ ေျပာ ခဲ့တဲ့ စကားကိုေထာက္ရင္ တျခားလူမ်ဴိးေတြအတြက္ ခရစ္ေတာ္ ေပၚလာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ iသေရလူမ်ဴိးမ်ားအတြက္သာ ေပၚလာတာထင္ရွားပါတယ္။ ´´

`` ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရား ျဖစ္ေပၚလာျခင္းဟာ ကမၻာသူ၊ကမၻာသား လူမ်ဴိးမျခား၊ အားလံုး အတြက္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘယ္သူမွ မျငင္းနုိင္တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ (ဗုေဒၶါ့ ေလာေက သမုပၸေႏၷာ ဟိတာယ သဗၺပါဏိနံ၊ ဗုေဒၶါေလာေက ဥပၸဇၨတ ဗဟုဇနဟိတာယ သုခါယ အတၳာယ)အစရွိတဲ့ ေလာကတစ္ခုလံုးအတြက္ ျဖစ္ေပၚလာေၾကာင္း အဆိုအမိန္႔ အေထာက္အထားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ေပၚလာရျခင္းကေတာ့ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္မတူဘဲ ကမၻာသူ ၊ ကမၻာသား ဆိုရင္ ဘယ္လူမ်ဴဳိးပဲျဖစ္ျဖစ္ သတၱ၀ါအားလံုးအတြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါက ဘယ္သူမွ မျငင္းနိုင္တ့ဲ အခ်က္ျဖစ္တယ္။ ေဟာဒီဓမၼဆရာႀကီးမ်ားလည္း ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ မ်ားကုိ သိၿပီးနားလည္ၿပီး ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ပါဠိေတာ္မ်ားမွ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ဘုရားဟာ သတၱ၀ါခဲျခားမႈ ငါ့ကိုသာ ကိုးကြယ္ၾက ၊ ငါ့ကို မကိုးကြယ္တဲ့လူကို သတ္ၾက၊ ျဖတ္ၾကလု႔ိ ေဟာတဲ့ စကားလံုးမ်ား ေတြ႕ဖူးၾကပါသလား။ ပါတယ္ဆိုရင္ အခုေထာက္ျပၾကပါ။ ဦးပဇင္းက အရံႈး ေပးလိုက္ပါ့မယ္ ။´´

``သူေဟာတဲ့တရားကို လိုက္နာက်င့္သံုးသူ ၊ သူညြန္ျပတဲ့ တားျမစ္ခ်က္ကုိ မလုပ္ဘဲ ေရွာင္ ၾကဥ္သူ မည္သူမဆို ႏွာေခါင္းခၽြန္သူျဖစ္၊ လံုးသည္ျဖစ္ေစ၊ ျပားသည္ျဖစ္ေစ ၊ ဧကန္မုခ် သံသရာမွ လြတ္ခြင့္ရမယ္တဲ့ လက္ေတြ႕သိခ်င္ရင္ လူ႕ေလာက ကိေလသာကုန္ေရး တရားကို အားထုတ္က်င့္ ႀကံၾကည့္ပါ။ မွန္တာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါ့မယ္။ အဲဒီတရားကုိ တကယ္ယံုၾကည္လို႔ အားထုတ္ရင္ တကယ္ပင္ ဒီ၀ဋ္ဆင္းရဲတို႔ရဲ႕ ဒုကၡသား ေလာကီဘုံကေနရင္း ငုတ္တုတ္တစ္ဆက္ တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ အမွန္ကိုေတြ႔ရမယ္။ သံသရာက လြတ္ထြက္သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါဟာ ဗုဒၶေဂါတ မတရဲ႕ သႏၵိ႒ိက ၊ အကာလိက တရားေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္နဲ႕အညီျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ က်င့္ရင္ က်င့္ သူ ရမယ္။ သူတစ္ပါးကို လုပ္ေပးလို႔ မရဘူး။ ကိုယ္လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သူတစ္ပါးကလည္း လုပ္ေပးလို႔ မရပါဘူး ။´´

`` ကိုယ့္အဖို႔ ထမင္း၀ခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စားမွ ထမင္း၀မယ္ ဆိုတဲ့စကားဟာ ဗုဒၶဘု ရားရွင္ရဲ႕၀ါဒ အဆိုအမိန္႔ႏွင့္ ကိုက္ညီတဲ့စကားေပါ့ ။ အဲဒီ ရွင္မႆဲ ခရစ္၀င္ အပိုဒ္(၃၄)ေရာက္ ေတာ့ ခရစ္ေပၚလာရျခင္းအေၾကာင္းကို ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က အတိအလင္းေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေျမေပၚသို႔ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ေစလြတ္အပ္ေသာငွာ ငါလာသည္ဟု မထင္ၾကဟု ၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ေစလြတ္အပ္ေသာငွာ ငါလာသည္မဟုတ္ ၊ ဓါးကို ေစလြတ္အပ္ေသာငွာ ငါလာသတည္း ၊ တဲ့ အခန္း(၃၅)မွာေတာ့ (အဖႏွင့္သား၊အမိႏွင့္သမီး၊ေယာကၡမႏွင့္ေခၽြးမအခ်င္းခ် င္း ကြဲျပားေစ ခ်င္းငွာ ငါလာသတည္း) - အဲဒါ ေယရႈခရစ္ေတာ္ေပၚလာရတဲ့အေၾကာင္းပါပဲ။ အလြန္ရွင္းေနပါ တယ္။ ´´
` အဲဒါဟာ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေမတၱာေတာ္ေတြပါပဲဗ် ၊ ဘာလုပ္ဖို႔လာသလဲဆိုတာ ရွင္းမ ေနေပဘူးလား။ အဲဒါ ဘုရားတဲ့လားဗ်ာ ..။´´

`` ဘာလုပ္ဖို႔လာတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားစရာလိုေသးသလား ၊ ဦးပဇင္းက တမင္ထြင္ၿပီး ေတာ့ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မ္းစာအထဲမွာ ပါတဲ့အတို္င္း ေျပာရတာပါ ။ iသေရလ လူမ်ဴိးမွ တစ္ပါး အျခားလူမ်ဴိးကို ငါကယ္တင္ရန္ လာသည္မဟုတ္။ ဓါးကုိ ေစလြတ္ရန္လာတယ္ဆိုေတာ့ ေျပာရမွာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ ေအး…..တစ္ခုေတာ့မွန္ပါရဲ႕ အခ်င္းခ်င္းကြဲျပားေစရန္၊ မုန္းတည္းေစရန္လာတယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း ေယရႈဘာသာကို ယံုၾကည္ၾကတဲ့ေန႔ကစၿပီး ဗမာအခ်င္း ခ်င္းလည္း ကြဲရတယ္၊ ကရင္ ခ်င္းတို႔လည္း ကြဲၾကရတယ္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေတြလည္း ပ်က္ ျပားရတယ္။ အေနအစားလည္း ကြဲတယ္ ၊ အယူအဆလည္း ကြဲတယ္ ၊ ေသြးစည္းမႈလည္းကြဲလို႔ ပ်က္ေနၿပီ ၊ အဲဒါ ခရစ္ယာန္၀ါဒရဲ႕ အက်ဴိးပဲေပါ့။ ´´

`` နီေပါလ္ျပည္မွာ `သမၼာက်မ္းစာေနာက္က `ဓါး´ပါတယ္ ´ ဆိုတဲ့စကားပံုရွိတယ္။ ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳရဲ႕ေနာက္ အုပ္ခ်ဴပ္တဲ့ အစိုးရ လိုက္လာတယ္လို႔ ဆိုလုိပါတယ္။ ဗမာပဲ ခ်င္းပဲ ကရင္ပဲလို႔ ကြဲျပားေနတာဟာ ခရစ္ယာန္၀ါဒေၾကာင့္လို႔ အတတ္ဆိုစရာ ျဖစ္မေနေပဘူး လား။ ဦးပဇင္းကိုယ္တိုင္ကေတာ့ မိတ္ေဆြ ဓမၼဆရာမ်ားႏွင့္တကြ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ျမန္မာ ၊ ကရင္ ၊ခ်င္းတို႔ကုိ ဘာသာအယူ၀ါဒပင္ ကြဲျပားေနေသာ္လည္း တျပည္ထဲက ေမြးၿပီး တမိထဲက ေပါက္ဖြားတဲ့ ေသြးတူသားတူ ေတြမို႔ မုန္းတီးဖို႔ ေဟာတဲ့တရားကို မလိုက္နာလိုပါဘူး ။ ဦးပဇင္းအ ေနနဲ႕ ဒီကြဲေနတဲ့ စိတ္ထား ေစတနာေတြကို စဥ္းစားမိၿပီး သေဘာေပါက္ေနလို႔ ကိုယ့္ေသြးသားခ်င္း ေတြပဲ ဆိုတဲ့အေနနဲ႕ မမုန္းေတာ့ မမုန္းပါဘူး၊ ဘာသာဆိုတာကေတာ့ ႀကိဳက္တာယံုေပါ့၊ ယူၾကေပါ့ လူမ်ဴိးျခင္းအေနနဲ႕ ဘာသာေရး အေၾကာင္းျပဳၿပီး ကြဲရတာမ်ဴိးေတာ့ ဦးပဇင္းမေက်နပ္ဘူး။ ကြဲခံရ တာကို မေက်နပ္တာကို ေျပာတာပါ ၊မုန္းေတာ့ မမုန္းပါဘူး။ ´´

`` ဦးပဇင္းရဲ႕ ေဂါတမကေတာ့ မုန္းတီးဖို႔ မေဟာခဲ့ဘဲ ၊ ခ်စ္ဖို႔ကိုသာ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာကိုး၊ မုန္းတာဟာ မေကာင္းပါဘူး။ ဘာသာေရးဆိုတာ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥမို႔ အရမ္းမယံုဘဲ နက္ နက္နဲနဲ အထူးစဥ္းစားၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ မစဥ္းစားရင္ မွားတတ္ပါတယ္ ၊ လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိ လိုိ႔ ယံုခ်င္တာကို ယံုနုိင္ပါတယ္ ။ အခုဦးပဇင္းေျပာတာကို ယုတၱိ ရွိ/မရွိ အက်ဴိးအေၾကာင္း ညီမညီ ကိုသာ စဥ္းစားဖို႔ ေျပာတာပါ။ စဥ္းစားၿပီးမွ ယံုဖို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ ဦးပဇင္းရဲ႕ ၀ါဒကေတာ့ ကိုယ္လည္းအရမ္းမယံုခ်င္ဘူး။ သူမ်ားကိုလည္းပဲ အရမ္းမယံုေစခ်င္ဘူး။ နည္နည္းေတာ့ စဥ္းစား ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲ…ဒါေပမယ့္ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႕ အမွားအမွန္ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဦးပဇင္းက ေျပာပါ့မယ္။ မွားသလား၊မွန္သလား ၊စဥ္းစားၾကေပါ့ေလ။ ဦးပဇင္းရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာဟာ ဆင္ျခင္တံု တရားကို အမ်ားႀကီးအားေပးတဲ့ဘာသာျဖစ္ပါတယ္။ ´´

`` ကိုယ့္ဘာသာ မယံုလို႔ တစ္ဘက္ဘာသာ၀င္ေတြကို သတ္လားျဖတ္လား ဘယ္ေတာ့ မလုပ္ပါဘူး၊ ယံုရင္လုိက္နာကိုးကြယ္ၾက မယံုၾကည္ရင္လည္းေနေပါ့ ၊ ဦးပဇင္းတုိ႔ ဘုရားရဲ႕၀ါဒအရ ဦးပဇင္းတို႕က မ်က္ႏွာမပ်က္ပါဘူး။ ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ ဇရပ္ေတြ ေက်ာင္းေတြရွိတယ္၊ ဘယ္ဘာသာ၀င္ ပဲျဖစ္ျဖစ္ လာနိုင္တယ္၊ တည္းခုိနုိင္တယ္။ ဦးပဇင္းတုိ႔က မရွိ ရွိတာေတာင္ ေကၽြးေမြးပါဦးမယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ ယံုၾကည္ၾကပါလို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒုကၡျဖစ္ေနရင္၊ ခုိကိုးရာမရွိျဖစ္ေနရင္ ။ ဘယ္လူမ်ဴိး ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူသားခ်င္းခ်င္းကို ဦးပဇင္းတို႔က မ်က္ႏွာမပ်က္ေစပါဘူး။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကလည္း ၊ သေဗၺသတၱာ သတၱ၀ါအကုန္လံုးကို ေမတၱတူထားပါတယ္။ ဒါလည္း ဒီခရစ္ယာန္ဘက္က ေခ်ပၾက မည့္ ဓမၼဆရာႀကီးေတြ သိၿပီးသားပါ ဟုတ္ကဲ့မဟုတ္လား။´´

``ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားက ဘာမဆို မစံုစမ္း မစစ္ေဆးဘဲနွင့္ အရမ္းမယံုဖို႔ ကုိ ေတာ့ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္လို ဇြတ္ယံုရမယ္ မယံုရင္သတ္မယ္ ျဖတ္မယ္လို႔ မေဟာ ခဲ့ပါဘူး၊ လုပ္လည္း မလုပ္ရပါဘူး၊ လုပ္လို႔လည္း ေဂါတမဘုရားရွင္က မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ခရစ္ယာန္ ကေတာ့ မယံုတဲ့လူ သတ္ပစ္ေလေလ လက္ခုပ္တီးေလေလေပါ့ ၊ ဟုတ္ကဲ့လား..။´´

`` အဲဒါဟာ ရက္စက္မႈနဲ႔ ေမတၱာထားပံု ျခင္းကြာျခားတယ္ဆိုတာပါပဲ။´´

`` ဦးပဇင္းတို႔ရဲ႕ ေဂါတမရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ အထင္အရွားပြင့္ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း ပါဠိေတာ္ေတြ အ႒ကထာေတြ အစရွိတဲ့ ပါဠိဘာသာက်မ္းစာေတြကုိ ဖယ္ထားလိုက္ဦးေတာ့၊ အိႏၵိယ ေရွးရာဇ၀င္မ်ားအရပဲ ထင္ရွားေနပါၿပီ ၊ ေရွးေဟာင္းရွာေဖြေလ့လာေရး သုေတသနဌာနမ်ား ကလည္း လိုက္လံရွာေဖြၿပီး တူးေဖၚၾကတဲ့အခါမွာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ႕ ေမြးဖြားရာ အရပ္မွာ အာ ေသာကမင္းႀကီး စိုက္ထူခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးကို ယခုတိုင္ေတြ႕ရပါေသးတယ္။ မယံုလွ်င္ သြား ၾကည့္နိုင္ပါတယ္၊ ရွင္ေတာ္ဘုရား သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့တဲ့ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၊ ေဗာဓိပင္ စသည္တို႔လည္း အထင္အရွား ေတြ႕နုိင္ပါတယ္။ ´´

`` ေဂါတမရွင္ေတာ္ဘုရားျဖစ္မည့္ သိဒၶတၳမင္းသားဟာ မဟာသကၠရာဇ္ (၆၈)ခု ကုဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔မွာ ဖြားျမင္ေတာ္မူတယ္။ အဲဒါ ရာဇ၀င္မွတ္တမ္းအရ တိက်ခုိင္မာၿပီး ထင္ရွားေနတဲ့ အတြက္ ဘယ္သူမွ မျငင္းနုိင္ပါဘူး။ ဒီကဓမၼဆရာမ်ားလည္း ျငင္းနိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေယရႈခရစ္ ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကို ၾကည့္ၾကဦးစို႔ ၊ ေယရႈခရစ္ဟာ ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္ ဘယ္ သကၠရာဇ္မွာ ဖြားျမင္ပါသလဲ? - မသိဘူး- ဘယ္ေန႔ေမြးသလဲ?၊ မသိဘူး ၊ ဘယ္ရက္ေမြးသလဲ? ၊ မသိဘူး။ ဘယ့္ႏွယ္လဲဆရာတို႕၊ မသိဘူးခ်ည္းပါလား ၊ ဒီလိုဆိုရင္ မယ္မယ္ရရ မရွိေတာ့ဘူး။ စဥ္း စားၾကပါ ။ ေယရႈရဲ႕ တရားေတြ ဘာေတြ ဖယ္ထားလုိက္ဦး၊ ဘယ္ေန႔၊ ဘယ္ရက္၊ ဘယ္သကၠရာဇ္မွာ ေယရႈခရစ္ ဖြားျမင္တယ္လို႔ အတိအက် ဂဃ နဏ မရွိဘူး၊ မသိၾကဘူး မဟုတ္ လား။
`` ဒီေလာကမွာ လူထဲမွာ အလြန္ျမင့္ျမတ္လို႔ ဘုရားဆိုတဲ့ ဘြဲ႕ထူးအျဖစ္ကုိ ခံယူပါတယ္ဆို တဲ့ ဧရာမ အထိကရ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ဴိးကို မဆိုထားနဲ႕ဦး ၊ သာမန္လူႀကီး လူေကာင္းမွန္သမွ်ေတြဟာ ေမြးေန႔၊ေမြးရက္၊ေမြးလ ၊ေမြးႏွစ္ ေမြးသကၠရာဇ္ ရက္ခ်ဴပ္စာတန္းဆိုတာေတြမ်ဴိး ရွိၾကပါတယ္။´´

`` ဒီေတာ့ကာ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာႀကီးေတြကို ဦးပဇင္းတစ္ခု သတိေပးပါ့မယ္။ တစ္ျခား အေၾကာင္းေတြ ယုတၱိ ရွိတာ မရွိတာေတြ ထားၿပီးေတာ့ သာမန္လူေတြကုိ တစ္ေယာက္စီ တစ္ေယက္စီ ခဲခဲယဥ္းယဥ္း စည္းရံုးေနရတာေတြ ေဟာေျပာေနရတာေတြ ဆိုတာမ်ဴိးထက္ အခုဦးပဇင္းလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဴိးတစ္ေယာက္က ခရစ္ယာန္ဘက္ကို ကူးေျပာင္းတယ္ဆိုရင္ ဆရာႀကီးမ်ား ေက်နပ္အားရစရာ မေကာင္းပါလား။ ´´

`` ဆရာႀကီးတို႔ရဲ ေယရႈခရစ္ဟာ ဘယ္ေန႔၊ဘယ္ရက္၊ ဘယ္လ၊ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္သကၠရာဇ္ မွာ ေမြးတယ္ဆိုတဲ့ ရက္ခ်ဴပ္ကို မွန္ကန္ေအာင္ အတိအက် ေျပာနိုင္မယ္ဆုိရင္ ဦးပဇင္းက ေဟာဒီသကၤန္းကို ဒီေနရာတြင္ပဲ တစ္ခါတည္းခၽြတ္ပံုခ်ခဲ့ၿပီး အၿပီးတိုင္ ခရစ္ယာန္ဘာ သာဘက္ကို ၀င္လိုက္မယ္။ကဲ… ေျပာၾကစမ္း တစ္ခါတည္းကို ေနရာမေျပာင္း ၀င္လိုက္ပါ့မယ္။ ဟုတ္ပလား။ ´´

(ရွည္လ်ားေသာ ၾသဘာသံႀကီး ဆူညံသြားသည္)

`` ဒီေန႔ေျပာမျပနိုင္ေသးရင္လည္း ထပ္ၿပီး ရွာေဖြၾကပါဦး ေတြ႕တဲ့ေန႔မွာ ေတာင္တြင္းႀကီး ကိုလိုက္လာၿပီး ေျပာျပပါ။ တိက်ခုိင္လံုရင္ အမ်ားေရွ႕ေမွာက္ကို ဆရာတို႔ကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ၿပီး ေတာ့ တစ္ခါတည္း ခရစ္ယာန္ထဲ ၀င္လိုက္ပါ့မယ္ဆိုတာ ေဟာဒီ ပရိသတ္ႀကီးေရွ႕မွာ ကတိေပးပါ တယ္။ ´´

( ထပ္ဆင့္ ၾသဘာသံႀကီး ျမည္ဟီးသြားပါသည္)

`` ကဲ……အခ်ိန္လည္းေစ့ခါနည္းပါၿပီ ၊ မဆင္းမွီ ေဟာဒီ ေက်ာက္ကြင္းရြာနဲ႕ ေညာင္ပင္ သာရြာ ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္ကို အနည္းငယ္ မွာခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ ဆရာေရးတဲ့ စာအုပ္ကေလးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမွာပါတဲ့ ပါဠိကေလးဟာ ဘယ္ပါဠိေတာ္ ဘယ္က်မ္းမွ ပါတယ္ဆိုတာကို တစ္ဆိတ္က ေလး ညြန္ျပေစလိုပါတယ္။ ´´

`` ဦးပဇင္းဟာ အေတာ္ကေလး ပိဋကတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ပါဠိစာေပမ်ားကို နံ႕စပ္ေအာင္ သင္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ က်က်နနလည္း လိုက္စားခဲ့ဘူးပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း စာေပ ပို႔ခ်ခဲ့ဖူးပါ တယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အဲဒီဦးေရႊေအာင္တို႔ စာအုပ္ထဲမွာ ပါတဲ့ ပါဠိကိုေတာ့ မေတြ႕ဘူးဘဲျဖစ္ေနပါ တယ္။ ´´

`` အခုေဟာဒီစင္ေပၚမွာ သံဃာေတာ္(၂၀၀)ခန္႔ ရွိပါတယ္။ အဲဒီကိုယ္ေတာ္မ်ားလည္း အဲဒီပါဠိကို မေတြ႕ခဲ့ဘူးၾကပါလို႔ အမိန္႔ရွိၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဦးပဇင္းနဲ႕တကြ ဒီသံဃာေတာ္မ်ားပါ မွတ္သားၾကရေအာင္ တစ္ဆိတ္ေလာက္ အဲဒီပါဠိကေလးပါတဲ့ ပိဋကတ္က်မး္စာအုပ္ကို ေက်းဇူးျပဳ ၿပီး ညြန္ျပေစလိုပါတယ္။ ပါဠိကေတာ့……
ဓူရဒါရ မနာရေမၼ ဂီဟိကေမၼ ရေတာ ဘိကၡဳ
ဂိဇၥ် ကုဋ ေသလံ ေပတံ ၊ ၀ါတံ ဘိကၡဳ အတိႆတိ …. တဲ့။´´

`` အဲဒါ ဦးပဇင္းတုိ႔ရဲ႕ ပါဠိေတာ္မ်ားမွာ ပါတယ္ဆိုရင္ ပိဋကတ္ေတာ္စာအုပ္မ်ား ျဖစ္ပါက ဘယ္က်မ္းစာအုပ္၊ ဘယ္စာမ်က္ႏွာ ၊ ဘယ္နံပါတ္၊ ေပစာျဖစ္မယ္ဆိုရင္လည္း ၊ေက်ာဘက္ ၊ ၀မ္းဘက္ ၊ က-ခ်ပ္ ၊ ကာ-ခ်ပ္ ဘယ္အဂၤါစသည္ျဖင့္ ညြန္ျပရရိုးရွိပါတယ္။ အဲဒါကေလးကိုျဖင့္ ဓမၼဆရာဦးေရႊေအာင္ႏွင့္တကြေသာ ဦသာဒင္အစရွိတဲ့ မိတ္ေဆြႀကီးမ်ားက အထူးပဲ ဂရုစိုက္ၿပီးညြန္ျပၾကေစလိုပါတယ္။ ´´

`` ယခုလို ဘာသာ၀ါဒဆိုင္ရာ ၿပိဳင္ပြဲႀကီးမ်ဴိးကို ေတြ႕ႀကံဳရသျဖင့္ ဦးပဇင္းအေနနဲ႔ ေရာ အခုဒီမွာ ရွိၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားအေနနဲ႕ပါ ရႈံးတာနုိင္တာ ပဓာန မထားဘဲ ၊ အထူး၀မ္းေျမာက္ ၾကပါတယ္ ၊ ေနာက္ကိုလည္း ဒီလို ဘာသာေရး၀ါဒၿပိဳင္ပြဲႀကီးမ်ဴိးေတြကို နယ္တိုင္း၊ ရြာတိုင္း၊ၿမိဳ႕ တုိင္းဆိုသလုိ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ က်င္းပနိင္ၾကပါေစလို႔ အာသီသျပဳရင္း နိဂုံးခ်ဴပ္လိုက္ပါတယ္။´´

(ရွည္လ်ားေသာ ၾသဘာသံႀကီး )

ပထမပိုင္း(၂)နာရီ ဗုဒၶဘာသာဘက္မွ ေျပာၿပီးသြားၿပီ ျဖစ္ပါ၍ ေနာက္ပိုင္းအခ်ိန္(၂)နာရီတြင္ ခရစ္ ယာန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေ၀ဖန္ေခ်ပကာ ေဟာေျပာမည္ဟု သဘာပတိ ဦးေရႊမွန္က ေၾကညာ လုိ္က္၏။
ထိုသို႔ သဘာပတိက ေၾကာ္ညာၿပီးသည့္ တစ္ၿပိဳက္နက္ မ႑ပ္အတြင္းရွိလူမ်ားသည္ အျပင္သို႔ ထြက္ရန္ ေနရာမွ ထကုန္ၾကသည္။ ထိုအထဲ၌ ခရစ္ယာန္မ်ားပါ ပါ၀င္သည္ ။
ေနာက္ပိုင္း ေဟာေျပာမည့္ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္ ဆရာဦးသာဒင္သည္ တရားေဟာ စဥ္ေပၚသို႔ တက္လာ၏။ ပရိသတ္မ်ားက ထြက္ၿမဲထြက္ေနၾကျပန္သည္။ `နားမေထာင္ခ်င္ဘူး´ဟူ ေသာ အသံမ်ားမွာ မ႑ပ္ႀကီးတစ္ခုလံုး ညံေနေလၿပီ။ သဘာပတိႏွင့္ ဦးသာဒင္တို႔ပါ `ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ၾကပါ´ဟု ေျပာၾကေသာ္လည္း လူအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အျပင္သို႔ ေရာက္ေနၾကေလသည္ မ႑ပ္ႀကီးထဲ၌ ထသူထ ထိုင္သူထိုင္ ထြက္သူကထြက္ ေအာ္သူကေအာ္ နွင့္ ဆူညံရႈပ္ေထြးေနေလ ေတာ့သည္။

ဦးသာဒင္သည္ စကားမေျပာနုိင္ေတာ့ဘဲ ေငးၾကည့္ၿပီးသာ ရပ္ေနရေတာ့၏ ။

သဘာပတိ ဦးေရႊမွန္က ဆံုးေအာင္နားေထာင္ၾကပါရန္ တစ္ေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ဟစ္ေန ေသာ္လည္း ပရိသတ္ႀကီး၏ အသံကို မေပါက္နုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ဤတြင္ တာ၀န္ယူ ေစာင့္ ေရွာက္ေနရေသာ ျပည္ခရိုင္ ရာဇ၀တ္၀န္ႀကီးကို သဘာပတိက လွမ္း၍ ေမတၱာရပ္ခံေပးရန္ ေျပာ သျဖင့္ ရာဇ၀တ္၀န္ႀကီး ဦးၾကင္ ကိုယ္တိုင္ တရားစင္ေပၚသို႔ တက္ၿပီး ပရိသတ္အား `ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ၾကပါ မျပန္ၾကပါနဲ႕ဦး ၊ ႏွစ္ဘက္စကားကို အကုန္ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ၾကပါဦး၊ ျပန္ထိုင္ၾကပါ။ ျပန္ထိုင္ၾကပါ၊ အထူးပဲေမတၱာရပ္ခံပါတယ္´။ ဟု ေျပာေလသည္ ။

သို႔ရာတြင္ လူထု ပရိသတ္ႀကီးမွာ ျပန္မထိုင္ၾကဘဲ ရပ္ၿပီးသာ ျပန္ၾကည့္ေနၾကသျဖင့္ ဗုဒၶ ဘာသာဘက္မွ ဆရာႀကီး ဦးကြန္႔ကပါ စင္ျမင့္ေပၚသို႔ တက္ၿပီး ပရိသတ္မ်ားအား ႏွစ္ဘက္အစံု နား ေထာင္ၿပီးမွ မိမိသေဘာအေလ်ာက္ ဆံုးျဖတ္ၾကပါ ၊တစ္ဖက္သပ္ မျဖစ္ၾကပါေစနဲ႕။ အားလံုးပဲျပန္ ထိုင္ၾကၿပီး ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ရွႈင္းလင္းေခ်ပခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ၾကပါဦး။ ဗုဒၶဘာသာဘက္မွ လူႀကီးတစ္ဦးအေနနဲ႕အထူးပဲေမတၱာရပ္ပါေၾကာင္း စသည္တို႕ကို ေအာ္ဟစ္ ေပးျပန္သည္၊ သို႔ေသာ္ ပရိသတ္ႀကီးကား ထြက္ၿမဲပင္ ။ `နားမေထာင္ခ်င္ဘူး´ဟူ၍သာ ျပန္ေအာ္ ရင္း မ႑ပ္အျပင္ဘက္သို႔ သြားေနၾကေလသည္။

ဗုဒၶဘာသာ သဘာပတိ ေတာင္ငူဆရာေတာ္က ဆံုးေအာင္နားေထာင္ၾကပါဦးဟု တစ္ခြန္းသာ ေအာ္ဟစ္ေျပာၾကည့္ ေသာ္လည္း အသံကမေပါက္နုိင္ ရွိေလသည္။ သို႔ႏွင့္ ရာဇ၀တ္ ၀န္ႀကီးကိုယ္တိုင္က ဆရာေတာ္ အရွင္ဥကၠဌ အား ေခတၱမွ်ၾကြၿပီး ကူညီေမတၱာရပ္ခံေပးပါရန္ ေျပာ သျဖင့္ ဆရာေတာ္ တရားစင္ေပၚသို႔ တစ္ဖန္ျပန္တက္ၿပီး ……..

`အားလံုးေသာ ပရိသတ္ကို ဦးပဇင္း ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ ၊ ကိုးကြယ္မႈ ၊မကိုးကြယ္မႈ ဆို တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ဴိးဆိုတာ ဘယ္သူမွ တိုက္တြန္းလို႔ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ မိမိသေဘာအေလ်ာက္ သာ ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ယူတာမယူတာ အပထားၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ေျပာၾက ေဟာၾကတာကို ဆံးုေအာင္နားေထာင္ၾကပါလို႔ ဦးပဇင္းအထူးပဲ ေမတၱရပ္ခံပါတယ္။ ´ ဟု ေမတၱာရပ္ခံ သျဖင့္ အခ်ဴိ႕ေသာ ပရိသတ္က ျပန္ထိုင္ၾကသည္။ ထြက္ေျပးသူမ်ားကမူ ျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေဘး မွ ရပ္ၾကည့္ေနၾကသည္။

သို႔ႏွင့္ မထြက္ရေသးသူမ်ားမွာ မ႑ပ္ထဲတြင္ ရပ္ၾကည့္ေနၾကၿပီး ျပန္ထိုင္သူက နည္းေန ၏ ။ ဆရာႀကီး ဦးကြန္႔ႏွင့္ ရာဇ၀တ္၀န္ႀကီးကပါ ``ျပန္ထုိင္ေအာင္ ေမတၱာရပ္ခံေပးပါဘုရား ဆရာ ေတာ္ အမိန္႔ွရွိ႕ရင္ ရပါလိမ့္မယ္။ ´´ ဟုေျပာၾကျပန္သျဖင့္ ဆရာေတာ္က ထပ္မွန္၍ ေမတၱာရပ္ခံ ေပးရျပန္သည္။

`` အားလံုးေသာ ဒကာ/ဒကာမအေပါင္းတို႔ ………..
ဦးပဇင္း အထူး ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ ။ ဘာသာဆိုတာ ကိုယ္ႀကိဳက္မွ ကိုယ္ယူရပါတယ္။ အ တင္းယူခိုင္းလို႔ ရတာမ်ဴိးမဟုတ္ပါဘူး။ ယူတာ မယူတာ ပရိသတ္ သေဘာပါ။ ႏွစ္ဘက္စလံုး ဆံုး ေအာင္ေတာ့ နားေထာင္ၾကပါဦး ၊ ဦးပဇင္းအထူးပဲ ေမတၱာရပ္ခံပါ တစ္ဆိတ္ျပန္ထုိင္ၿပီး နားေထာင္ ၾကပါဦး ဦးပဇင္းေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိိမ္ ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေမတၱာရပ္ခံေသာအခါမွာ ရပ္ေနသူအမ်ားအ ျပားပင္ ျပန္ထိုင္ၾကသည္။ သိသာသည္မွာ ရပ္ေနေသာ ခရစ္ယာန္ပရိသတ္မ်ားပင္ ျပန္ထုိင္ၾက သည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ဤတြင္မွာ ေဟာစင္ေပၚမွ ျပန္ဆင္းရင္း ``ကဲ..ဆရာတို႔ ေဟာၾကပါ ေတာ့ နားေထာင္ၾကပါလိမ့္မယ္ ၊ ေဟာသာေဟာပါ ´´။ ဟု ေျပာလိုက္မွ ဦးသာဒင္ တရားေဟာ စင္ေပၚသို႔ ျပန္တက္နုိင္ေပေတာ့သည္။

သို႔ရာတြင္ လူအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဘးမွာသာ မတ္တပ္ရပ္၍ နားေထာင္ေနၾကေလ သည္။ မႏၲေလး ဦးသာဒင္က ဆရာေတာ္ ေကာက္ႏႈတ္သံုးသပ္သြားေသာ သမၼာက်မ္းစာ အခ်က္ အလက္မ်ားကို ျပန္လည္ရွင္းလင္းေခ်ပသည္။ သို႔ရာတြင္ ဦးတည္ခ်က္ မမွန္ေတာ့ဘဲ ကေမာက္က မ ကေဘာက္ကျခာ ျဖစ္၍ ေနေလသည္။ ပရိသတ္ကို ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ ေဟာေျပာလိုက္နွင္႔ပင္ ညေန ေလးနာရီထိုး၍ အခ်ိန္ေစ့သြားသျဖင့္ သဘာပတိက ေဟာေျပာပြဲႀကီး ၿပီးဆံုးေၾကာင္းကုိ ေၾကညာလိုက္ရေလေတာ့သည္။

ရြာလံုးကၽြတ္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၿပီ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌႏွင့္ ေတာင္ငူေလာကုတၱရာဆရာ ေတာ္ အရွင္ကု႑လတို႔အား လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။

ထိုအခုိက္ ရြာေဆာ္တစ္ဦးက လူအုပ္ႀကီးတစ္အုပ္ကို ဦးေဆာင္၍ မ႑ပ္တြင္းသို႔ ၀င္လာ သည္။

``ဆရာေတာ္မ်ားဘုရား … သူတို႔ေတြဟာ ေက်ာက္ကြင္းရြာက ခ်င္းအမ်ဴိးသား အိမ္ေထာင္စု (၆၀)ေက်ာ္က လူေတြပါဘုရား။ ဗုဒၶဘာသာဘက္ကို ကူးေျပာင္းကိုးကြယ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ၿပီး ဆရာေတာ္မ်ားကို လာေရာက္ကန္ေတာ့ၾကတာပါဘုရား။ ´´

ရြာေဆာ္၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ၾကားရေသာအခါ ေက်ာက္ကြင္းရြာသူႀကီး ဦးေလွာင္ သည္ ထခုန္လိုက္ၿပီး ေခါင္းေပါင္းကိုင္ပင္ ခၽြတ္၍ အထက္သို႔ ေျမာက္ပင့္လိုက္သည္ ။ ၀မ္းသာ လြန္းသျဖင့္ ဖရဏာပီတိ လြမ္းၿပီး မ်က္ရည္မ်ားပင္က်လာသည္။ ထိုေနာက္ ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠဌ အား အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးခ်၍ ကန္ေတာ့ေနေလေတာ့သည္။

ေက်ာက္ကြင္းရြာ တစ္ရြာလံုး တစ္ေယာက္မက်န္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္သြားၾကေလသည္။
ၿပီးပါၿပီ
........................................................................................................................................................................
"ေက်ာက္ကြင္း အေရးေတာ္ပုံ အမည္ျဖင္႕ ယခင္ကဖတ္ခဲ႕ရဖူးသည္ ။ ထုတ္ေ၀ခြင္႕ ပိတ္ပင္ထားေသာ စာအုပ္ျဖစ္သည္ ။ ရွားပါး တန္ဘိုးရွိေသာ စာအုပ္ကို ျပန္တင္ေပးသျဖင္႕ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ။
ဒီစာအုပ္ကို မည္သူမဆို စိတ္ၾကိဳက္ကူးယူႏိုင္ပါသည္။ ဘယ္ဆိုဒ္မွာ မွ ေဖာ္ျပးထားျခင္းမရွိေသးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အခုပဲ pdf ဖိုင္ လင့္တင္ေပးမည္ျဖစ္သည္။
From http://www.oway8888.com/

အျပည့္အစံုသို႔...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...